UIT DE SCHRIFT

KERSTFEEST - BESCHAMING VAN HET ZAAD DER OUDE SLANG.

Hoe wordt in dien Kerstnacht, schooner dan da dagen, het zaad der oude slang beschaamd!

Heeft Lucas zelf daar iets van gezien? Hij spreekt toch niet over het zaad der slang — hij vertelt maar, zoo eenvoudig, haast naïef.

En tóch: die tweevoudige notitie, waarin hij 't heeft over het tijdstip der geboorte, aan 't begin van 't hoofdstuk, heeft méér dan tijdrekenkundige beteekenis: er ligt een diepe, theologische zin in. Want Lucas wil er mee laten zien, dat heel het wereldgebeuren, ook da nieuwe orde door keizer Augustus in , 't levei). geroepen, dienstbaar is aan de komst van DEN Heiland der wereld. DEN !

Vergeet niet, dat er eigenUjk in het Kerstvertellen gesproken wordt van twee wereldheilanden. Het eerst wordt de caesar van Rome genoemd, de „Verhevene", door het Romeinsche volk gezien en bejubeld als da „Sotèr", de Redder der wereld. Sticht hij geen nieuwe orde? Stelt hij niet paal en perk aan de ontbinding van het Romeinsche staatslichaam, in 't bedwingen van revoluties, 't beteugelen van immoraliteit, 't ordenen van chaotische toestanden? Bloeit niet de welvaart op, keeren niet vrede en veiligheid terug, smeedt hij niet een stalen band om 't imperiumj ook om de bezette gebieden?

Ja, Augustus wordt als god vereerd '— zijn regeeringsprogram wordt als evangelie betiteld — met zijn geboorte wil men zelfs een nieuwe tijdrekening beginnen.

Het zaad der slang ^- ja, dat moeten we in Augustus zien.

En in zijn maatregelen van bestuur moeten we de antichristelijke tendenz proeven. Want het volk des Verbonds wordt gelijkgeschakeld met alle andere onderworpen onbesneden volken. Welk een smaad voor 't volk Gods! En wie waagt' het, den bijna-almachtigen keizer te weerstreven? Zeker niet dat staatje en volkje der Joden, waar eens een zekere David over geheerscht moet hebben, voor wien heel de wereld/ sidderde '

Het zaad der slang o. Augustus weet niet van die levei^e Godsbelofte, die in de annalen van Davids geslacht ligt, die belofte, tot verwerkelijking waarvan een paar verarmde Davidstelgen zich op weg naar Bethlehem begeven. H ij werkt er toe mee, de machtige Augustus, aan de ondergraving van zijn eigen troon.. Zijn decreet jaagt Jozef en Maria op, van Nazareth naar Bethlehem — en in dien wonderen, stillen nacht ontmoeten twee werelden elkaar: -.die van de vergoddelijkte staatsmacht, en die van het zich-neerbuigende- GoddeUjk-welbehagen — maar de geboorte van dat verschoven Kindje beteekent de ineenstorting van het rijk der duisternis: dat Kinderhandje, dat hulpeloos langs Maria's borst glijdt, is bestemd den Wereldscepter te dragen, die de kroon van Augustus, en de glorie van alle gekroonde en ongekroonde staatshoofden en v'alsche profeten tot den antichrist toe, in stukken slaat.

Het zaad der slang wordt bepchaamd, want dit Kind doet, wat caesar Augustus noch gouverneur Quirinius vermogen: Het doorbreekt den verdorven Itringloop der wereld, Het vernieuwt den levenswortel i van het menschenbestaan, Het brengt den vrede aan

't hart, welken niemand geven, noch rooven kan — die blijft tot in eeuwigheid.

En dat is de rijke prediMng van het Kerstfeit vandaag nog.

De eeuwen door botsen twee werelden op elkaar — en heden worden de tendenzen van den antichrist pijnlijk merkbaar — ja, de vlammen, die het zaad der oude slang' ontsteekt, verschroeien al sterker het leven hier op aarde.

Maar het Kerstbericht leert ons, dat het zaad der slang beschaamd is, amen, Jezus Christus, amen! Augustus is gestorven, niemand zegent meer zijn naam. Andere grooten zijn in zijn voetspoor getreden, hebben de aarde vervuld met bloed en vuur, met tranen en lijden, vooral in de bestrijding en vervolging der Kerk. Maar hun spoor in de wereldhistorie verliest zich in het'* vergankelijke, en hun namen zijn verbleekt.

Doch Jezus Christus, zittend op den troon Davids, draagt den wereldscepter. Op den schouder van het Kind, ons geboren, den Zoon, ons gegeven, rust de heerschappij. En Gods geheiligd volk zingt Hem haar blijde Kerstlied toe:

, Jie God des heus zal vast bewerken, éat Hij den zetel, U bereid, met recht en met gericht zal sterken. Hem zij de lof in eeuwigheid".

Apeldoorn.

' J. SMELIK.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen