De licbamelilke opvoeöing.

Kort geleden kwamen er twee brochures uit, die beide de lichamelijke oefening bespreken. De ééne is van Drs Brederveld, en is getiteld: „De Lichamelijke Opvoeding in het licht der Christelijke evensbeschouwing", de andere is van ondergeteekende en heeft tot titel „Onze houding tegenover et vak „lichamelijke oefening" op de lagere chool."

Het moet wel ieder opvallen, dat in de brochure an Drs Brederveld op zoo uitnemende wijze het hristelijk standpunt is vertolkt. De lichamelijke efening heeft onder Christenen, ook onder Chrisenen van dezen tijd, lang niet altijd de aandacht ie zij verdient.

Met. een beroep op den Bijbel, b.v. met een beroep op den tekst: „de lichamelijke oefening is ot weinig dingen nut", wendt men zich van de ichamelijke oefening af. Afgedacht nu van "het feit, at het beroep op den bewusten tekst niet opgaat, mdat daar met de lichamelijke oefening "feitelijk e ascese, de onthouding, bedoeld is, is ook lieel

270 deze instelling van alweer tegen de lichamelijke oefening met het gereformeerde beginsel moeilijk! in overeenstemming te brengen. We zijn er daarom dankbaar voor dat de heer B. zijn opvattingen geformuleerd heeft, zooals hij deed, en hopen, dat de brochure mede moge werken om de lichamelijke oefening, ook onder Christenen, de eere 'te geven, die haar toekomt. De heer B, . vat zijn meeningen samen in de volgende conclusies:

Ie. De Christelijke levensbeschouwing kan de lichamelijke oefening waardeeren, omdat ze de oorzaak der zonde nóch in de stof, noch in het leven zoekt, maar ook het lichamelijk leven ziet als ©en gebied, waarop Gods veelvuldige wijsheid en goedheid aan het licht komt.

2e. Aan de menschelijke cultuur — wanneer die recht wordt verstaan — valt de taak ten deel deze wijsheid en goedheid Gods door de ontwikkeling van den natuurlijken aanleg te meer te doen schitteren, ook op het gebied van het lichaam als natuurlijk instrument vaji gevoel en wil.

3e. Daarbij stelt zich de Christelijke levensbeschouwing der lichamelijke oefening tegen all© richtingen, die het doel hiervan enkel in den mensoh zoeken, en heeft zich daarom steeds te wapenen tegen alle verheerlijking van den mensch en het najagen van ijdele eer, vergoding van kracht en schoonheid, prikkelen der sensatie-lust.

4e. Inzonderheid heeft zij te waken tegen stroomingen, die duidelijk optreden als een godsdienst van de natuur en van den mensch, en daaruit niets over te nemen wat ook niet zou volgen uit een juiste toepassing van haar eigen beginselen.

5e. En gedachtig aan de veelvuldige aanleiding tot , ? ; onde, die ook het lichaam geeft, tracht 'zij nooit te leven op de grens van het geoorloofde, maar hoedt zich ook voor den schijn des kwaads.

Eenigszins vreemd doet het nu aan, wanneer we merken, dat door leden van denzelfden bond, die dit geschriftje van den heer B. als propagandageschrift verbreidt, een nogal felle agitatie gevoerd wordt, als uit eenige gepubliceerde stellingen en uit een aidvertentie in de courant blijkt, (de desbetreffende brochure werd mij niet toegezonden) tegen de tweede brochure die we boven noemden, die handelt over het vak lichamelijke oefening op de lagere school. Het is klaarblijkelijk niet tot ieder doorgedrongen, dat de vraag, of het vak lichamelijke oefening op de lagere school thuishoort, — en zoo ja, in welken omvang en tot vsrelke grens — een vraagstelling op zichzelf is. We zijn allen vóór een aesthetische opvoeding. We gelooven allen, dat de muziek een gave Gods is, en dat vooral de kinderen, die daarvoor bijzonderen aanleg hebben, die gave cultiveeren moeten, maar de vraag is daarom of ook die muziek op de lagere school een leervak moet zijn. Kortom, voor allerlei nieuwe vakken die niet behooren tot die vakken, 'die oorspronkelijk de vakken der lagere school zijn, blijft de vraag: waar ligt voor die vakken , op de lagere school de grens?

Nu heeft ondergeteekende in zijn brochure de stelling geponeerd, dat deze grens moet worden afgeleid uit het karakter der school zelve, en dat verder de ouders, buiten de school om, de dure roeping hebben zooveel mogelijk de lichamelijke opvoeding hunner kinderen voor hun rekening te nemen. We hebben den indruk, dat zoo op de beste wijze het pleit voor de lichamelijke opvoeding gevoerd "wordt. Het zou zeer te betreuren zijn, indien er een verhaal in de wereld kwam, dat ondergeteekende een tegenstander van de lichamelijke oefening was.

Verre vaii daar!

Wie zijn lichaam verwaarloost en wie de opvoeding van dat lichaam verwaarloost, doet zonde tegen God.

Maar daarom beteekent dat nog niet, dat dei lagere school de taak heeft deze opvoeding ter hand te nemen.

Laat de school toch haar kracht zoeken in de beperking.

Geschiedt dit niet, dan zou er gevaar bestaan, dat eerlang de samenleving geroepen zou kunnen worden om naast dat wat wij scholen noemen, ook onderwijsinstellingen in het leven te roepen, waar de kinderen goed leeren lezen, rekenen en schrijven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen