Gemengd Nieuws.

Bij de 90ste algemeene vergadering van het Britsch en Buitenlandsch Bijbelgenootschap in Exeter Hall te Londen gehouden, werd medegedeeld, dat de Bijbel thans geheel of gedeeltelijk vertaald is in bijna 320 talen. Sedert Maart 1893 zijn ongeveer 4.00Ó.000 exemplaren geleverd aan kerken, zendinggenootschappen of verspreid door de agenten van het genootschap. Het heeft een leger van 600 colporteurs, tenvijl 400 vrouwen zich v/ijden aan de verspreiding van den Bijbel in Indië en het oosten. Aan contributiën en legaten ontving het genootschap in ronde cijfers f 1, 600, 000; dat is f 44, 000 meer dan in 1892. Door het verkoopen van Bijbels kwam eeno som in van f 1, 100, 000, het totale bedrag der ontvangsten was alzoo in ronde cijfers f 2, 700, 000. Er was een batig saldo van /' 138, 000, hetwelk te danken was aan de omstandigheid, dat heel wat aan legaten en erfstellingen ontvangen werd.

De voorzitter van de vergadering deelde nog mede, dat door het bestuur van het genootschap een vertrouwd vriend van de Bijbelverspreiding naar Australië gezonden was, om te confereeren met de ijverige arbeiders van het genootschap over de vraag, hoe daar met meer kracht te gaan arbeiden.

De heer Thomas Spurgeon is tot opvolger van zijn vader C. H. Spurgeon benoemd, zoodat deze als dienaar des Woords in de Metropoliton Tabernacle voortaan zal prediken. Nu zou men kunnen verwachten, dat Thomas Spurgeon met geestdrift door de Baptisten-gemeente, die zoo lang door zijn vader was bediend, zou gekozen zijn. Doch het komt ons voor, dat de omstandigheden waiironder Thomas tot herder en leeraar van Spurgeon's Tabernakel geroepen werd, voor dezen niet zeer bemoedigend kunnen genoemd worden.

In de eerste plaats was de helft van de leden der gemeente die hunne stem konden uitbrengen .afwezig, terwijl 2027 stemmen zich vóór hem en 649 zich tegen hem verklaarden. Maar het ergste van alles ivas, dat de vertegenwoordigers van deminderheid, op deg: o'ste wijze zijn beleedigd door de meerderheid, toen zij eene poging waagden om hunne zaak te bepleiten. Kroten als: «Ga zitten!" «Wij willen niet luisteren, " en zelfs: «Kruisig hem, " werden van verschillende zijden vernomen. Er waren er die liever Dr. Pierson, de door den dood van C. H. Spurgeon ledig geworden plaats zagen ingenomen. Wij hebben nu niet veel sympathie met een man als Dr. Pierson, wiens stilzwijgen over zijn herdoop door indompeling, wonderlijk is; maar zij, die voor Dr. Pierson waren, hadden recht om tenminste te worden aangehoord, te meer omdat zij beweerden het meest van een geest te zijn met hun overleden predikant, die immers tijdens zijne ziekte Dr. Pierson uit Amerika komen liet om voor hem te prediken. Het zal nu heel v/at voeten in de aarde hebben, eer de minderheid bevredigd zal zijn met het besluit der meerderheid. Overigens is aan den jongen Spurgeon talent niet te ontzeggen. Van week tot week levert hij in Word en Work zeer lezenswaardige preeken.

De aartsbisschop van Canterbury, de eerste geestelijke van de Anglicaansche kerk, heeft onlangs moeten hooren, dat 1700 Roomsche bisschoppen weigeren de wettigheid van de ordinantie van geestelijken in de Engelsche kerk te erkennen. Een groot deel van de Anglicaansche kerk weigert op haar beurt de wettigheid van de ambten in de Presbyteriaansche kerken te erkennen. Denkelijk geprikkeld door den onwil der Roomsche bisschoppen om hem en zijne onderhoorige geestelijken als wettige ambtsdragers te erkennen, hoeft nu de aartsbisschop van Canterbury zieh uitgelaten over de Reformateurs en de Ritualisten. Met betrekking tot de eersten, prijst hij in hen «hun mannelijk gevoel, hun ongeëvenaarde kennis en hun helderen historischen bhk." Van de Ritualisten zegt hij, dat zij, »met de beuzelingen van Rome spelen, " en dat zij bezig'zijn «bedriegelijke verandenngen en verbijsterende nietigheden" in te voeren, welke niet alleen schijnen voort te spruiten uit zucht tot oppronken, maar veroorzaakt wordeii, doordat men vergeet wat een leven van toewijding is, " Het meest moet het ons verwonderen, dat de aartsbisschop van Canterbury met deze gevoelens, zich tot hiertoe zoo weinig tegen de Ritualisten heeft schrap gezet, zoodat we steeds in den waan verkeerden, dat ook de primas der Anglicaansche kerk met zijn hart bij de Ritualisten, die steeds meer Roomsche ceremoniën zoeken in te voeren, behoorde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen