Het Jubileum der Zondagschool.

Onze tijd, heeft kort geleden iemand geklaagd, is zoo vol van jubileums. Mea zou kunnen spreken van jubileerwoede, 'die heerscht overal, waar men de gelegenheid maar even vinden kan.

Maar zoo nu en dan wordt er toch eens een echt jubileum gevierd; een feest, waarbij God zelf reden tot jubileeren, tot jubelen, geeft.

Daartoe behoort zonder twijfel ook het.jubileum der Zondagschool.

AUerwege, ook in ons land, is herdacht, dat dit jaar de Zondagschool als instelling anderhalve eeuw heeft bestaan.

In 1780 richtte een boekverköoper in Gloucester, Robert Raikes, de eerste Zondagschool op.

Echt een school, waar de arme onwetende kinderen der achterbuurten verschillende kundigheden opdeden, maar waar hun tegelijkertijd van den Heiland van zondaren werd verteld.

Klein, onnoozel klein was in den eersten tijd dat plantje. Raikes begon met "dertien kinderen. Tegenwerking van allen kant dreigde het werk 'te belemmeren. Slechts de moed des geloofs en de liefde tot het verlorene heeft den stichter met die hem terzijde stonden kunnen doen volhouden. Maar het scheen een verloren zaak te zijn.

En nu? In 1928 werd op het Wereldcongres medegedeeld, dat naar ruwe schatting drie millioen mannen en vrouwen werken in dezen arbeid, en dat drie en dertig millioen kinderen daar worden onderwezen.

Het kleine plantje is gegroeid tot een machtigen boom, onder wiens schaduw vele kleinen komen en schuilen. Wie zal zeggen, hoeveel menschenzielen door den arbeid der Zondagschool in aanraking zijn gekomen met den Zaligmaker tot hun eeuwige behoudenis?

Ook in ons Nederland is de plant van Engelschen bodem gestekt. Dr Abr. Capadose begon in 1836 den arbeid. En heden gaan tienduizenden kinderen in Nederland op de Zondagschool.

In tal van plaatsen zijn samenkomsten gehouden, waar met leden der gemeente, met ouders van leerlingen en met die leerlingen zelf het feest is herdacht. Vermoedelijk zullen ook in ons land velen den Heere hebben gedankt voor wat Hij hun persoonlijk in die Zondagschool gegeven had.

Ook onze Gereformeerde Zondagscholen. Want naast de Nederlandsche Zondagschoolvereeniging, in 1866 opgericht, ontstond vijf jaren later de Gereformeerde Zondagschoolvereeniging „Jachin", die dus het volgende jaar zestig jaren zal hebben bestaan. Wij Gereformeerden hebben reden, te danken. dat we ons niet onttrokken hebben aan het werk^ dat er is te doen in den wijngaard des Heeren.

De oude Professor Lindeboom, oud maar nog inet jeugdig vuur als menig jongere beschamen kan, heeft lange jaren den voorzittershamer gehanteerd', die nu enkele jaren geleden door Prof. Grosheide overgenomen is.

'Hoe de getallen zijn voor wat „Jachin" betreft, weet ik niet. Ik meen, dat tevergeefs pogingen in het werk zijn gesteld, om ze te weten te komen. Er zijn altijd menschen en organisaties, die in het invullen van lijsten en het beantwoorden van vragen nu eenmaal pnverbeterlijk, en toch onverschoonbaar, laksch zijn.

Ontzaglijk jammer. Of is het niet jammer, dat v/e in deze wereldfeesten der Zondagschool niet weten, hoe onze eigen cijfers zijn?

Maar het is nog goed te maken r

Het volgend jaar bestaat, zooals boven gezegd, „Jachin", zestig jaren. Is het niet mogelijk, dat we dan precies weten, hoe de cijfers zijn?

Dankbaar herdenken we den rijken zegen, dien de Heere van den oogst op het moeilijke zaaien heeft willen geven.

Dankbaar voor wat we niet alleen van verre hooren, maar ook wat we van nabij mogen zien. Voor wat soms in eigen kringen wordt aanschouwd. Want er zijn tal van broeders en zusters onder ons, die van hun eigen arbeid verrassende dingen weten te verhalen. Die getuigen hebben mogen zijn van licht en vrede, door eenvoudig menschenwerk als middel verspreid.

Dankbaar; en biddend.

Want we gedenken ook dezen arbeid in ons gebed. We bidden dagelijks: „Uw Koninkrijk kome". En dan denken we aan de Zending. Aan het Onderwijs. Aan verschillende actie op Christelijk gebied. Maar als het goed is, denken we ook aan de Zondagschool. Want die Zondagschool richt zich tot het kind; tot de mogelijkheden en de beloften der toekomst; tot wat straks komen zal en opbloeien zal.

En als Christenen zich bezinnen over hun gebed, dan bidden ze ook voor dat werk onder kinderen, vervreemd van God.

Gaande achter hun Heere, van wien de profeet heeft gezegd, dat Hij Zijn hand tot de kleinen wenden zal.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen