De ondergang van de Ocean-Home, een schip met landverhuizers.

Nog leeft in de herinnering van zieier oude raenschen de ondergang van 'San schip', waarmede vele landverhuizers uit de eerste' jaren dezöir beweging zijn omgekomen. Dezter dagien sprak mij een der oudsten onder ons van deze ramp, en anderen hebben er de hunnen wel eens over hooren spreken, zonder nauwkeurig daarvan de bizonderheden te weten. Verleden najaar was het vijf en zestig jaar geleden, dat dezie ontzettende zeeramp vele families in diepen rouw dompielde. Ik wil de heriaaeriag daaraan trachten te verle'vendigen, opdat men mede daardoor niet vergete', welke gevaren toen nog verbonden waren aan de verhuizing naar Am-erika.

Ongeveer tachtig landverhuizers, teh daaronder velen uit Meppel, Staphorst en Hoogevelen vonden hun graf in de golven door het-vergaan van het schip waarop zij voeren. Een dankbare vader uit den kring der afgescheidenen, afkomtetig uit Ommen, deelde in een O'uzer kerkelijke bladen mtede', dat zijn zestienjarige zoon Arie behoorde onder hiet kleia getal der gereddea. We ontlelenen aaa hetgeiea deze joageliag, die dea Heeile vreiesde, mtededeelde, eenige bijzonderheden omtnent deze scheepsramp, om de herinnering daaraan te bewaren of ook té verlevendigea in onze kringen.

Den eersten September van het jaar 1856 zeilde het schip „Ocean-Home" met een kleine ho'aderd man aaa boord vaa Hellevoetsluis uit. Andere landverhuizers waren over Antwerpien gegaan. De driemaster had reeds hondeidd en twintig maal ds reis over den oceaan gemaakt tussohea New-York ea Botterdam. Het schip was, echter niet meer bijzonder zeewaardig. Dra werd reeds O'p* de Noordzee een groot lek ontdekt, dat zoo goed en zoo kwaad als dat ging werd dichtgemaakt. Oaderweg werd het overvallea door stO'rm' ea onweer, doch doorstond deze hindernissen geheel. In den nacht van den vierden op dea vijfden Septetmber, tusschea twee uur ea half drie werd bet bij duisteren hemel ea in stikdonkerea aacht aaagevarea door de j, Cheruhine", een nieuw schip, dat eens zO'Oveel mat als de „Ocean-Home". Dit laatste wierd bij dea eerste der drie masten, op' O'Ugeveer een derde der leagte van voren af getroffen, waardoor dit gedeelte van 't sdhip-werd weggenomen, waarbij 2 lichlmatrozen en een oud-matroos ontkwamen. De veertien overige schelepslieden hebben allen h'un leven bij den ramp' gelaten. Er waren 98 passagiers aan boord. Het voorste deel van het schip neigde direct reeds door het miat geweldige kracht binnenstroomende water ten gronde en velen der opvarenden, kinderen, ja zuigelingen ten ouden van dagen werden door de kracht van het water medegesleept en kwamen om! zonder nog goed te zijn ontwaakt. Er was geen itijd om , zich te bezinnen, er werd geen uitstel gege'ven om zich Voor te bereiden. Die handelden, handelden als instinctmatig, zij handelden werktuigelij'k en door den drang om te leven richtten zij zich op', maar werden weer neergesmakt. De „Oöean-Home" werd hun doodkist; de zee werd hun graf. In 't groote ruim, waar zoovelen sliepen, was geen licht. Toch begaven zij, die zich nog konden roerea ; en staande houden naar de eenige en toch niet ruim'O opening. En daar bedekte de duisternis een worsteling als bij alle dergelijke rampen wordt gestreden. Degenen, die niet door de kleine opiening zich op het dek kouden werken, dienden den vluggeren en sterkeren, waar geen trap' hea naar omhoiog kon leiden, daar deze er niet was, tot treden en siporten, zoodat zij eindelijk uit deze afgrijselijke ruimte ontkwamen. En onder hen, kruipend en zwemmend, kwam Arie van Malsen op het dek van dan kar piteia. Hij, met eea zekeren Wijn veen junior, was de laatste dergenen, die wisten te ontkomen. Zij vermochten als door een wonder een bootje machtig te worden, dat daar o^ndersleboven lag gebonden. Het ranke vaartuigje maakten zij' los met de behulpzame hand van den kapitein, en vonden er plaats in met tien passagiers.

Arie van Malsen had zijn vertrek gedeeld met eea zekerea K. Sempel ea J. Huaz; e, beiden, werden door hem gewekt. Sempel vluchtte met hem naar de opening, maar stortte in het ruim terug en vond met Hunze en de anderen den dood in de golven.

Geen der vrouwen of der kinderen is ontkomen; allen kwamen ze om, de arme moeders met haar zuigelingen!

De oudste der geredden was een zekere Ter Sla uit onze provincie Gelderland, en de jongste was hij, aan wiens verhaal deze bijzonderheden zijn ontleend. Na een uur te hebbieb rondgez walkt werden zij opgenomen door de Cherubinei, allen doornat en bijna allen haast naakt. Na zeer liefderijk te zijn verzorgd en verpleegd, verlieten zij des morgens om zevea uur op' de reddingsboot Perseverance de Cherubiae ea werdea tegen dea avond te Plymouth aan wal gezet. Ook op deze reddingsboot werden zij' met de grootste vo.orkomendheid en liefde verpleegd. Van Plymouth gingea zij des Zaterdags. over Exeter, Bridgewater, Bristol .ea Bath naar Londen

en werden hier, evemals te PlyrAtituÜi, in het matr.ozenhuis zeer hartelijk bejegend. Zij' voelden zich zeer verplicht jegens de .beide Nederlandsche consuls, die hen te Plymönth en Londen Jriet vaderlijke zoxge verzorgden. Elf passagiers hebben het leven er afgebraciht. D© elide was een zekere G-errit Wijn veen, die met driö scteepslieden later te Mul jon is geland. Vader en zoon Wijnveen waren dus beiden gered. Toiclh' was het verlies, door dezen laatste geleden, ontzettend zwaar. Hij moest in het graf der golven achiterlaten zijn moeder, zijn vrouw en vijf Mnderen.

Onder de geredden was nog ©en Gelderschman, en wel een zekere Ter H oi r s t; deze had verloren zijn moeder, drie broers en vier zusters, • allen leden van een welvarend gezin, allen volwassen en allen ruim van het noodige voorzien, wat onder Gods zegen zoo dienstig had kunnen zijn voor de toekomst. Wat macihtige roepstem om ten allen tijde bereid te zijn; om te jagen naar het •bezit van dat leven, dat nimmermeer viergaat! Vadsr Ter Sla bovengenoemd verloor door de ramp een zoon en twee volwassen dochters. En nog een der geredden, een ongenoemde, werd beroofd van zijn vrouw en twee kinderen.

De geredden en omgekomtenen, met uitzondering van den EngelschiTian Walther Mackay, waren allen Nederlanders en meest afkomstig uit Gelderland en Zeeland. Niet allen, ©en minderbeiid slechts, behoiorden tot de Christelijke Afgescheidene , Gereformeerde Kerk. Een gezelscjiap' landverhuizers uit Rouveen len Staphorst had de reis aanvaard oiver Antwerpen en is zoo aan den dood ontkomen. Onder de omgekomenen wO'i'dt nog met name Jan Hun ze uit Meppel genoemd en een huisgezin uit Putten, bestaande uit man, vrouwen drie kindertjes.

De landverhuizing naar Amerika heeft menige droeve bladzijde in haar geschiedenis. Eien der meest aangrijpende wilde ik in de herinnering terugroepen, misschien werd bij' een zeer klein getal een droeve herinnering herlevendigd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen