Volkenrecht - pagina 61

51 Eigenbaat was telkens meer dan heilig beginsel de drijfveer. Gelijk in 1795 Pruisen zich uit den oorlog tegen het revolutionaire Frankrijk door den afzonderlijken vrede van Bazel terug trok, ,,indem Preuszen im Eindverstandnisse mit Frankreich für seinen Vortheil sorgte und übrigens das Reich preisgab, dessen Untergang dadurch eingeleitet wurde." i^s) Ongetwijfeld hebben de geallieerden voor groote bezwaren gestaan. Het was niet gemakkelijk te handhaven wat Thorbecke met instemming „het gronddenkbeeld der antirevolutionaire politiek" noemt 1^^), om de factiezuchtigen in Frankrijk tegen te gaan, om eene meer wenschelijke orde van zaken voor te bereiden, en te beletten, dat het revolutiekwaad tot de andere Europeesche Staten oversloeg. Het was moeielijk, gelijk hij schrijft, „om eene grenslijn te trekken tusschen de contrarevolutionaire eischen der uitgewekenen en de antirevolutionaire beginsels, door Oostenrijk en Pruissen verkondigd," i^*") ja, nog meer was op te sommen wat de taak der Mogendheden in die hoogst ernstige jaren verzwaarde, — maar toch schuilt daarin nietde eigenlijke oorzaak van het betreurenswaardig onvermogen. Als straks de revolutie zich voortzette onder Napoleon I, was de toestand niet beter. Hadden de groote Mogendheden op het continent zich verdacht gemaakt door hunne houding betreffende Polen, — Engelands gedrag tegenover Denemarken in het jaar 1806 was zeker evenmin geschikt om vertrouwen te wekken, toen het, schoon met genoemd Rijk in vollen vrede, uit vrees, dat dit door Napoleon tot een verbond zoude gedwongen worden. Admiraal Gambler naar Kopenhagen zond om de uitlevering van de vloot te eischen, v;aaraan niet voldaan zijnde, de Admiraal de stad bombardeerde en in brand stak, in de haven doordrong, en het grootste deel der Deensche schepen roofde. En hoe stond het met de Coalitiën? „CoaJitiën van den beginne af, jal dit is zoo; doch wien is de treurige historie dezer kortstondige vereenigingen onbekend? de lijdelijkheid van elk, zoolang het regt van anderen, niet het zijne aangerand werd; het gretig medewerken, waar men kans zag, al was het door zamenspanning met de revolutionaire vrienden, op een deel van onregtvaardigen buit; het heulen van Oostenrijk met Bonaparte, toen het België losliet en Holland prijs gaf, zich

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen