De moedertaal van onzen Heere Jesus Christus en van Zijne apostelen - pagina 62

56 maar aan de kinderen van

Gralilea, die niet nauvrgezet vaaren

aangaande hunne spraak, is zij niet bevestigd geworden/' ') //Men verleent den toegang tot

de Tebha, (men laat dus de

openbare voorlezing van gebeden in de synagoge toe, niet aan de mannen van Befch-Schean (Scythopolis), noch van

Beth-Haipha,

noch van Tabaünim, omdat zij J< lezen in de plaats van ^ ^

en

in de plaats van {<.* ^) //In Gralilea wordt de slang genoemd 'iwja (K'VK in de plaats

van chiwja K^IH)-" ^) //De scholen als ^

van R. Eleazar, zoon van Jacob, spreken K uit

en omgekeerd; b.v. Q'V]3 iu de plaats van Q ' ^ V 5 - " *)

,/liab spreekt uit jnn^J^, Samuel frlH^K; I^ab Qn^JKD, ') Bij Buxtorf t. a. p. is uit Baba hathra fol. qo col. 2 in Glossa aangehaald; „Quod si dicas: Atqui in Baba kama fol. 83. 1. lingua Syriaca et Aramaea disoernuntur, tamquani duae distinctae linguae! Respondet Rabbenu Tam, esse linguani unam sed divisam in plures dialectos, sicut lingua vernacula nostra variatsecundumdivorsitatemprovinoiardm. Sic / J H T ^ Onkelos transtulit K'niJlT "l^HDj Laban voro '^j|^'••' Bedoeld zijn hier deze woorden uit Baba Kama: „Rabbi dicit: Quare in terra Israel lingua Syriaca uteremur ? Utamur aut lingua sancta aut Graeca. Rab Joseph ait: Quare Babylone lingua Aramaica uteremur? Utamur lingua aut sancta aut Persica!" Nöldeke t.a.p. p. 117 merkt hiertoe aan: „Damit soil nicht ein Gegensatz dos palastinischen („syrischen") uud babylonischen („aramiiischen") Dialects ausgedrückt werden, sondern der Babylonier Rab Joseph bencnnt die die Spraohe, wie es in Babel, der Palilstinenser Rabbi, wie es in seiner Heimat üblich ist. Der strenge Parallelismus beider Aussprüche über Verwerfliohkeit der Vulgarspraohe, die zu heiligen Zweoken durch die hebraisohe, sonst durch dio Reischssprache zu ersetzen ware, ist wohl ein bisclien mit auf künstliche Nachhülfe zu schreiben, die in solchen Pallen öfter anzunehmen." Sota fol. 49, 2 in Glossa; „Lingua Syriaca vioina est linguae Aramaeae, et ego dico, linguam Gemarae Hierosolymitanae esse, quam gentiles vocant linguam Syram." Hier worden wel twee dialecten onderscheiden. Cf. Nedarim 66, 2. In de latere tijden hooren wij de Syrische schrijvers zelf over de groote menigvuldigheid van dialecten klagen. Jacobns van Edessa beveelt vier schrijvers aan, om zich naar hunne spreek- en schrijfwijze als naar eene norm te richten: Ephraem, Jacobus van Sarug, Isaac Syrus en Xenajas van Mabrug. ») Bab. Talmud, Brubin fol. 53, 1. ') Ib. Megillah fol. 24, 2. *) Bereschit Babba Par. 26 ad cap. VI : 4.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen