GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Fpankpijk. Eene rede, die ergernis verwekt.

Pater Ollivier van de orde der Dominicanen heeft het gewaagd, om bij de plechtige uitvaart van slachtoffers bij de ramp in de rue Jean Goujon eene rede uit te spreken, waarbij hij verband zocht tusschen den slag die Frankrijk trof en de zonde der Fransche natie. Gelijk bekend is uit de bladen, verdrong zich eene menigte van 15 è, 1800 aristocratische dames en heeren in een bazaar, die georganiseerd was door verschillende vereenigingen voor weldadigheid, toen er brand ontstond, waardoor 115 personen werden gedood, terwijl een 200-tal werd verwond, waarvan velen zonder hoop op herstel. Nu werd in de hoofdkerk van Parijs, de beroemde JSIotre Dame^ eene mis gelezen voor de overledenen. Pater Ollivier beklom daarbij den kansel en stelde de vraag: Waarom die ramp gebeurd was, en waarom die rouw over het land werd gebracht? Zijn wij in de hand van^een blinde macht die slaat, zonder zich van zijn slagen bewust te zijn ? Hierop liet de spreker volgen: „Neen zeker niet, God heeft den hoogmoed dezer eeuw eene vreeselijke les willen geven en ons vaderland kastijden." Om deze uitlating met redenen te omkleeden sprak de Dominicanerpater: „Helaas, zelfs in deze dagen heeft Frankrijk deze kastijding verdiend door opnieuw aan zijne traditiën ontrouw te worden. In plaats van te strijden aan de spits der Christelijke beschaving, volgt het gewillig als slaaf doctrines, even vreemd aan zijn talent als aan zijn Christelijken geest. Het heeft zich geschikt naar zeden, waarin niets van zijn fiere edelmoedige natuur te herkennen is, en_ zijn naam is synoniem geworden aan dwaasheid en ondankbaarheid jegens God". . . .

Zou hierin eene zinspeling liggen op de wijze, waarop in deze dagen velen liefdadigheid willen oefenen ? Zou de spreker hebben willen veroordeelen het houden van bazaars, waardoor aan winkeliers concurrentie wordt aangedaan en die aan de dames der hoogste standen gelegenheid geeft, om met een schitterend costuum te pronken? Waarom kan men niet op eenvoudige wijze zijn gaven voor de armen offeren ? Waarom moet men, om wat geld bijeen te brengen, de toevlucht nemen tot bazaars, loterijen, concerten en comedie's, voor een weldadig doel? Is dit niet een zich schikken naar zeden, waarin niets van de edelmoedige, fiere natuur van den Franschman is te herkennen ?

Wij kunnen ons voorstellen, dat de woorden van den Dominicaner-pater ergernis hebben gegeven. Ook de Figaro, het blad van de Parijsche aristocratie, waarin anders een welwillende toon tegenover de Roomsche kerk wordt aangeslagen, gaf over het optreden van den heer Ollivier zijne afkeuring te kennen. Het blad verzekert ook, dat de Roomsche geestelijkheid eenstemmig was in haar misprijzen. Zij vond de politieke toespelingen stuitend en misplaatst in den omgeving en voor een auditorium zooals dat Zaterdag 1.1. in de Nótre Dame vereenigd was. Indien dit aldus is, dan moet het treurig genoemd worden. Niemand toch zal durven beweren, dat de ramp van Parijs overkwam gelijk de ongelukken over Job gebracht werden. De zonden van Panjs, de zonden van de groote wereld van Frankrijk's hoofdstad, roepen tot God.

Mocht men in Nederland de sprake, die uit Frankrijk tot ons kwam, verstaan!

Engeianti. De gouden roos voor koningin Victoria?

In Engeland wordt het gerucht verbreid, dat de paus dit jaar > de gouden roos" aan koningin Victoria van Engeland zou schenken. Gelijk bekend is, wordt deze, van goud vervaardigde en door den paus gewijde, roos door dezen geschonken aan vorstelijke personen, die hij bedanken wil voor bescherming en bevordering der Roomsche kerk, of van welke hij hoopt, dat zij de belangen van zijne kerk willen bevordelijk zijn.

Op grond van dit gerucht heeft de Church Association door haar president aan lord Salisbury, den eersten minister van Engeland, een schrijven gericht met verzoek, deze smaad van de koningin af te weren.

In dit schrijven wordt het volgende gemeld: »Wij leeren uit de geschiedenis, dat op dit geschenk aan den koning van Napels binnen een tydsverloop van twaalf maanden het verlies van zijne kroon gevolgd is. De keizer van Oostenrijk ontving de roos en verloor in het volgende jaar zijne Venetiaansche bezittingen. Isabella van Spanje ontving de roos en moest een jaar daarna uit haar land vlieden. Keizerin Eugenie ontving de gelijke gunst, en het keizerrijk viel in Frankrijk. De gemalin van keizer Maximiliaan ontving die eveneens en de keizer werd in Mexico doodgeschoten. De Hertogin van Novonka ontving ze en werd met don Pedro verjaagd, toen hij den troon van Brazilië verloor. De zegen van den paus schijnt een zeker voorlooper van onheil te zijn. De Spaansche armada werd door hem gezegend, en koningin Elisabeth werd vreeselijk vervloekt. Hetzelfde wedervoer den koning van Sardinië, die daarop tot koning van Italië verheven werd. De vinger der goddelijke voorzienigheid schijnt duidelijk de profetische voorzegging verviüd te hebben. Als een loyale onderdaan van hare Majesteit waag ik het u, als den eersten raadsman der kroon, te bezweren, dat u van onze Engelsche monarchie de onteering verre zult houden, om ontvangster van een zoo gevaarvol compliment te worden."

_ ^Vij vinden dit schrijven van de Church Association onwaardig, Eene onderscheiding te ontvangen van een man als de tegenwoordige paus, een grijsaard, die tot hiertoe een ieders achting afdwong, kan nooit een smaad zijn. Het heeft er veel van, alsof de Church Association beweert, dat de gouden rozen der pausen steeds onheil hebben aangebracht, althans komt het ons voor, dat het schrijven aan Engeland's minister zeer geschikt is, om bijgeloof te kweeken. Waarom er niet ruiterlijk voor uitgekomen, dat de gouden roos, door den paus aan koningin Victoria geschonken, zou te kennen geven, dat men in het Vaticaan verwacht of weet, dat de koningin genegen is, om de Romaniseerende beweging in de Engelsche Staatskerk te begunstigen ? Dit zou waardiger geweest zijn. Laat men eene beweging op touw zetten, om handelend op te treden tegen de vele pogingen, die in het werk gesteld worden, om in Engeland het werk der reformatie te niet te doen. Men bestrijdt Rome niet met vrucht door het kweeken van een bijgeloovige vrees voor een geschenk van den paus, maar alleen door tegenover hare dwaalleer de leer van Gods Woord te plaatsen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 6 juni 1897

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 6 juni 1897

De Heraut | 4 Pagina's