Buitenland.

Duitschland. Ds. Kolfhaus over doop en wedergeboorte.

Wij hebben er ons in verblijd, dat Ds. Kolfhaus van Radevormwald in de „Ref. Kirchenzeitung" het stuk van de wedergeboorte en bekeering heeft uiteengezet. Op den voorgrond stelt genoemde leeraar daarin, dat de wedergeboorte eene onmiddellijke daad van den levenden God is. Op de vraag, wanneer de wedergeboorte plaats heeft, of zij vóór of onder het gepredikte woord geschiedt, antwoordt Ds. Kolfhaus volgens de Schrift, dat zij kan plaats hebben, voor en onder en na de verkondiging van het Woord Gods. De wind blaast waarheen hij wil! Voorts betoogt de geachte schrijver, dat de wedergeboorte wel een verborgen daad Gods is, doch dat zij toch openbaar wordt wanneer de zondaar tot bekeering komt. Even duidelijk als schriftuurlijk toont hij voorts aan, dat de mensch bij de wedergeboorte geheel lijdelijk en bij de bekeering werkzaam is, en eindigt dan met de mededeeling, dat hij slechts een korte schets heeft willen geven van het door hem behandeld onderwerp, dat in Duitschland van Gereformeerde zijde schier niet is aange­roerd.

Hoezeer het noodig is, dat in Duitschland het stuk van de wedergeboorte en van de bekeering degelijk behandeld wordt, blijkt uit een naschrift van den genoemden schrijver in het jongste nummer van de Bef. Krtg. Daarin wijst hij op een geschrift van den Berlijnschen predikant Stosch, een man dien men een woordvoerder van de Nieuw-Luthersche 'orthodoxie noemen kan. Door Luthersche Godgeleerden hoorde men dikwerf de uitspraak van I.uther herhalen:

„De doop werkt 'vergeving van zonden, verlost van dood |en duivel, en geeft de eeuwige zaligheid aan allen, die het gelooven", maar dan legde men den nadruk op „allen die het gelooven." Men wees dan ook op I.uther's kleinen Katechismus, vyfaarin gezegd wordt: „Hoe kan water zulke groote dingen doen ? " en het antwoord luidt: „Het water doet het waarlijk niet, maar het Woord Gods; indien het met en bij het water is, en het geloof, indien het op zulk een Woord Gods in het water vertrouwt". Stosch gaat echter verder, en beweert slechtweg dat de doop de wedergeboorte is. „In den doop hebben wij den heiligen geest ontvangen"; »wij dragen door den Doop den geest der waarheid in ons geweten, den geest der genade en des levens". „Het Abba vader zeggen, wortelt in den Doop". „Wij zijn rein gewasschen van onze zonden, wij zij verlost van eene booze consciëntie, wij bezitten en begeeren eene goede consciëntie, wij dragen Gods geest en Gods ontferming in ons door den Geest, en dit alles wijl wij gedoopt zijn.“

Hierin gaat Stosch de Roomsche paden op. De doop werkt ook, dat men een „inwendig orgaan ontvangt, ora het Goddelijk woord te verstaan, hetwelk ongedoopten ontbreekt.“

Het verheugt ons, dat Dr. Kolfhaus in de Ref. Krtg. het stuk van de wedergeboorte aan de orde gesteld heeft. Waarlijk, het is wel noodig dat Gereformeerde leeraars tegenover de Romaniseerende richting in de landskerk hunne waarschuwende steramen doen hooren!

Engeland. Een getuigenis tegen de losgelaten hel in Z.-Afrika.

Zoo gaarne zouden wij mededeelen, dat in Engeland het gros der kerkelijke ambtsdragers althans iets begint te beseffen van de groote schuld, welke de Engelsche natie op zich laadt, door de vernietiging der Boeren republieken te willen doordrijven. Enkele stemmen worden wel in dien geest vernomen, doch het zijn er maar enkelen. Het Stop the imr-com\ié doet zijn best. Het verspreidde een vlugschrift onder den titel van: Heil let loose (de hel is losgelaten), van de hand van een officier die uog in het Engelsche leger dient. De Britsche krijgsman deelt daarin afschuwelijke bijzonderheden mede, die wij onze lezers zullen sparen, ook omdat zij elders wel vermeld zullen zijn of nog zullen worden. Deze ofhcier zegt, dat hij alleen beschreef wat hij persoo7iUjk had aanschouwd, en wat door hen niet kan geloochend worden, die de feiten moeten kennen. „Het is een barbaarschheid zonder wedergade, dat wij onze vijanden tot overgave willen dwingen, doordat wij hunne vrouwen en kinderen laten verhongeren en hunne weduwen en dochters laten onteeren”.

Doch al deze dingen laten de meerderheid van het Engelsche volk onaandoenlijk. Wel zegt het orgaan der Engelsche congregationalisten, dat Engeland, zonder vrees van zijn prestige te verliezen, aan de Boeren zoodanige voorwaarden zou kunnen aanbieden, die zij konden aanvaarden, om aldus een eind te maken aan de ellendige zaak. Maar het komt bij de redactie van de „Examiner" niet op om te betoogen, dat Engeland een onrechtvaardigen oorlog op onmenschelijke wijze voert. Het blad koestert de verwachting dat, wanneer de finantieele toestand, dien de oorlog in het leven riep, recht ingezien wordt, de regeering wel geneigd zal zijn eenige pressie om gematigd te handelen, op zich te laten uitoefenen. Uit alles blijkt het, dat Engeland, trots de roepstemmen van enkelen in het land zelf, trots de verontwaardiging van bijna de geheele wereld, met den barbaarschen oorlog zal voortgaan totdat het niet meer kan, — wanneer de Heere niet kennelijk tusschenbeide treedt.

N.-Amerika. Een dankdag door de Overheid uitgeschreven.

De overheid van de Vereenigde Staten van Noord-Amerika heeft het volk op den laatsten Donderdag van de maand November opgeroepen, om in de verschillende kerken God te danken voor den zegen, dien Hij aan het gewas schonk.

We kunnen dit Amerika benijden. Amerika rekent nog met God. Het wil God nog erkennen als den gever alles goeds, als de bron van alle weldaden en zegeningen. Er is geen ander land in de wereld, dat van regeeringswege wordt opgewekt om God te erkennen in zijne weldaden. Daarom zijn wij het eens met de Hope, dat de Christenen in Amerika deswege dank aan den Heere schuldig zijn.

Daarenboven heeft het Gode behaagd op stoffelijk gebied overvloed te schenken. Nooit waren de schuren zoo gevuld: de vrucht van den arbeid des landmans. De Hope zegt verder, dat de Heere de pestilentiën bestrafte, die telkens weer aan de poorten kwamen kloppen. „Laat ons nu niet zeggen — de verbeterde gezondheidsmaatregelen weren besmettelijke ziekten. Toegegeven dat het waar is, is het dan Gods gemeetie genade niet, waardoor die dingen tot rijpheid kunnen komen en een bolwerk van verdediging vormen rondom ons ? Hij beschermt ons middellijk, maar Hij beschermt ons toch.”

Het is voorzeker gezond geredeneerd. Maar zou men in Amerika geen reden hebben om zich voor God te verootmoedigen over den uitslag van de jongste presidentsverkiezing en over den voortgezetten oorlog op Cuba ? De Vereenigde Staten van Noord-Amerika kwamen tusschenbeide om de Cubanen te bevrijden van het loodzwaar juk der Spanjaarden. Wij hebben ons hierin verheugd. Wij meenden, dat een nieuwe dag van vrijheid voor de Cubanen zou aanbreken! En ziet, Cuba werd behandeld als een wingewest, en de Cubanen zagen zich genoodzaakt om voor hun vrijheid een strijd te aanvaarden, die tot op den huidigen dag voortwoedt.

De candidatuur van Bryan werd in Amerika geproclameerd, omdat men verwachtte, dat als deze president werd van de Vereenigde Staten, hij de zaken zóó zou weten te leiden, dat Noord-Amerika tusschenbeide kwam om de verplettering der Boeren-republieken door Engeland te verhinderen. Doch, Mc Kinley werd verkozen, en, helaas! zijne herkiezing werd bevorderd door de groote meerderheid van de Amerikanen die van Nederlandschen oorsprong zijn! Deze bedroevende feiten mogen onze broeders in Amerika, juist bij de erkenning van zoovele stoffelijke weldaden, wel tot verootmoediging stemmen !

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen