De verflauwing der grenzen - pagina 63

6i

sterk aantrekt, in u verpersoonlijkt is. Op u blijft het oog van ons Calvinistisch volk gericht, op u staat de hope gebouwd voor onze politieke toekomst. Schenke uw God, die u aan dat volk verbond, u dan licht en kracht, om het te leiden naar een gelukkiger toekomst. En nu, hoe zou wie een geheel Departement met zooveel eere bestuurd heeft, een zoo kleinen kring als onze School niet veilig sturen kunnen. Zoo draag ik dan mijn rectorale waardigheid op u, Hoogwelgeboren, Hooggeleerde De Savornin Lohman over. Salve Rector, iterumqtie Salve! Zij uw Rectoraat een glanspunt in ons Academisch leven, en berge het in zijn schoot de vervulling van de bede waarmede ik eindig: Dat ze in stand blijve, dat ze bloeie, dat ze groeie, onze stichting! Of, om het naar ouden trant in het Latijn uit te roepen : VIVAT, FLOREAT, CRESCAT, ACADEMIA.

IK HEB GEZEGD.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen