Het kerkrecht in zoover het de kerk met het recht in verband brengt - pagina 43

39 bied aan hem waren toevertrouwd, en bij allea arbeid waartoe hij geroepen was een beslist belijder van Christus, is hij inderdaad wel weggerukt uit een aardschen werkkring, waarin nog zeer veel van hem te verwachten was, en waarin hij naar onze gedachten nog niet kon gemist worden. Wat wel bovenal in hem aantrok en trof', dat was niet alleenlijk, dat hij de getuigenis van Christus zich niet schaamde, maar dat hij, als het noodig was, daarvoor uitkwam met de grootste eenvoudigheid. Als hij zag wat Gods Woord van hem eischte, dan vroeg hij niet naar menschen, en niet naar omstandigheden, maar dan was de zaak voor hem uitgemaakt; zi] werd dan beschouwd, gelijk in een leger met de orders van het legerhoofd plaats heeft; dat hy aanstonds moest gehoorzamen, sprak vanzelf; en hij deed het dan voorwaar niet met eenigen tegenzin, maar met groote bereidwilligheid en ten volle. Wat hij als eene zaak des lleeren erkend had, daaraan gaf hij wat die zaak kon ten goede komen: zijn naam en zijn invloed, zijn raad en zijn steun, zijn tijd en zijne krachten. Hij gaf niet slechts van het zijne, maar hij gaf wel waarlijk zichzelven^ zonder voorbehoud. Ook de Vrije Universiteit heeft dat mogen ondervinden; inzonderheid toen hij voor haar werkzaam was, om in de provincie ZuidHolland hare belangen te behartigen; en daarna, sedert Juni 1888, toen hem in den kring der Directeuren eene plaats werd aangewezen. Voor zooveel de vrienden onzer School het in hunne macht hadden, zou hij in die waardigheid haar nog lang hebben kunnen dienen. Nog het vorige jaar, toen hij aan de beurt van aftreding was, werd hij onder algemeene toejuiching herkozen; wederom voor den tijd van vijf jaren. Maar naar Gods bestel was die keuze slechts voor enkele maanden, en zou daarna zijne taak hier op aarde voor goed zijn afgedaan. Gods wegen zijn niet onze wegen, en Gods gedachten niet onze gedachten. Laat ook hier geloofd worden, dat zij altijd hooger z^n, oneindig veel hooger. Laat aan dezen doode gedacht worden met rechtmatige droefheid over zijn verlies, maar dan zonder hem als het ware te misgunnen, dat hij nu mag rusten van zijnen arbeid. Laat zijn voorbeeld ons opwekken,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen