Volkenrecht - pagina 41

31 eene omwenteling was voorgevallen. Maar dit werd nog te belemmerend en te kostbaar geacht. Verandering van monarch, of, eenvoudiger nog, de stemming eener volksvertegenwoordiging eischt minder omslag. Er is voortaan niets meer noodig om eene overeenkomst, waarbij God, eer en geweten het eene jaar tot getuigen zijn aangeroepen, het andere jaar reeds te doen vertreden. De publieke meening is veranderd; de / volkswensch van gisteren is die van heden niet meer. Het ware onrecht tegenover het souvereine volk om aan zijnen wil van heden den eisch te stellen, dat hij rekening houde met zijnen wil uit het verleden. En telkens was het in den loop der vorige eeuw de partij, die zich tot het meeste verbonden zag, Frankrijk, Duitschland, Italië, ieder op hare beurt, die naar haren smaak den volkswensch spreken deed, met eigen hand den band verbrak, waardoor zij was gebonden. Indien een volk waarlijk het recht bezit zijn woord te geven, ten einde aan gevaar of ongelegenheid te ontkomen, en alzoo, in ruil voor eene concessie, te verkrijgen, hetzij het aftrekken van een leger, hetzij de teruggaaf van een gewest, hetzij vergrooting van grondgebied, en voorts, als het gevaar bezworen, de ongelegenheid voorbij, het voordeel behaald is, kortweg den last te weigeren, die de voorwaarde was van wat men kreeg; indien dat geoorloofd is onder voorwendsel, dat de gevoelens, waardoor het bezield was, en de leidslieden, die het bestierden, hebben opgehouden te bestaan, — dan kan men zeggen, dat het stelsel der volkssouvereiniteit is het stelsel van stelselmatige oneerlijkheid en voortdurende trouweloosheid. De volkswil is naar het revolutionaire volkenrecht oppermachtig. ^—„__ Deze alleen beslist, schreef Thorbecke, over de regels, die moeten gelden voor de opneming, de erkenning van eenen nieuwen Staat in de volkenmaatschappij. ,.Raadpleegt men de staatkundige leer, die onzen leeftijd regeert, zoo bestaat er in dezen geen andere regtsregel, dan de Volkswil. De wil van het Volk, dat naar onafhankelijkheid streeft, is voor elke buitenlandsche Mogendheid zoo niet een grond van verpHgting, althans een afdoende grond van regt ter erkentenis. „De Volkswil is in alle zijne bepalingen en veranderingen volstrekt onbeperkt. Naar welbehagen schept en vernietigt die wil de wetten, de Staatsregeling, alle maatschappelijke inrigtingen. Het is de almagtige

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen