In onze eigen taal.

(Pinks teren.)

Niet dit bracht de menigte-, welke zich in da nabijheid van de Pinksterzaal bevond, het meest in opschudding, dat er een geluid geschiedde als van een geweldig gedr-ev-e-n wind.

Niet dit deed hun verwondering to't het hoogtepunt stijgen, dat er gespleten vuurtongen gezien werden.

Maar hierop reageerden zij het sterkst, dat zij het werk Gods in hun moedertaal hoorden verkondigen. '

Eat verwekte kons^ematia onder hen: zij werden beroerd (vs 5).

Dat gaf hun een psychisch en schok: zij ontzetten zich (vs 7).

Dat bracht hen buiten de sfeer der verstandelijke red-eneering: zij werd-en t, wij!: elmo.: dig (vs'12}. Petrus schonk hun in zijn rade speciaal hiervan uitleg (VB 17).

En gij, mijn ziel, als gij' u terugtrekt om-het Pmksterwonder op u te laten inwerken, laat dan deze daad des Geestes in het middelpunt staan. Houd u niet lang bezig met de wijze, waaro-p dit spreken en hooren plaats greep.

Dit sta voor u vast: van een uitgebreid internationaal gezelschap hoort ieder in zijn eigen taal de groote werken Glods spreken.

Daarm schuilt de mystieke kracht vaii b-et Pink^ sterfeest, een kracht, die nooit uit de gemeente van Christus is weggenomen, omdat de Geest er niet uit weggenomen is.

Al is men een vreemde taal noig zoio machtig, ze wordt toch niet de taal van het hart.

Nooit kan men in een andere taal de intimiteit naderen, welke de eigen taal biedt.

En nil is hel den Heiligen 'Geest om intimiteit te doen.

Er moet een nechtstreeksche aanraking zijn tiisschen Hem en u.

Hij wil II in zoete woorden fluisteren van de beminnelijkheid van Christus.

Hij wil ook als onder vieT oogen, gelijk een vader zijn zoon, bestraffen, wanneer gij afdwaalt en smeekt: doe Mij 'deze smart, toch niet aan!

Zijn omgang is zoo teeder.

Zijn spraak zoo zacht ook als Hij verwijt.

En Hij duldt niet, dat er iets tusschen Hem en u instaat.

Voorzeker is Hij het, die in de kerk den drang legde om de Schrift voor alle natiën en tongen te vertalen.

Dit is mede een vrucht van de uitgieting des Geestes.

Maar toch, wanneer Hij door die Schrift u het oor wekt, wanneer Hf die Schrift aan u toepast, hoe dikwijls ontzet gij u dan, hoe vaak staat uw verstand stil, hoe wordt gij soms tot in uw gebeente beroerd.

Roerend moment, als Hij u doet spellen: Abba, Vader!

Hoe bevestigt Hij dan niet u in uw eigen taal, in de taal van uw hart, op^ het allerintiiemst; : gij zijt om Christus' wil een kind van God.

En kind van God te zijn, hoeveel groote werken Gods zijn daarin niet vereenigd!

Dit Pinksterfeest leere u te beter om te hooren, wat de Geest tot de gemeente en ook tot persoonlijk zegt.

Als de ziele luistert....

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen