ZENDING ËN EVANGELISATIE.

De Zendingsfilm.

, ln de week van 24 tot 27 October werd te Amsterdam de gewone Algemeene Zendings-Conferenlie gehouden. Ditmaal droeg ze een eenigszins feestelijk karakter. Het was toch 40 jaren geleden, dat ze door Ds P. van Wijk was gesticht. Er waren wel eens tijden, dat het met de Conferentie' gedaan scheen; doch telkens ontving zij nieuwe levenskracht. De lijst van de coirporaties, welke als Comité voor de Conferentie werkzaam zijn, heeft een eerbiedwaardige lengte. De algemeene zendingsdepulaten der Geref. Kerken zijn vertegenwoo-rdigd door Ds D. Pol, Ds W. Breukelaar heeft zitting voor het Christelijk Comité voor Indië en Ds W. W. Smitt voor de deputaten der zending op' Soemba.

Het uitgebreide programma gaf getuigenis van het feestelijk karakter der 'Coinferentie. Behal\^e de gewone ontmoetingssamenkomst werd er in het Concertgebouw een „feestelijke samenkomst" gehouden, waar de Chr. Oratoiiumvereeniging zong en drie sprekers optraden; boivendien werden des Woensdagsavonds in onderscheidene kerken zendingssamenkomsten gehouden. Het trof ons, dat deze laatste samenkomsten alleen in Hervormde kerkgebouwen, plaats hadden, en onder de sprekers de Gereformeerden onlbraTsen. Wij betreuren dit. Verondersteld mag worden, dat 'de regeling dezer kerkdiensten niet door het Comité der Conferentie is getroffen. Maar het blijft toch jammer, dat de wekelijksche dienst in de Keizersgrachtkerk ditmaal niet speciaal toif een zendingsdienst was ingericht. Nu werden de Gereformeerden, die een zendingsdienst wilden bijwonen, naar een der Hervormde Kerken gedreven.

De te behandelen onderwerpen waren zeer algemeen, en aan deskundige inleiders toevertrouwd.

Eerst kwam de Islam ter sprake; de zendingsdirector Crommelin beantwoordde de vraag: „Welke punten van aanraking 'biedt de Islam voor de prediking van het Evangelie? ", terwijl Ds A. Pos, zendeling te Djocja, het tegendeel ontvouwde: „Welke punten van verschil? " Hetzelfde geschiedde met het Animisme.

Over het Christendom werd ook gesproken, en wel in drieërlei opzicht: „De gemeente in haar eerste ontwikkeling; „De gemeente in haar verdere ontwikkeling"; en. „De zendende gemeente".

Dit laatste onderwerp werd ingeleid door den zendingsdirector Rijnders. JjOgisch past het niet bij de beide andere inleidingen; immers men zou, op den titel afgaande, meenen, dat het ging over den zendingsdrang bij de gemeente op het zendingsveld. Doch bedoeld werd 'de „home base", de zendingsdrang der kerk in het moederland.

Hier nu sloof zich de zendingsfilm bij aan.

Met geestdrift wekte 'Ds Rijnders zijn talrijke toehoorders op, om zich aan het zendingswerk te geven. Het valt toch niet te ontkennen, dat aan dien zendingsdrang nog al wat omtbreekt. Daarom konden wij ons heel goed vinden in de eerste stelling van Ds Rijnders: „De zendende-gemeente vindt het voornaamste motief voor 'haar zendingsroeping in de opdracht, haar door haar Heiland verstrekt. Andere motieven moeten hieraan ondergeschikt blijven". Zending drijven is dus het volbrengen van een roeping, is gehoorzaamheid aan onzen Koning. Dit besef mag wel levendig zijn, ook in elk gereformeerd hart.

Dat de „kerkelijke zending" bij, de behandeling van dit onderwerp niet geheel achterwege kon blijven, hgt voor de hand. Het scheen ons toe, dat Ds Rijnders de zending der genootschappen en vereenigingen gaarne in het kerkelijke spoor zou hebben. Dit is echter voor hem geen beginselkwestie. Stelling 3 toch luidde: , „De wijze, waarop de gemeente haar roeping vervult, hangt af van bij-

36 zondere factoren (historie)". Maar wij kunnen dit punt nu wel laten rusten.

Dat de zendingsfilm vertoond werd onmiddellijk na het houden van het referaat over de home base, lag in den aard der zaak. Immers, deze film bedoelt den zendingsdrang bij de gemeente op; te wekken en te versterken.

Na het verslag, dat in de bladen verscheen, kunnen wij over deze film zelf kort zijn.

De naam is veelzeggend: „Warta Sari", d.w.z. de beste manier, om ervan te vertellen.

Het is en blijft moeilijk, om het werk der zending duidelijk te maken. Er wordt van verteld, doch hoe moet men het zich voorstellen? Ook bij het beste vertellen blijft de voorstelling vaag en onwezenlijk.

Reeds jaxenlang werd dit bezwaar gevoeld.

Daarom greep men naar'de „tooverlantaarn".

En de vele plaatjes maakten het den hoorder duidelijk, wat er op het zendingsveld voorviel.

Dat men tegen deze plaatjes bezwaar maakte, hebben wij nooit gehoord. Alleen meenden sommige kerkeraden, dat het niet wenschelijk was zulk een „projectielantaarn" in de kerk 'te vertoonen. En dit bezwaar kan men billijken.

De lantaarn heeft echter afgedaan. De film kwam, zag en overwon.

Waarom zou men 'de film dan ook niet in dienst der zenöing stellen'? Als men de plaatjes één voor één in een lantaarn steken mag, is het toch zeker ook geoorloofd de beelden als een aaneengesloten geheel voor het oog te laten voorbijgaan?

Zoo dachten eenige heeren te Amsterdam. De hoofden werden bij elkander gestoken. Een kapitaal van verscheidene duizenden guldens werd bijeen gebracht. En de gedachte werd daad.

Over deze film, de zendingsfilm, , hoorden wij maar één roep. Zij is schitterend geslaagd. Een paar uur lang was men op-het zendingsveld..

Wij weten, dat er tegen 'de filmen in het algemeen, hoe voortreffelijk zij ook oip, zichzelf mogen zijn, ernstige bezwaren, zijn aan te voeren. Zelfs geneeskundigen zijn er bij te pas gekomen. En deze bezwaren kleven er natuurlijk ook aan een zendingsfilm. Wij achten ze echter bij deze film niet zoo groot, dat men ze om die redenen zou moeten afwijzen.

De film kan een middel, zelfs een uitstekend middel zijn, om het zendingswerk ons nabij te brengen. Doch het blijft altijd een gebrekkig middel.

Bovendien moet niet uit het oog worden verloren, en dr Royer wees daarop; met nadruk, dat het eigenlijke werk niet in beeld kan worden gebracht. Dat eigenlijke werk is geestelijk, innerlijk, en wordt volbracht door Gods Geest in de harten.

Wat kan worden vertoond is dus alleen 'het uitwendige werk: het optreden der zendingsmenschen in prediking, schooldienst en ihedische behandeling.

En dan is deze film, op cle Conferentie vertoond, voor ons niet geheel geschikt. Dr Royer merkte bij zijn inleidend woord op, dat ze een reclame is voor Oegstgeest, d.w.z. de Genoofschapszending. In het eerste deel werd dan ook het leven en 'de arbeid van de zendingsschool vertoond, en van het zendingsbureau, beide te Oegstgeest. En de beelden uit Indië zijn beperkt tot Oost-Java, het zendingsterrein van het Ned. Zendel. Genoofschap.

Het zien van deze film 'heeft echter l)ij ons wel de gedachte gewekt, dat het van groote beteekenis zou zijn, indien wij van ons zendingsterrein op Alidden-.Tava, misschien ook van Soemba, een film kregen.

Onze zending is wel kerkelijk; maar het kerkelijke bestaat voor een heel groot deel slechts daarin, dat onze kerkelijke vergaderingen ervoor zorgen, dat het geld bijeen komt. Het werk geschiedt door do depuiaten. Maar ons volk is met den arbeid, trots het uitstekend ' geredigeerd „Zendingsblad", zeer weinig op de hoogte.

.Het schijnt ons toe, dat, indien een film van ons terrein kon worden vervaardigd, deze een middel in Gods hand zou kunnen zijn, om onze menschen, en vooral ook onze jonge menschen, het zendingswerk beter te doen kennen, en daardoor de zendingsliefde te bevorderen.

Amsterdammers hebben 'de film voor de genootschapszending laten samenstellen. Zouden niet evenzoo Amsterdammers voor een film voor de kerkelijke zending kunhen zorgen? In ieder geval schijnt ons deze zaak de ernstige ovenveging waard.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen