Buitenland.

Duitschlaad. Afzetting van Lic. Traub.

De man die het voor den afgezetten predikant Jatho opnam. Lic. Traub, pedikant bij de Evangelische Kerk van Dortmund, is door den opperkerkeraad der Pruisische Ev. Kerk na ook afgezet. Traub was zoover gegaan dat hij openlijk verklaarde: „Voor mij ligt de Apostolische geloofsbelijdenis; ik verwerp die". De opperkerkeraad heeft hem langs disciplinairen weg afgezet, en nog wel zonder recht op pensioen. Het consistotium van Breslau had hem veroordeeld tot verplaatsing; de opperkerkeraad besloot tot zijn verwijdering uit de rij der predikanten.

Als een donderslag heeft dit vonnis Traub en zijn vrienden getroffen. Zij hoopten dat de opperkerkeraad niets „wagen" zou. Dit bestuurslichaam heeft hem niet afgezet om zijn leer, maar om zijn niets ontziend optreden tegen de landskerk, hare ordeningen en hare regeering. Geen woord was hem te scherp om deze in discrediet te brengen. Hij was niet de ideale («fonnator, gelp sijn vrienden hem bij voorkeur • noemden, maar een wilde agitator, en dit terwijl hij het brood der kerk at. Na zijn af» zetting zeide Traub: „Als ik voor het Sprnchcollegium gekomen was, zou de zaak reiner en helder geweest zijn; mij zoo af te zetten, it verbreking van het recht". Traub schijnt vergeten te zijn, dat hij vroeger tegen het Spruchcollegium geagiteerd heeft door te verklaren, dat hij niet rusten zou „voor het Spruchcollegium voorden grond lag". Zijn vrienden hadden geraasd bi} de gedachte, dat Traub zich voor het Spruchcollegium wegens zijn leer zou moeten verantwoorden en dreven daardoor de besturen, om hem niet wegens afwijking van de leer, maar als iemand die zich disciplinair vergrepen had, te behandelen. W, tnneer de opperkerkeraad Traub had vrijgesproken; zou dan ook de kerkelijke anarchie gesanctioneerd zijn geweest.

De uitspraak van den opperkerkeraad is een stuk van 45 bladzijden druks. Wij willen alleen het slot ervan mededeelen, hetgeen aldus luidt; „Wie stelselmatig gelijk Traub aan de georganiseerde landskerk het recht van bestaan ontzegt, haar in hare besturen en instellingen bestrijdt en verachtelijk maakt, heeft zichzelf als dienaar en geestelijke dier kerk onmogelijk gemaaktj men kan van de landskerk niet vergen, dat sQ zulk een man in den geestelijken stand lal laten". Het komt ons voor, dat deze grond door allen die onbevooroordeeld, zijn zal moeten beaamd worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen