Indrakken van dan dag.

III.

s.s. „Olympic", Vrijdag 21 Maart.

Deftig is ons zeedorp zeker. Maar ook in dat deftige dorp woont de zonde.

Wat mij op mijn vorige reis niet zoo opviel, trof mij nu in ongewone mate. Het verschil verklaren kan ik niet. Het zal wel niet hierin gelegen zijn, dat de White Star Line een ander soort passagiers vervoert dan de Cunard Line. Onder de 250, met wie ik ongedwongen en noodgedwongen soms in kennis kom, kwamen ettelijke malen gevallen van ernstige dronkenschap voor. Men ruikt de „drooge" Vereenigde Staten. En nu zijn er helaas, die hun best doen om te drinken zooveel ze kunnen. Het droevigst beeld geeft wél een miljonnair te zien. Hij is een handig zakenman, die er wel voor zorgt, dat in New-York geen druppel alkohol in zijn huis komt. Maar hier gaat hij zich vaak op ergerlijke manier te buiten. Den naam verzwijg ik natuurlijk. Het is mij alleen om het geval te doen. Dilcwijls reist hij naar Europa. En telkens overkomt 'het hem weer. Men kan daaruit verschillende konklusies trekken. Men kan zeggen: was Amerika niet droog, dan zou die man allicht meer maat weten te houden. Men kan ook redeneeren: waren andere landen eveneens droog, dan zou zulk drankmisbruik vanzelf uitgesloten zijn. Nu generaliseere men niet. Ik beweer niet, dat er hier drinkgelagen worden gehouden. Gelukkig is dat zoo niet. Veel Amerikanen houden zich ook buiten hun land vrijwillig aan de prohibition-law. Des te vreeselijker echter doet de drankzonde hier aan. Nog eens: de mensch is een wonderlijk wezen.

Het deftige zeedorp kent ook zijn verborgen leed. Daar hebt ge een van de officieren, tegelijk een van mijn tafelgenooten. Hij is de charmantste man van de boot. De vroolijkheid straalt hem uit de oogen. Hij heeft voor ieder een vriendelijk woord. En toch... eens was h, ij een schatrijke Rus van hoogen adel. Door de revolutie werd hij uit zijn land verdreven. Zijn bestaansbronnen werden alle dichigestopt. Door het bolsjevistische regiem werd het hem verboden zijn vaderland weer te betreden. Hij moet vroolijk zijn. Dat brengt zijn werk mee. Maar in zijn hart...

Doch het is mijn bedoeling niet alle ellende te teekenen, welke aan boord wordt opgemerkt, weggespeeld, vaak ook weggedanst. Voor velen, voor de rneesten beteekent een zeereis: pretmakén. Maar daarbinnen is geen vrede.

De draadlooze bracht vandaag niets belangrijks. Onder het gewone nieuws stond vermeld, dat in die staten van Amerika, waarin de propaganda van de evolutieleer verboden is, het kerkbezoek op laagpeil staat. Gunstig tegen deze „fundamentalistische" staten, gelijk ze hier worden genoemd, zouden de andere afsteken. 'Men moet het maar 'dadelijk gelooven! Hieruit ziet men, dat zelfs een bootkrant niet neutraal kan zijn.

s.s. „Olympic", Zaterdag 22 Maart.

• Vandaag was de zee nogal verbolgen.

Haar anders zoo vriendelijk gelaat glanzend van zonnespel neemt verraderlijke trekken aan.

Ge denkt aan haar als aan het groote zeemansgraf. Hoevelen liggen daar niet in de diepte verzonken.

Doch eens zal het in vervulling gaan: de zee gaf de dooden, die in haar waren.

Hoe dat zal zijn, men kan het zich niet voorstellen.

Maar 't zal zoo wezen.

Over eenige oogenblikken zal het veertien dagen geleden zijn, dat mijn kind stierf.

De lust om verder te sohrijVen, begeeft mij!. De wegen des Heeren zijn in Zijn heiligdom.

s.s. „Olympic", Zondag 23 Maart.

Aan boord bevindt zich blijkbaar geen „geestelijke" om de godsdienstoefening in Anglicaanschen ü-ant te leiden. Daarom kwijt de kapitein zidi van deze taak. Misschien is het zoo nog het best. Want nu zal de dienst een louter liturgisch karakter dragen, waarbij geen woord wordt gesproken, dat niet in het Common Prayer Book staat.

Niet, dat ik met zulke liturgische diensten zoo bijzonder dweep. Maar was er een Engelsoh sprekende predikant aan boord, dan zou men allicht een modern preekje te hooren krijgen, dat vloekt met de vele schoone gebeden uit het Frayer Book'. De kapitein raffelde ze ook niet zoo ai, als sommige van die dominees doen, omdat zij zelf wel voelen, dat preek en liturgie niet op elkander rijmen. Het jongere deel van de bemanning, dat zich met de zeevaart zelf bezig houdt, maar "het jjubliek als liftjongen, telegrambesteller enz. heeft te dienen en die door hun keurige uniformen reeds eenig cachet geven, zijn den voorganger als koorknapen behulpzaam. Zij zeggen heele stukken uit de litanie den kapitein na. Dat gaat met een vlotheid, waaruit ge merken kunt, dat dit zoo ongeveer hun wekelijksch werk is.

Wat mij ditmaal bijzonder opviel was het eigenaardige feit, dat meer mannelijke dan vrouwelijke passagiers den dienst bijwoonden. Was de vrouwelijke helft der bevolking van het zeedorp misschien het meest door zeeziekte aangetast? Maar dan moet ze zich spoedig hersteld hebben, want na afloop van de filmverlooning 's middags, overstroomde op eenmaal een damesgolf het dek. Of behoorden velen harer tot de E, oomsche kerk? Dit laatste is misschien wel een faktor, die meetelt. Ik ken hier althans eenige gemengde echtparen aan boord, waarvan zonder uitzondering de vrouw Roomsch is. , 0f breidt zich de onkerkelijkheid in He Engelsch sprekende landen het meest onder de vrouwen üit? Ik heb het hooren beweren. Vele Amerikaansche vrouwen hebben het 's Zondags zoo druk met haar middag-of avondtoilet, dat zij heusch geen tijd overhouden om aan een kerk te denken.

Juist in .een half uur was de dienst afgeloopen. Het schijnt, dat op zee steeds dezelfde hymns worden gezongen.

Of ik moet het zoo hebben getroffen.

Toch klonk het als immer mooi „O God our Help in ages past".

Voor de R, oomschen was er in het geheel geen ©eredienst.

Voor schepen heeft de sterke organisatie-geest van Rome alzoo nog geen voorziening weten te treffen.

De stoomvaartmaatschappijen zorgen letterlijk voor alles.

Voor de geestelijke belangen der passagiers schijnen ze weinig te kunnen doen.

Het geldt hier uiteraard een lastig probleem.

Hoe kan aan de zeer uiteenloopende wensc"hen der verschillende richtingen op godsdienstig gebied worden voldaan ?

Het zou een zegen zijn, indien hierop iets 'kon worden gevonden.

Hier ligt een prachtig evangelisatie-terrein, maar dat helaas door een schier onbestijgbare bergketen van bezwaren is ingesloten.

Vanavond gelukkig eens geen dancing.

De Engelsche schepen hebben in tegenstelling met Fransche en Duitsche nog een tikje van de Puriteinsche Zondagsviering overgehouden.

Maar op andere dagen kan geen avond zonder dans worden besloten.

Ver dringt de muziek door, al kunt ge wel een plekje vinden, waar gij ze niet hoort.

Het is niet te begrijpen, dat zelfs wereldscho menschen die eentonige dansmuziek niet meer dan beu worden.

HEPP.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen