De Gereformeerde Kerk van Zuld-Afrika.

III.

De berkeraden der Gerefo'rmieerde Kerken in Nederland hebben voor ongeveer een maand een missive ontvangen, ohderteekend door vijf hoeren, t.w.: Prof. Dr H. H. iKuyper, Prof. Dr T. Hoekstra, Dr B. Wielenga, Dr S. O. Los en L. Penning, , die zich tot hen wendden op verzioek van de Senaat van het Potch'efstroomisoh© Universiteit s Kollege met een bede om hulp.

Het ligt voor ld© hand, dat Idie Senaat van genoemd College zich wendt tot onze kerken, daartoe staat het in te nauwe betrekkin, g tot Ide Theologisehie School van de Gereform'eerde Kerk, en in de vorige artikelen trachtte ik te doen uitkomien, hoe nauw de band is ttusschien 'die kerk en de onzte en [hioe noodig höt is, dat die band sterker worde aangehaald.

Het Pot chef stroomgche KioUege geeft aan de Theologische Söhool aldaar de voorbereidende gymnasiale en litteraris clhe Oipleiding; daarnaast leidt hat pok nog onderwijzers op' voor het Ie klas examen (hier te lande M. O.).

Aan hel-hoofd van dez© inrichting, dro veel oivere'enkomst heeft met en een jongere en kleinere zuster gelijkt van de Hop'e College in Holland en van Calvin Coillege te Grand Rapids, staat Prol. Dr F. Postma, een kleinzoon van den „stichter" der Gereformeerde Kerk, een man van GerefO'rmeerden, van Frieschen bloeede.

Prof Dr F. Postma 'prom'oveeride aan de Vrije üniversi'teit!

Het verband tusschlen dit kollege en de kerk was vroieger z-eer nauw; het was tot 1920 het eigendom der kerk.

Sinds dat jaar is het echter zelfstandig geworden en geniet nu van de hooge regeering een subsidie van f4000 'sjaars.

Bedenkt men nu, dat het aantal studenten ongeveer 50 bedraagt, waarvoor negen professoren aan de inrichting verbonden zijn, dan behoef ik geen becijfering te maken ten betooge, dat er jaarlijks nog duizenden bij duizienden bij moeten.

Die duizenden moéten komen van de zijde der kerk en uit de beurzen der pasticlulieren, en dit gaat de-draagkradht van leön kerk, die nog geen 40.000 zielen tielt, te boven.

De Senaat wendt zich nu tot onze kerken. Geen wohdler!

De Gereformeerde Eerfcen todh hebben op indirecte wijze het stekje geplant, door de uitzending van Ds Postaa, waaruit dit Kollege als een gezonde boom is voortgekomen.

Kog eens zij herinner'd, dat het kollege niet meer kerkelijk is, zoio min als helt gymnasium te Kampen, dat nu nog is en dat toc'h eenmiaal zeer nauw was verbonden met de Theologische School.

Die echter idit 'kollege steunt, helpt daardoor id© Ge refer meerde Kerk van Zuid-Af rika, eene zeer zwakke zuster, ja meer, ide onderteekenaars van de circulair© noemen haar eene der meest beproefde onder de Christelijke Kerken.

Als 'dat zoo is, dan 'dienen wij ons z'elf toch wel af te vragen, wat wij in !die zware beproeving voor haar hebben geidaan?

Is er niet een groote achterstallige schuld te betalen ?

Is nog goeid (t'e miaken wat door ons is verzuimld ?

Wij hebben naar aUe kanten ons geld gezonden. Van alle kanten bneiJdt men de armen naar ons uit.!

Worden ook in dit geval soms hiet eerst geholpen, idie het hardste roepen en 'klagen?

Wij hadden niet moeten wachten tot wij wer-

den gevraagd, indien deze kerk werkelijk' zoo veel is bepr.oieM,

Al injaig er misscihien ieen weinig overdrijving schuilen in deze woorden, die spreken van een der metesl beproefde onder de Cliiristelijke kerken, haar gescJiiedenis 'heeüt menige roetende bladzijide.

Laat ik slecÉ'ts één feit herinneren: in Poiic'hefstroom staat een monunienL ter naigeldachtenis aan de oiid-studenten en studenten, die gesneuveld zijn in den lO-orlog met Engeland van 1899 —19 0 2. Hoeveel oorloigsstormen zijn niet in een 'halve eeuw oiver Zuid-Afrika gestreken en idus m.ede over deze kerk!

Och dat wij mogen laeren geven! Ik bedoel: dat wij onzie gaven tocli goed leerden geven!

Daar moet systeem zitten in ons geven! Het geveel spreekt in ons geven nog tie veel mea. Een bekwaam agent, een gloedvol spreker, ook sprekers, die niet al te kiescb zijn in de argumenïen, idie zij gebnxiken in ihun pleidooi voor de zaak, die zij bdharligen, die ons soms voor het alternatief durven te stellen: je wordt van avond nog lid of begunstiger, fen zoo niet, dan heb je je af be vragen, of je niet een slecht rentmeester zijt, of ook b'dhoort tot de gierigaards, die de Schrift buiten het koninkrijk Goids sluit, bbwegen wel eens tüit zulk geven, waardoor ^let onmogelijk wordt, veel belangrijker aangelegenheden te steiunen in die mate, als zulks moet.

De verleiding wordt mij bijiia te sterk, om met den vinger aan te wijzen sticttitingen, die - fonr onze kerken en voor heel het christelijk leven, die voor heel ons volk, haast een levensbelang kunnen v/oriden geadht, en die imen met onrustbarende tekorten laat worsbelien, terwijl in onze kerkelijke blaiden ooUeclles worden verantwoord voor het buitenland, waarover mten zich ergeTt, omdat de herinnering nog te versdh in het geheugen ligt aan verantWiQorde collectes uit denzeMden kr^ng ten behoeve van onze hoogescholen, waairover men bedro: efd en verbijsterd moest staan.

Menschen, die een Zondagsheiliging voorstaan, die niet in de Schrift gegrond is, en die een ander durven oordeelen, als hij om Gods wille zulk een viering niet meent te mogen voorstaan, overtreden somis Zondag aan Zondag op' ergerlijke wijze het vierde gebod, dooridat zij niet naar het gebod des Hoeren kerken ien sclholen behoorlijk mede onderhouden door een wel overwogen en gewikte gave.

Dat niet tengevolge van ons geven, naardaL het harte eens wordt bewogen, er geen geld meer in onze beurs is om ons deel mede bij te dragen voor die stichtingen, die God ons beveelt te onderhouden, te weten kerken en sclholen.

Tot die scholen behooren voor alle andere de Theol. School en de Vrijie Universiteit.

Tot die scholen behoort ook het Po t chefstroorasche Universiteits Kiollege.

Tot de kerken, die wij: moeten oniderhoiiden en steunen, acht ik dat 'thans, nu hulpe noodig is, vóór a, !le andieiile, welke zij ook mtogen ziijii, hoeveel wij' van haar ook hebben gëlez'en, de Gereformeerde Kerk van Zuid-Afrika behboiit.

Geen kerk acht ik ons naider te zijn, naast de door mij reeds genoemde kerken van de Graafschap en Oost-Friesland, dan dieKe zoogenaamide D' o p p e r s k e r k; haar hebben wiji te steunen, opdat dit kollege moge groeien en bloeien! Ik weet wel, dat wij wel eens in de Alrikaanders zijn teleurgesteld, doch ik wil ook herinneren, dat er in Zuid-Afrika drie kerken izijn.

Waren het voioral uit deze kerk de menschen, in wie wij iLeleurgestelid werden?

En bijaldien, dit zoo eeïis ware, ' dan herinner ik u, dal D'r S. O. Los in zijn toespraak tot de Synode van Zwolle juist op den zedelijken en godsdiensLigen strijd wees, idien deze kerk zoozeer te strijden heeft.

Daar nu de richting van bet onderwijs aan alle hcogescholen in Zuid-Afrika vrij is, zoo kunnen de professoren van dil kollege ongehinderd de gereformeerde beginselen voor (hun vakken onder ds studenten brengen.

Het kollege doet goed werk! De predikanten, die de Gerefoirmeerde Kerk dienen, zijn voior het meerendeel aan dit kollege opgeleid.

Vejen in onze kefken herinneren zich nog wel de predikatiën van den jeugdigen Sn ijl mi an, een afs'tanimeling van de voortreiMjers en voorm'anncn uit de eerste dagen der „hersfcich'ling", wiens schielij'k doodsbericht hen zoo Idiep trof. Hij stierf zoo jong! Onze menschen hadden hem hier en elders met zooveel hartelijke instemimiing en in oprechie , , /ereeniging" met hem gehoord.

Eindelijk wil ik herinneiren, 'hoe bescheiden de onder!eekenaars van de door inij besproken oirculaire zijn in hun vraag: zij' verzoeken slechts een bijdrage ineens uiit uw jaarlijks che collecte voor algiemeene doieleinden. Wie durft dit verzoek af te slaan? En als gij: zulke ciC'llectes voor alge'mieene doeleinden er niat op na houdt, houdt u dan deswege niet voor vei^onlschulidiigd ajisof gij nu niet in staat zoadt zijn aan dit bescüeiden verzoek te voldoen. > Stelt dan voor ditmaal en dit idoei deze cloUecte eens in. ea stuurt uw gave aan L. Panning, Penningmeester, Justus van, Utrecht.

Hoe gelukkig is de keuze van dezen penniiigmeester!

Zijn nom: en sit omen!

Zijn naam beloove een goede uiltomst!

Vergun mij, dat ik nog één pijl op' mijn boog houd, die ik een volgende maal gaarne wil afschieten en dan zal ik de lezers allicht met deze zaak niel, zoo schielijk 'meer aankomen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen