GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Zelftucbt-mandaat voor later tijd.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Zelftucbt-mandaat voor later tijd.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Waarom heeft de Satan uw hart vervuld? Hand. 5:4.

De wonderen zijn in de heils-en openbaringsgeschiedenis steeds a a n v a n g s-momenten; ze leiden een nieuw tijdperk, een nieuw begin in, vragen voor het nieuwe de aandacht der hienschen, en zijn dus bestemd om te verdwijnen. Ze leiden altijd over naar het komende wonderlóóze tijdperk; ja, nog sterker, naar het tijdperk, waarin het wonder en het teeken zich aan den leugenprofeet dienstbaar stellen zal, dien valschen profeet, die met zijn teekenen en wonderen van leugen ook de uitverkorenen zou willen verleiden. ZIJ zien dan zich, iii al hun ongeval, geen teeken meer van 'sHeeren trouw gegeven; niet één profeet is, wonderdoend, gebleven; geen stervling weet, hoe lang dit duren zal.

Nu, dat was toch óók een wónder, dat de apostel Petrus met zóó volstrekte zekerheid wéét te hebben gelezen in het hart van Ananias ^n Saffira, dat hij de hem gegeven tucht-qpdracht zonder aarzelen durft vervullen. Hij tuchtigt, en hij doet dat met de zwaarste straf: den dood.

Dit alles was, zoo zeiden we, b i z o n d e r. Het was wonder, dat Petrus zóó duidelijk alles wist, wat diep in het hart verborgen lag. Het jvas een wonder, dat de Heilige Geest in dien bepaalden tijd, met zijn heel bizondere openbaringsbedeeling, gewerkt heeft, gelijk Hij zoo heel veel charisma's in dien tijd heeft gewerkt.

Welnu, omdat het een wonder was, daarom was het bestemd, gelijk we reeds zeiden, om te verdwijnen. Gelijk de charisma's van dien eersten nieuwtestamentischen tijd later verdwenen ? ijn; en verdwijnen moesten; en gelijk heel het apostelambt als zoodanig ©en ambt voor slechts één keer' was, en dus óók verdwijnen moest, zoo was het ook n o o d i g, dat die heel bizondere manier, waarop déze ambtsdrager zijn schapen kent, later niet meer zou gelden als regel voor d© kerk. Onze ambtsdragers in ónzen tijd kennen zóó niet; zij kennen niemands hart op deze onfeilbare manier.

Dus is ónze tuchtoefening, voorzoover ze d© taak der ambtsdragers in engeren zin is, altijd gedwongen vóór alle dingen met het diep-insnijdende onderscheid te rekenen, dat er tusschen ppenbar© en verborgen zonden hgt. Tusschen wat men weet, èn wat men overlaten moet aan het weten van God zelf.

Derhalve, zoo concludeert iemand, derhalve is dus dat heele verhaal van Ananias ea Saffira voor ons in de pr act ijk niets-zeggend? Want, zoo redeneert hij dan, want wij kunnen immers toch niemand zóó aanpakken?

Neen, zoO' zouden wij willen antwoorden, neen, zóó staat het niet.

Want óns treft hier dit ééne: Christus die door den Pihkstergeest tot Zijn kerk is weergekeerd. Hij heeft het eerste openlijke tuchtgeval in de Pinksterkerk niet zich laten vasthechten aan een openbare zonde (bloedschande, diefstal, echtbreuk, sabbatsschennis, muiterij in kerken of wereldlijke regeeringen), doch Hij heeft in dat éérste tuchtgeval met al zijn vreeselijkheid juist dit ééne scherp belicht: dat de historie der .kerk tenslotte, voor wat ons aangaat, een geschiedenis der verborgen dingen des harten is. Hij haalt in het harde licht iets, dat anders niet dooi' iemand zou geweten zijn.

Zóó leert Hij ons, dat het ambt der gel 00vigen meer is dan het bizondere ambt. Dat is de b 1 ij V e n d e boodschap voor den niet-charismatischen tijd. Hij leert ons, dat de zelf-tucht van de enkele geloovigen moet voorafgaan aan de tuchtmaatregelen der kerkelijke ambtsdraigers in bizonderen zin. Dat is de blijvende boodschap voor den niet-charismatischen tijd. Hij leert ons, dat de geloovigen niet achter de ambtsdragers in engeren zin aan moeten komen, doch met hun zelf-tucht, met de zelf-confronteering in hun verborgen leven met Gods wet, aan die bizondere ambtsdragers moeten voorafgaan. En, ten derden male: dat is de b 1 ij v e n d e boodschap voor den niet-charisraatischen tijd. De boodschap van Christus in den Heiligea Geest.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 23 juni 1933

De Reformatie | 8 Pagina's

Zelftucbt-mandaat voor later tijd.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 23 juni 1933

De Reformatie | 8 Pagina's