PERS-SGHOUW.

Een lezer zendt mij 'het volgende citaat uit „The Christian" van 2 Nov., dat ons een beeld geeft van de verhouding tusschen Evantgelisatie en .Eerk in Engeland:

In de kamer van onderzoek worden degenen, die Christ'us belijden, verzocht kaarten te teekenen, waarop zij de kerfcorganisatie aanduiden, die zij verkiezen; en deze kaarten, die naar de verschillende dominé's gezonden worden, worden beschouwd als 't gewone, wettige verloop van den Evangelisatiearbeid. ... De bedoeling hiervan is 't uitbreiden der gemeenten in verschillende deelen der stad, en een herleefde belangstelling voor gebedsvergaderingen en andere kerkelijke organisaties op te wekken.

De inzender teekent hierbij aan: „Het gaat daar dus: Eerst naar Christus en dan naar de kerk. Hier merkt men soms een strooming in omgekeerde orde: „Eerst naar de kerk en dan naar

De kentering in het neutraal onderwijs, nog wel niet tengevolge van den terugkeer tot het oude geloof, maar dan toch to-t het gezonde verstand, blijkt onder meer hieruit, dat de Bijbel niet langer absoluut wordt geweerd.

Het evangelie van Matth'eüs is door Dr Rogge voor schtoolgebruik uitgegeven.

Dr Hooykaas mediteert over deze uitgave in „Het Handelsblad":

De Rector Gymnasii E'rasmiiani, dr Y. H. Rogge, in Rotterdam de leider onzer studeerende jeugd, maar ook in Amsterdam) geenszins onbekend, legt op mijn tafel zijn uitgaaf je van het eerste evangelie, voor gymnasium-gebruik gereedgemaakt. Het„vormt Pars IX van de Scriptores graeci et romani der uitgevers W. E. J. Tjeenk Willink te Zwolle, waarin te voren stukken van Herodotus, 'Lucianus, Cicero en Plutarchus, voor schoolgebruik gereedgemaakt, zijn verschenen. Dit negende deeltj'j, uit twee stukken bestaande, behelst „Het Evangelie van Mattheus, met aanteekeningen". Het eene stukje brengt den 'Griekschen tekst, het andere de Aanteekeningen en een "Woordenlijst. De uitgave is bestemd om. gebruikt te worden door leerlingen van de hoogste klassen.

Het is prettig als deze uitgave op onze gymnasia word ingevoerd. Sinds jaren heb ik de catechistische ondervinding!, hoe moeilijk 't voor predikanten is, gxTnnasiasten, die godsdienstonderwijs bij hen ontvangen, ook aan het Grieksche N. T. te brengen, 'k Heb 't al op verscheiden wijzen geprobeerd, maar steeds vergeefs. Als je in de klasse 'zulke discipels 2egt: Hier, lees jullie nu dat er voor jezelf in 'f-Grieksch biji, 'kijken zij je zoo ong'eloovig aan, alsof hun spijkerschrift voorgelegd werd. Een paar leerlingen, die 'k er eens voor apart nam', om: 'tEvan< gelie met hen in 't Grieksch te lezen, voelden zich gedupeerd, alsof ze een quasischoolles \^an me kregen. Een paar dierbare leerlingen, wien ik een Grieksch Nieuw Testament je van Nestle cadeau deed (die uitgaafjes zijn zoo smaakvol en zoo goedkoop) bedankten er heel hartelijk voor, maar zetten het boekje braaf in de kast en vergaten 't daar wel. De gymnasiast kijkt zijn klassieke talen blij'kbaar zoo schoolsch aan, dat hij: nog niet gelooft zelfs iets er mee te kunnen uitrichten. Ze willen van den predikant wel vernemen: het N. T. is in 't Grieksch geschreven, — maar de rector moet er bij. komen en hun verzekeren: dat Grieksch van het N. T kunnen jullie al best lezen.

Nu zullen zij 't gelooven. Ik begin "iveer vol moed nüjn catechisanten van 't gymnasium a: an te bevelen, boven de bijbelvertaling uit te rijzen tot het Grieksche origineel. Dr. Rogge, dank voor de bemoediging en hulp! Geeft hij nu ook nog eens een deeltje Capita Selecta (bloemlezing)? Dat zou mooi kuniien zijn!

Mystieke overpeinzing.

In „de Spade Regen", het orgaan van , , de Pinkstergemeente" (Ds Polmian), trof mij de volgende meditatie.

Ze schijnt |mij te zijn een voorbeeldige proeve van loutere mystiek.

Kunnen wij het zóó nog ? Zeker! Mia, ar of we het ook doen?

Zijn tegenwoordigheid.

De Engel Zijns aangeziclits lieeft hen behouden. Jes. 63 r 9.

Vreemd, dat taenschen door de tegenwoordigheid verlost worden; het is zoo iets stils en zwijgends. Vei'lossing, zou men denken, vereischt iets krachtigs, iets machtigs, iets overheerschends, maar wij zijn verwonderd, dat het bestaat uit een liefelijken invloed. Toch denk ik, dat dit het machtigste is in de.wereld: e tegenwoordigheid. Wat is het, dat de toon in een gezelschap bepaalt? Het is het antwoord op uw vraag: Wie komen er? " Wat is het, dat deelneming brengt in het uur, dat inen iemand door den dood verliest? Het is het, dat de een tot den ander zegt: Ik voel met je, ik 'deel in je smart".Het is niet wat gesproken wordt, niet w'at gedaan wordt, het is de gedachte, dat iemand met ons is. Zoo is het ook met - mijn hemelschen Vader. Ik vraag niet naar het , , waarom", alleen naar het zijn van God. Het doet er voor mij niets toe, voor welk doel Hij; wandelt o"p' de stormachtige zee, noch is het voor mij van groot gewicht dat hij zal zeggen of niet zal zeggen: Z-vvijg, wees stil". Het allerbelangrijkste is, dat de voeten, die het water bewandelen. Zijn voeten zijn en niet van iemand anders. Dat is alles, wat ik Weten - wlil. D[aar is .een glroot verschil tusschen een kamer waar het stil is, en een leege kam'er. Daar is gemeenschaps-oefening, zonder dat één woord gewisseld 'of één stem) géhoord Wordt. Staat er niet geschreven: , Verzadiging der vreugde is bij Uw aangezicht? " (Fs. 1G:11). En dat is de heerlijkste waarheid, dat, hoeWel hij niet spreekt, hoewel Hij niet fluistert, , noch Zijn boodschap'-in een boek nederschreef, Hij' daar is, en daardoor in mijn hart groote vrede nederdaalt.

Openbaar Uw tegenwoordigheid, o, mij'n God. Ik verlang zelfs m'eer naar Uw tegenwoordigheid dan naar Uw kracht. Het doen zwijgen der golven is iets heerlijks, maar niet het gevrichtigste. Het gewichtigste is, dat Uw^ weg in de zee is, en Uw p'ad door de diepte heen. Ik zou liever den boog in de wolken hebben, dan wolkenloosheid zonder boog. Ik zou liever in den storm zijn 'met U, dan in de kalmte, zonder eenig teeken van Uw tegenwoordigheid. Ik wil liever het kruis hebben met Uw tegenwoordigheid, dan de kroon en Uwi afwezigheid. Zijt Gijl in den donder, in de aardbeving en in het vuur? Dat is alles wat ik w'ensch te Weten. Ik vraag niet naar de openbaring van Uw waarheid, ik vraag naar een openbaring van Uzelf. Houd Uw verborgenheden in de diepten, begraaf Uw gedachten in een machtig zwijgen, verberg, indien Gij wilt, de oorzaak van mijn vrees, mijn ang'sten, 'mijn tranen, maar o, zeg miji, o, openbaar mij, dat 'de kamer, waar niets •gehoord wordt, niet ledig is. Openbaar mij', dat in het midden van den vurigen oven er Eén is, gelijk aan den Zoon des menschen.-Openbaar mij', dat in het midden der bliksemen van den berg Sinaï de Gedaante is van den Wetgever. Openbaar mij', dat het brandende braambosch van Horeb aangestoken werd door den fakkel Uwer liefde. Ik ben niet bang voor een oordeelsdag, waar Gij op den troon zit; de Engel Uws aangezichts, van Uw tegenwoordigheid, is genoeg voor mij".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen