GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Duitschlaad. Een Duitscher over onze kerkelijke toestanden.

In de Ref. Kirchenzeitung van i Januari vonden we een - artikel van pastor W. K. te Rade, waarin de schrijver toont goed op de hoogte te zijn van de kerkelijke toestanden in Nederland. Allereerst wijst hij op de algemeene sympathie, die men in ons land gevoelt voor de Transvaalsche broeders, daarbij mededeelende, dat op de Synode der Gereformeerde kerken te Groningen met geestdrift besloten werd om aan den president der Zuid-Afrikaansche republiek telegrafisch te verzekeren, dat de broeders in Nederland in den gebede met hem medestreden, terwijl door de Algemeene Synode der Ned. Herv. kerk met meerderheid van stemmen een voorstel om een ure des gebeds voor Transvaal te houden, werd verworpen, omdat men het voor een dwaasheid hield hier om iets te bidden, terwijl in Engeland het tegendeel werd afgesmeekt. Dit heeft echter niet verhinderd, dat men in vele gemeenten der Ned. Herv. kerk bedestonden voor Transvaal gehouden heeft.

Vervolgens wijst pastor K. op het onderscheid tusschen de vergadering van de Synode van het N. Herv. Kerkgenootschap te 's Hage en van de Synode der Gereformeerde Kerken in Groningen. Volgens den schrijver kan een Gereformeerd Christen er geen oogenblik aan twijfefelen, aan welk van de twee vergaderingen hij zijn sympathie heeft te geven. In de generale synode der Geref. Kerken ziet men eene vergadering van mannen, die zich buigen onder de autoriteit der Schrift en in het geloof der vaderen begeeren te wandelen; in de algemeene Synode der Ned. Herv. Kerk aanschouwt men de heerschappij van een woest modernisme, dat in de meest kerkelijke vormen het werk van kerkverwoesting drijft. Of is het niet kerkverwoestend, wanneer op verzoek van eenige liberale heeren uit Leid«n besloten werd, dat hei een predikant uit eenige gemeente vrij zou staan, in eene andere gemeente den Doop te bedienen, zij het ook in een lokaal naar zijn keus ? Omdat de liberalen te Le; dc: .a een afkeer hebben van de orthodoxe gevoelens hunner predikanten, wordt dus toegestaan, dat ieder tot bediening der sacramenten een predikant naar zijn hart neemt. Dit kan men toch noemen : de ordeningen der gemeente in den grond omstooten en het synodale zegel zetten op kerkelijke tuchteloosheid. Geen wonder, dat bij zulk eene gezindheid der meerderheid er van een op deij voorgrond stel len der kerkelijke belijdenis niets in kwam. Daar feitelijk in de Herv. Icerk onbeperkte leervrijhsid heerscht, maar naar de kerkenordening de predikanten verplicht zijn tot handhaving der leer, was door de classis Hoorn zeer consequent het voorstel gedaan, om of van deze handhaving der leer geheel af te zien, of hare beteekenis nader te omschrijven. De taak evenwel, om deze bepaling te handhaven, scheen den leden der Synode te hoog, daar de meesten van hén reeds lang met eene kerkelijke leer gebroken hebben en zekerlijk in verlegenheid zouden geraakt zijn, wanneer zij hunne gevoelens omtrent zulke dingen duidelijk hadden moeten om.; chrijven; aan de andere zijde schrok men terug voor een besluit, waardoor men den drang van het hart gevolgd had, elke bepaling in deze kortweg te laten vervallen. Dan zou men zijn ware gedaante getoond en den ondergang van de reeds wankelende heerschappij van het liberalisme hebben bevorderd. Daarom trok men zich terug achter de verontschuldiging, dat de synode niet het recht bezit, besluiten in leeraangelegenheden te nemen.

Daarna vermeldt pastor K. hoe in orthodoxe kringen ergernis verwekt werd door het besluit der Synode, om elk nieuw lidmaat te verplichten tot eene jaarlijksche bijdrage van minstens 25 cents, waardoor de kerk op een lijn geplaatst wordt met eene contributie-heffende vereeniging, en deelt hij mede hoe men te Naarden te werk ging om orthodoxe predikanten van den kansel te houden. Toen een der predikantsplaatsen vacant werd, besloot de moderne kerkeraad een der godsdienstoefeningen gedurende de vacature niet meer te houden. Op die manier v/aren de orthodoxe predikanten van den ring niet in de gelegenheid om de gemeente het zuivere V/oord Gods te doen hooren. Deringpredikanten, die toch kwamen om eene vacatuurbeurt te vervullen, stond voor een gesloten deur.

Zoo gaat pastor K. voort met mededeelingen te doen omtrent onze kerkelijke toestanden. Het verblijdt ons, dat een Duitscher, zelf predikant van een staatskerk, zoo objectief over onze toestanden vermag te oordeelen.

Frankrijk. De Chretien Francais van een maandblad een weekblad geworden.

De Chretien Francais, het orgaan van de Roomsche priesters die tot het protestantisme zijn overgegaan, en die nu hunne voormalige collega's tot het doen van denzelfden stap willen bewegen, is zijn derden jaargang ingetreden. Sedert November verschijnt dit blad niet meer elke maand, maar wekelijks, en wel invergroot formaat, en nog altijd onder redactie van den gewezen Roomschen priester Bourrier, thans predikant. Het doet ons evenwel leed, dat de heer Bourrier het onderscheid tusschen Rome en het protestantisme alleen ziet in het al of niet erkennen van een priesterschap op deze aarde, om als bemiddelaar op te treden teneinde de genadegoederen, die God schenkt, den menschen toe te deelen. Daarom zegt Bourrier, dat hij bij de Roomschen, de Gallicanen, Jansenisten, Oud-Roomschen, Grieksch-orthodoxen indeelt, terwijl hij voor Protestanten houdt allen die het priesterschap der geloovigen verdedigen en van geen menschelijke autoriteit in de Kerfc-des Heeren willen weten.

Wanneer de heer Bourrier er toe komt om in te zien, dat in de Roomsche kerk en in alle met haar verwante kerken, de opvatting van het ambt voortvloeit uit eene miskenning van de leer der souvereiniteit Gods, dan zal hij, dunkt ons, met meer vrucht in Frankrijk kunnen arbeiden. Nu is op zijn werk een sterk anti-Roomsch stempel gedrukt, maar van een positief bouwen op het fundament, door Frankrijk's reformator Calvijn gelegd, is v^-einig te bespeuren. Dit neemt niet v.'eg, dat wij er ons in verheugen, dat de Chretien Francais wekelijks in vergroot forroaat kan verschijnen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 14 januari 1900

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 14 januari 1900

De Heraut | 4 Pagina's