De schaduw der Arnhemsche Syaode.

Reeds werpt de Synode, welke, zoo de Heere wil, in 1930 te Arnhem zal worden gehouden, haar schaduw vooruit.

Nog is ze niet voor ieder zichtbaar. Maar zij, die door de vorige Synode) met eenige opdracht zijn belast, zien haar des te duidelijker.

Op het oogenblik wordt door verschillende Deputaatschappen buitengemeene aktiviteit ontwikkeld.

De periode van rustige saamspreking en overweging is thans voorbij.

Er wordt aan de rapporten druk gewerkt.

Misschien zxdlen enkele onzer bladen eerstdaags wel er aan herinneren, welke rapporten er alzoo gereed hadden moeten zijn.

Dat zijn we tenminste gewoon, als er Synodes in het zicht zijn.

De Synode van Groningen heeft omtrent sommige rapporten bepaald, dat zij een jaar te voren aan de kerken moeten zijn toegezonden.

Deze moesten dus nu reeds zijn verschenen.

Toch zij men niet al te ongeduldig.

Ervaring leert, vooral wanneer men met belangrijke rapporten te doen heeft, dat men aan dien termijn niet met pijnlijke preciesheid kaïi vasthouden.

De Synodes toch vallen óf in of kort na de vakantie.

Bedoelde rapporten zouden dan ook in O'f kort na de vakantie moeten worden ingezonden.

Dat stuit in den regel op moeilijkheden.

Zij, die in Deputaatschappen worden benoemd, hebben het in den regel volhandig.

Tusschen al hun gewonen arbeid door moeten zij zich ook voor de kerken geven.'

Soms moeten zij een deel van hun vakantie daaraan opofferen.

Maar als het rapport door de aangewezen rapporteurs is klaar gemaakt, is men er nog niet.

Dan dient in een vergadering met alle Deputaten de eindredaktie te worden vastgesteld.

Het is vaak niet zoo gemakkelijk, onmiddellijk na de vakantie "daarvoor een geschikten datum te vinden.

Dikwijls is men er ook met één vergadering niet af.

Tusschen de vergaderingen moet dan eenige tijd verloopen, omdat slechts weinigen gedurende achtereenvolgende weken uit hun werk kunnen uitbreken.

Vertraging is dan ook schier onvermijdelijk.

De kerken mogen, lijkt het ons, dan ook tevreden zijn, wanneer die rapporten zoo ongeveer een jaar van tevoren verschijnen.

Bedriegen de voorteekenen niet, dan zal het er op de Amhemsche Synode anders voorstaan dan op de Groningsche.

Moesten op de Synode van Groningen enkele belangrijke Deputaatschappen ledige handen toonen, op die van Arnhem zullen de voornaamste de vrucht van hun vaak ingespannen arbeid kunnen aanbieden.

En de kerken zullen niet te klagen hebben, dat zij er niet tijdig kennis van 'hebben gekregen en ze niet in meerdere vergaderingen hebben kunnen bespreken. .

Zoo is althans m*jn persoonlijke indruk. Ook de pers zal alzoo binnenkort haar reidaktietafel gevuld vinden.

Al neemt de pers in deze geen officiëele positie in, al rust 'de volle verantwoordelijkheid op de kerkelijke vergaderingen, zoo kan zij zich aan bespreking der stukken toch niet onttrekken.

Niet aan ieder gemeentelid kan een rapport worden gezonden.

Toch is het wenschelijk, dat' ieder gemeentelid in deze kerkelijke zaken meeleve.

Het eenige middel om dat te bereiken is, dat de kerkelijke pers hierin voorlichting geve.

Onze Synode mag niet gelijk de Haagsche de groote massa onberoerd laten.

groote massa onberoerd laten. Neen, ieder moet gevoelen: tua res agitur, daar wordt uw eigen zaak behandeld.

Al onze leden moeten van te voren weten, wat daar aan dé orde is.

Zij moeten er een levendig en biddend interesse in toonen.

Dat hier nog wel het een en ander te reformeeren valt, zullen we niet tegenspreken.

Maar als onze kerkelijke pers mobiel is, kan veel worden bereikt.

Hiermee is de voornaamste taak der pers aangewezen.

Zij lichte ons volk zoo volledig mogelijk voor. Rapporten zijn niet altijd zoo helder, dat de eenvoudigste onder ons ze begrijpen kan.

Als onze bladen zich beijveren om ze in meer populaire taal over te zetten, is dat voorzeker niet hun geringste verdienste.

Wel mag de wensch worden geuit, dat daarbij de grootst mogelijke objektiviteit worde betracht.

Er is niets tegen, dat een redakteur eigen oordeel over een rapport ten beste geeft.

Het nut daarvan mag stellig niet worden voorbijgezien.

Maar hoofdzaak blijve toch, dat men den inhoud der rapporten objektief weergeeft en daaraan volle recht late wedervaren.

Dat kost wat meer ruimte.

Doch dat is men wel aan onze kerken verplicht.

Zich van het rapport met een halve kolom af te maken en tal van kolommen of artikelen met eigen beschouwingen te vullen, verdient het tegendeel van aanbeveling.

Ook ons blad zal naar de bovengenoemde methode te werk gaan.

Wij hopen de rapporten zoo getrouw mogelijk door te geven.

En eerst daarop laten we onze beschouwingen volgen.

Het is best mogelijk, dat wij bij enkele rapporten alle beschouwing achterwege zullen laten.

Bij die, waaraan we zelf hebben meegewerkt, ' is uiteraard al strenge soberheid ons opgelegd.

Maar er kunnen er ook zijn, waarvan we oordeelen, dat publieke bespreking vóór de Synode meer kwaad dan goed doet.

Ik denk hier b.v. aan dat over da kwestie van het doctoraat aan jde Theologische School te Kampen.

Toen bekend werd, dat dit op het agendum van de vorige Synode zou worden geplaatst, hebben we onmiddellijk verklaard, dat wij het beter vonden, dat de pers er zich buiten hield.

Op datzelfde standpunt staan we thans nog.

Het geldt hier een zaak, waarbij zoo gemakkelijk hartstochten worden opgewekt, welke de aandacht van andere dingen aftrekken.

Het deed ons daarom goed, dat prof. Honig vóór het vieren van het Diamanten Jubileum der Theologische School in „De Bazuin" verzocht, deze kwestie op de feestdagen niet aan te roeren en het deed ons niet minder goed, dat de redenaars dit als een consigne opvatten en zich daaraan strikt hebben gehouden.

Het verblijdt ons, dat prof. Grosheide in „Noord-Hollandsch Kerkblad" een dergelijken wensch ten aanzien van het desbetreffende rapport heeft uitgesproken.

Moge deze houding algemeen worden aange­ nomen.

Mocht onverhoopt zich daarover toch een persdiscussie ontspinnen, dan zal het van de omstandigheden afliangen, of we ons daarin mengen.

Maar we zullen het niet anders dan noode doen. Blijven we er geheel voor gespaard!

Vóór dat de rapporten binnenkomen, willen we in deze rubriek het onderwerp aan de orde steUen van de werkwijze der Synode.

van de werkwijze der Synode. Veel is daarover geschreven, inzonderheid na het uiteengaan van de laatste Synode.

Ons lijkt het wenschelijk, dat dit punt vóór de komende Synode eens deugdelijk onder de oogen worde gezien.

Want de overtuiging begint onder ons te groeien, dat het werken der Synodes, gelijk dit totnogtoe geschiedde, niet vol te houden is.

Ook al schakelen we de Synode van Assen uit, omdat die geheel en al een buitengewoon karakter droeg, ook al rekenen we ermee, dat Groningen nog een restant van Assen had af te handelen, zoo kan niet ontkend, dat de afhandeling der ge^ wone zaken al te veel tijd in beslag neemt, onze kerken op hooge kosten ja^t en de Acta een bedenkelijken omvang doet aannemen.

Dat hierover onder ons eens gediscussieerd worde met het oog op de Amhemsche Synode, achten we allerminst onnoodig.

Gaarne willen wij de discussie openen in de hoop, dat anderen zullen volgen.

Of dit reeds voor de Amhemsche Synode zelf profijt kan afwerpen, valt niet te voorzeggen.

Maar misschien zou hierdoor althans de aandacht dezer Synode voor deze zaak kunnen worden gewonnen en zou zij daarin aanleiding kunnen vinden om voor haar opvolgsters verbetering voor te bereiden.

Soberheid in de sexueele voorlichting.

Nog niet zooveel jaren geleden werd door paedagogen van professie en would-be-paodagogien sterk aangedrongen op groote openliartigtoid bij de sexueeie voorlichting.

Daarmee ging gepaard een beweging om ook volwassenen al wat voor hen' op dit gebied nog geheimi was gebleven, met vrijmoedighfiid te ontsluieren.

Men meende, dat men doior zulk open-kaart-spelen ongewensclite bevrediging van nieuwsgierigen zon voorfcomen en de zedelijke gevaxen, welke daaruit voortvloeieir tot een minimum zou reduceeren.

Er waien opvoeders en misschien nog meer oipvoodsters, die zich met radikalisjne van wat zij hun taak meenden te zijn, kweten.

Vaak suggereerde men zich daiartoe gerechtigd te zijn, omdat men dacht uit de praktijk te moeten afleiden, dat 'kinderen gewoonlijk vertrouwelijker daarover zich uitlieten tegenoveir vreemden dan tegenover de ouders.

Daarbij kwam, dat onder volwassenen het Freudisme aJ meer gepopulariseerd werd.

Allerlei eigenaardigheden vau iemaad werdea uit liet sexueel onbewuste verklaard en zelfs werd daiarover in gemengd gezelschap openlijk gesproken.

In boek en lezing, zelfs van den kansel, zij list niet van 'den Geïefofflieerden kansel, werd sexueele voorlichting, welke de dingen niet bemantelde, aangeprezen.

Uit respekt voor onze lezers zullen we geen voorbeeldeoi geven, die zouden kunnen toonen, hoever men daarbij ging.

Wat in Rusland op groote schaal werd aangedurfd, waagde men hier in kleiner afmeting.

Thans echter valt er kentering waar te nemen.

Men is van de resultaten der zoogenaamde openhartige voorlichting geschrokken..

Deskundigen komen er rond voor uit, dat het wroeten in het sexueele leven door gesprekken van ouderen met jongeien en door volwassenen onderling een kanker in onze samenJeving dreigt te worden..

In onzen tijd, die zoo wars van intellektuaiisme heet te zijn, heeft deze uitspatting van intellektualistische voorlichting wieede gevolgen gehad.

E-is iets moois kapot geslagen.

Iets teers verscheurd.

De sluier der schuchterheid is bij velen vaneen gereten.

Theoretisch zijn er voor hen, die als proefkonijnen van onbeschroomde sexueele voorlichting hebben gediend, geen geheimen meer. Theoretisch leggen zij geen nieuwsgierigheid meer aan den dag. Doch naast de grauwe theorie is er nog het leven. En ondanks Goethe iis dat leven werkelijk geen gouden boom. Althans is daarin niet alles goud wat er blinkt.

Te herstellen zijn deze fouten van het intellektuaiisme belaas niet meer.

Het oog kan alleen naar de toekomst gericht.

En dan moet het intellektuaiisme ook op dit gebied hoe eer hoie beter ter dood veroordeeld.

hoe eer hoie beter ter dood veroordeeld. Of dau over het sexueele leven geheel moet gezwegen?

Dat niet.

Vooxlichting kan niet geheel worden gemist.

We moeten niet terug naar den tijd, toen men zich met bedrog van sexueele vragen afmaakte.

Maar de uiterste soberheid dient hier betracht.

Terecht waarschuwde dezer dagen Dr J. C. Roose, Hervormd predikant te Groningen, in een referaat op de Groningsche predikantenconferentie, dat dit onderwerp aansneed, tegen het verlangen naar een protestantsche biecht, dat hier en daar openbaar werd of tegen het psychiateren van amateurs.

Prediking en catechisatie hebben in deze een roeping 1 te vervullen.

Dat kan natuurlijk slechts in algemeene bewoordingen geschieden.

Maar zij, die zedelijk gevaar loopen, verstaan die algemeene bewoordingen zeer wel.

Aan de speciale gevallen mag de zielszorg zich niet onttrekken.

Maar zij doe dit met de hoogste voorzichtigheid.

Zij lokke geen konfidenties uit.

Als er een sfeer van vertrouwen bestaat, zal vanzelf wel advies worden ingeroepen.

Tegen opdringerigheid zij men op zijn hoede.

Het zwaartepunt van de voorlichting der jeugd verblijve bij het gezin. 1

Ook hier moet opzettelijkheid zooveel mogelijk worden gemeden.

Prof. Hoffmann wees er kort geleden nog op, dat een goede algemeene opvoeding de beste hulp in den sexueelen strijd is, welke er kan geboden worden.

Men 'geve, zoo is zijn raad, het kind geen douche van sexueele voorlichting.

Men wachte tot de vragen oprijzen en geve daarop een eerlijk antwoord.

Wij zouden hieraan willen toevoegen: men ga in zijn antwoord geen stap verder dan de vraag.

Men meene niet, dat het aanstonds volledig moet zijn.

Ook hier moet ruimte opengelaten voor langzame ontwikkeling.

Daarom worde in sexueele voorlichting en sexueel advies vooral soberheid betracht.

En bovenal doe men hen, die zulke voorlichting en advies noodig hebben, gevoelen, dat zij zich onvoorwaardelijk hebben te stellen onder de tucht van Gods Woord.

HEPP.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen