ANTWOORD VAN DS H. BRINK.

Ds H. Brink heeft in „Ons Kerkblad" (Krommenie) gereageerd op ons artikeltje Persschouw, d.d. 1 Maart, waarin wat hij geschreven had volledig opgenomen is. Thans schrijft ds Brink:

Prof. Schilder uit nog al enige bezwaren tegen het door mij geschrevene. Ik zal op. die bezwaren niet veel zeggen.

Als dan maar de hoofdzaken een beurt krijgen. Ene daarvan schijnt VOOT het besef van ds Brink deze te zijn:

Alleen wil ik de lezers van de Reformatie de raad geven: vergelijk even hetgeen Prof. Schilder onder het hoofd „Hulpbehoevende Kerken" schreef in de Reformatie van 9 Februari met hetgeen ge leest in bovengenoemd nummer van 1 Maart. Ge zult dan dadelijk merken het grote verschil in inhoud.

De kerk van Zwolle, 9 Pebr. ook met name genoeind, zoekt ge in het no. van 1 Maart tevergeefs. Het is duidelijk dat er i.v.m. de kerk van Zwolle voor een Generale Synode nog helemaal geen taak is. Het nu weglaten van die kerk door Prof. Schilder zegt genoeg.

Ik begrijp niet altijd alles van de polemiek. Zou er verschil zijn tussen het één en het ander? Geen sprake van. Ds Brink construeert zo'n verschil, omdat hij mijn eerste artikel óm-construeert. Ik heb niet gevraagd om een generale synode, en daarmee uit. Ik heb wèl gevraagd om gebed. Dat allereerst. En a 1 s dat niet b r a c h t tot een solutie op korte term ij n, dan een synode. Die , , korte termijn" was niet „mijn" termijn, doch die van de Kamper Synode (inzake Kralingen). En het verzoek van hulpverlening gold voor gevallen als waarvan de genoemde een voorbeeld waren (er zijn er meer).

Welnu, ik zei liet reeds: in Zwolle hééft men zelf „aangepakt" en „toegetast". De gebeden voor die kerken hebben hun vrucht verkregen; ik verwacht uit wat daar geschiedt grote zegen. Maar die kerk heeft dan ook zelf „hulp" ontvangen. En willen ontvangen. Niemand heeft haar met koude ogen opgeschro^d tot het niveau, waarop men zich gaat , , generen" voor de naam „hulpbehoevende kerk". Voer Kralingen acht ik precies hetzelfde m ó g e 1 ij k; maar ik geloof, dat men alleen helpen kan, door de nood te erkennen, en alleen maar tegenwerkt door het zeggen: blijf er buiten (al gaat het ons allen aan).

Laat ons in meningsgeschillen nauwkeurig op de zaken, die in geding zijn, letten. Duidelijk schreef ik: „INDIEN" (hoofdletter reeds aanstonds) niet snel met goede vrucht wordt ingegrepen, laat dan en zo voort. Welnu, in Zwolle is en wordt ingegrepen. Niet in 't minst, omdat er waren, die weten wat kerkverband als gave Gods waard is. Zwolle had ook geen enkel conflict met een generaal-synodaal-besluit. Maar Kxalingen had het wèl, en heeft het nog.

Met andere woorden: niet mijn artikelen hebben hun inhoud gewijzigd (met toepassing: dus hebben we helemaal geen taak), doch de situatie is (gelijk het eerste artikel hoopte) gewijzigd, althans voor een deel (naet toepassing: nu moeten we de zegen niet verachten, maar verder werken, en vooral niet: niets doen).

Voorts:

Maar dan blijft de kerk van Kralingen over, daarvoor moet dan een buitengewofie Ssmode komen. Maar onze Kerken Ordening kent geen buitengewone Synodes.

Op dat denkbeeld heb ik verleden week al iets gezegd. Zie aldaar. Als art. 50 spreekt van , , dringende nood" („necessitas urgentior", „anangkastikê aitia"), die de tijd korter dan de ordinaarlijk geldende tussenperiode tussen twee synodes doet nemen, dan kan ik zonder tranen althans het titelblad van de „buitengewone synode van Assen lezen.

Niet zonder verbazing lees ik dé volgende coupure:

Evenwel beschuldigt Prof. Schilder mij, dat ik me niet aan gemaakte afspraken houden wil door , , bij voorbaat te weigeren" mee te doen. Dat zou dus zoiets als woordbreuk zijn. Die beschuldiging heb ik vaker gehoord. Prof. Schilder noemt 't „independentistiseh spreken", maar de naam „independent" is (nog? ) niet van toepassing. Etiquetten zijn er in soorten en ze zijn ook niet duur. Ik heb onze K.O. er nog eens op nageslagen en als ik me vergist had zou ik dat natuurlijk graag willen herstellen, maar ik heb me niet vergist. Art. 50 van de K.O. zegt: „De nationale Synode zal ordinaarlijk alle drie jaren eens gehouden worden, ten ware dat er enige dringende nood ware, om den tijd korter te nemen Voorts zal de kerk, die last heeft om den tijd en de plaats der Generale Synode aan te wijzen, zo dezelve naar het oordeel van ten minste twee particuliere Synoden bmnen de drie jaren te beroepen ware, met advies of onder goedkeuring van haar Particuliere Synode van den tijd en de plaats besluiten".

Aan deze bepaling van de K.O. hebben we ons te houden. Als gebeurt wat Prof. Schilder vraagt zou dat niet volgens de K.O. zijn en dus met volgens de afspraak.

Heel deze redenering steunt op het laatste zinnetje.-Maar dat steunt zelf op 'n vergissing. Waar haalt ds Brink het vandaan, dat ik iets zou vragen wat „niet volgens de K.O. zou zijn" ? Ik schreef duidelijk: INDIEN er niet spoedig met goede vrucht wordt ingegrepen (naar k e r k v e r b a n d s r e g e ­ le n, dat stond er, nota bene, dadelijk bij), laat er dan langs de verordende wegen (dat stond er dus voor de tweede maal!) 'n algemene roep komen om een buitengewone generale synode. Die eventuele roep kon dus in mijn gedachtengang alleen komen langs de weg van art. 50 K. O. Dat is dus precies het artikel, dat ds Brink nu opslaat. En toen verklaarde ds Brink van zo'n eventueel wettig b ij eengeroepen synode: maar ik zou vast niet gaan, ook al zou men mij sturen. Ik handhaaf dus mijn woord — en dat spijt me genoeg, want we moesten liever samen de brand gaan blussen, die hier en daar de vrolijkheid verandert in zurigheid, —• en waaróm? Dacht iemand nu heus, dat onze kerken 'n stel van zulke makke scliapen vormde, dat ze een synode lieten samenkomen NIET langs de weg van „tenminste twee particuliere synoden" ? Dacht iemand, dat ze één dag zou zitten? Of, dat ondergetekende zo'n Baron von Münchhausen was, dat hij zich een synode voorstelde, alleen op 'n krantenartikeltje?

Ds Brink vervolgt:

Onze K.O. kent wel een , , buitengewone" Synode. .vervroegde" maar niet een

Als men op „termen" let, welnu, dan kent de K.O. noch de ene, noch de andere term. Eh het is dus maar de vraag, wat het agendum is, dat de om een synode roepende vergaderingen formeren. Dat agendum zal uitmaken, of men een vervroegde gewone, dan wel een haastige buitengewone heeft. Ds B. schriift:

En het verschil tussen een „vervroegde" en „buitengewone" Synode is in de laatste jaren te vaak aan de orde geweest dan dat ik iiier misverstand kan veronderstellen.

Neen, misverstand onderstellen is niet nodig. Het ware wèl misverstand, als ds B. zou menen, dat een of andere scherpe begrenzing van het woordgebruik reeds algemene instemming had. De mijne heeft ze zeker niet.

Terwille van de plaatsruimte bewaren we het slot

voor het volgend nummer.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen