GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Vrije Universiteitsblad 1934-1935 - pagina 54

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vrije Universiteitsblad 1934-1935 - pagina 54

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

de eerste plaats de aandacht trok door zijn groote priesterlijke toewijdinf;. God had hem Zijn gaven in groote mate geschonken. Profetische wijsheid was hem rijk toebedeeld. In zijn persoonlijkheid werd een koninklijke kracht niet zelden openbaar. Maar boven alles was Idenburg priester. De man van de persoonlijke toewijding, als het moest ook van het persoonlijke offer en de man van het gebed. Er was eens een Deputatenvergadering. Uit Qelderlands Achterhoek waren er menschen gekomen, die den electoralen strijd, die komen zou, niet bijzonder hoopvol tegemoet zagen. Op de vergadering bleven zij, krachtens hun Achterhoekschen aard, wat teruggetrokken, niet ten volle aangegrepen door het enthousiasme van de massa. Idenburg sloot de vergadering met dankgebed. En toen zij daarna naar huis gingen, zei de oudste van deze menschen: „Nu kan ik weer en nu durf ik weer: Idenburg heeft gebeden". Niemand denke dat dit menschvergoding was. Wie dat meent, verstaat niet het hart van het gereformeerde volk. Maar het was dit: Idenburg wist de nood van het volk op te dragen aan God, zóó, dat zijn gebed de nood uit aller hart droeg voor den troon der genade. En mede daardoor wist ons gereformeerde volk zich één met Idenburg, zooals Idenburg zich één wist met het volk. Het is voor onze Vrije Universiteit een niet licht te overschatten voorrecht geweest, dat Idenburg als haar Directeur zich ook aan haar belangen wilde geven. Hoe heeft hij ook de Universiteit lief gehad. Hoe wist hij, als het moest, ook in haar belang te toonen, dat hij niet enkel priesterlijke teerheid kende, maar ook de forsche kracht van den strijder. Want al was Idenburg in de eerste plaats priester, hij bleef ook, gelijk wij zeiden, steeds de officier; doch dit beteekende voor hem en voor wie met hem in aanraking kwam bovenal, dat de priester Gods en de officier in de slagorden van Koning

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1934

VU-Blad | 185 Pagina's

Vrije Universiteitsblad 1934-1935 - pagina 54

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1934

VU-Blad | 185 Pagina's