De hoogste vrijheid - pagina 34

32

DE HOOGSTE VRIJHEID.

voortdurend belijders geweest van Jezus Christus, die, in hun binnenste wetende en ervarende dat Jezus Christus is Gods Zoon, de Zaligmaker der wereld, wien zij alles verschuldigd zijn, liever dan te buigen voor den tijdelijken overheerscher, hun rust, hun eer, hun goed en zelfs hun leven veil hadden, om dien Verlosser vrijelijk en onder alle omstandigheden des levens te kunnen verkondigen; getuigen, wier belijdenis vaak onzuiver, en met allerlei verkeerde en zondige handelingen en gedachten doorweven geweest is, gelijk zijzelven ook zeer goed weten, maar die niettemin de kracht hebben ontvangen om hun kruis op te nemen en hunnen Heer te volgen; getuigen, die veelal bij de wereld en zeker in de wereldgeschiedenis onbekend blijven, maar wier invloed op hun omgeving en dientengevolge op de denkwijze der wereld veel grooter geweest is, dan wellicht de meesten vermoeden; getuigen, die niet altijd lijdzaam zijn geweest, en door wier medewerking soms machtige regeerders en eeuwenoude instellingen zijn omvergeworpen, doch die ook daarbij zóó weinig hun eigen grootheid zochten, dat, wanneer anderen, die van hun lijden de vruchten plukten, hen minachtten en vertrapten — men denke aan de Engelsche Puriteinen en de Nederlandsche Gereformeerden — zij dit duldden en verdroegen, mits men aan de vrije en openbare belijdenis van hunnen Heer niet raakte; getuigen eindelijk, die de wereld niet liefheeft, maar aan wie zij toch, evenals de onrechtvaardige rechter in de gelijkenis, recht doet door de hun onmisbare rechtsgelijkheid toe te staan. Deze getuigen, die men in alle christelijke kerken, hoe ook het daarin schijnende licht verduisterd moge zijn, ontmoet, hebben, gelijk ik zeide, de eer huns Heeren, maar geenszins de vrijheid nagejaagd. Daarom is het dan ook volkomen verklaarbaar, dat zij menigmaal vervolgers van anderen zijn geworden. Waarom zou, toen eenmaal de bestialiteit van het zinkende heidendom, en later de wereldzin der verbasterde Kerk door de christelijke zedeleer vervangen was, de wereld niet met hare gewone middelen mogen verdedigen wat ten koste van zooveel tranen en bloed was verkregen ? Zou, vooral tegen de steeds opnieuw uitbrekende ketterijen, dus ook in de Kerk zelve, de waarheid enkel door getuigen zich staande kunnen houden ? De eer van den Heer der Kerk scheen het tegendeel te eischen, en ook de geschiedenis van Israël, waarbij men de bijzondere verhouding van Jehovah tot dat Bondsvolk voorbijzag, bevatte immers, menig bewijs^

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen