GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De Synode der Amerikaansche zusterkerk in zitting.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Synode der Amerikaansche zusterkerk in zitting.

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Als voortzetting van ons vorig artikel over het 75-jarig jubileum der Christian Reformed Church willen we nu onze lezers in causerievorm iets mededeelen van de Synode dier Kerk die op 8 Juni haar zittingen voor het jaar 1932 öpèridë in 't hoofdgebouw van Calvin College, in Grand Raids, in den staat Michigan.

Hoe zO'O'n synodale vergadering van Amerikaanche predikanten en ouderlingen, een negentigtal, r wel uitziet? Onze Nederlandsche gast zal hun anier van zitten wel niet zoo deftig vinden als ie van de deputaten der Generale Synode der Geref. Kerken in Nederland.

De broeders die de laatstgenoemde Kerkvergadering vormen, zitten deftig om met groen laken bedekte hoefvormig gestelde tafels. In 't midden ervan de adviseurs en buitenlanders. En op een hoog podium het moderamen. De praeses in Nederland doet zelf voorstellen — wat iets ongehoords is onder ons. Hier is de president slechts de leider. Voorstellen worden niet van hem verwacht. Die komen op uit den boezem der kerkvergadering. Meestal doo-r middel van „overtures" of voorstellen van kerkeraden, gerugsteund door de Classis waaronder de betreffend© kerfceraad ressorteert. Enkele voorstellen komen van staande commissies, in ons land „Boards" genO'emd. Zulke „Boards" hebben we voor de Theol. School (Calvin College en Seminarie), voor de Zending, voor de Publicatie der beide kerkelijk© bladen, enz.

Doch dat slechts in 't voorbijgaan.

De deputaten ter Chr. Geref. Synode zijn bijna llen van Nederiandschen bloede. Wat niet zeggen il dat ze allen in de Lage Landen bij de Noordee zijn geboren. Dat getal wO'rdt van Synode tot ynode minder. Van de predikant-afgevaardigden s er niemand die niet in Amerika zijn opleiding voor het ambt ontving. De uitzonde'ring is onze resident. Ds I. van Dellen, die te Kampen studeerde. Doch ook hij bracht een jaar door aan de Grand Rapids Theologische School.

Sedert 1895 dient hij in 't ambt. In de laatste jaren als een van Denver's kerk twee „pastores" geregeld in de Engelsche taal predikend, zoowel als in 't Nederlandsch. Meer dan eens hanteerde hij den hamer des synodalen voorzitters en deed het zóó wel, dat men hem oo'k nu weer koos voor dat gewichtig werk. Naast h& m zitten op 't podium drie in Amerika gekweekte dienaren des woords. Dat podium is 't „platform" van de Kapel van Calvin College, in Grand Rapids. Vóór het moderamen zitten de deputaten — zooals we reeds opmerkten een negentigtal — elk van de vijftien Classes vertegenwoordigd door - drie predikanten C'U drie ouderlingen. Elke Classis heeft een eigen tafel waarom de zes broeders zitten, 't aangezicht naar 't moderamen. In 't midden, vóór 'tpO'dium, is een ietwat grootere tafel, waarom de professoren van Calvin Seminarie zitten en de president van Calvin College. Onder deze hooggeleerden vindt Dr S. O. Los ©en plaats. Hartelijk verwelkomd door den voorzitter, een studie-genoot van Kamper jaren, hield onze Nederlandsche deputaat op Vrijdag 10 Juni ©en redevoering, met belangstelling beluisterd door de Synode, voor zoover het Nederlandsch, waarin de toespraak gehouden werd, verstaan werd. Een der leden kon dat niet. Dat weten we beslist. Hij is een geboren Indiaan van den Navaho-stam. Ook een klein aantal uit „het Oosten" verstaat alleen de taal onzes lands. Daar all© deputaten daarin thuis zijn, is de discussie bijna uitsluitend in 'tEngelsoh. En voor d© eerste maal zullen d© Acta der Synode daarin verschijnen. In de laatste jaren waren die ook grootendeels in de taal onzer Unie gesteld. Alléén de aanhef was ouder gewoonte nog in 't Nederlandsch. En hier en daainog een voorstel of rapport in die taal.

Doch de overgroote meerderheid kon Dr Los toch goed volge'U. Hij herinnerde allereerst aan een wensch door den Amerikaanschen afgevaardigde op de Arnhemsche Synode uitgesproken, dat de band onzer beide kerken, die zoo nauw is, dient gehandhaafd en staag versterkt te worden. Er is, zoo constateerde de spreker allereerst — er is inderdaad een band — die des bloeds. De deputaten ter Synode bewijzen dit dooT hun namen. Daal is er do band der Belijdenis. Bovenal is er de band van 't ééne Hoofd der Kerk. Voorts bepaalde Dr Los de Synode bij het feit dat er tegenwoordig in de kringen 'Oiuzer Nederlandsche Geref. Kerken bruiante kwesties zijn. Daartoe behoort d© Uitbouw do'r BelijdeiniS'. Sommigen achten Sen tijd daarvooT nog niet rijp. Anderen beschouwen de zaak overbodig. Omdat de ingediende artikelen essentieel in de Belijdenis gevonden worden. De conclusie, zoo werd door Dr Los gemeld, was, dat er door de Synode van 1927 wel deputaten werden benoemd — met de opdracht nader t© onderzoeken in hoeverre er inzake het leerstuk der H. Schrift beho'eft© bestaat óf aan de uitbreiding der Belijdenisschriften, öf aan nadere, door de kerken te geven of althans te bevorderen, uiteenzetting, doch dat d© Synode van 1930 besloot geen deputaten er voor te benoemen. De bedoeling, zoo werd medegedeeld, was te wachten op ©en concreet feit. Voorts noemde de spreker als bruiante kwestie die der voorgestelde toevoeging van enkele gezangen en de wijziging van de liturgische formulieren. Er wordt verwacht dat er op de a.s. Generale Synode een nieuwe vorm van eeredienst zal worden voorgesteld. Voorts werd medegedeeld, dat er te Kampen 167 jongelingen studeeren voor 't ambt en aan de Vrije Universiteit ongeveer 250, Reeds nu zijn er vijftig candidaten „ledig" op de markt en straks een honderdtal.

Met dankbaarheid werd gewag gemaakt van de groeiende zending op Java en een bloeiend vereenigingsleven.

Ten slotte vestigde Dr Los de aandacht op een zaak die ook door onze Synodale Coanmissie ter tafel werd gebracht. We bedoelen het houden van een Interkerkelijk Congres, een Wereld-Synode, of hoe men het noeme. De Zuid-Afrikaansche broeders zonden daarover een missieve naar Amerika, zoowel als naar Nederland. Dr Los deelde ons mede, wat schrijver dezes te vergeefs zocht in de Acta der Arnhemsche Synode, n.l. dat deze in beginsel gereed stond om 't plan te aanvaarden. Doch de vraag rees op: welke kerken behooren saamgeroepen te worden? Hoeveel uit elke groep? En — wie zal dat betalen? Wel, het resultaat van Dr Los' mededeeling, zoowel als der communicatie der Synodale Commissie, was, dat een Commissie werd aangesteld om deze zaak met den broeder uit Nederland informeel te bespreken en later ter Synode te rapporteeren. De leden dezer commissie zijn de professoren Berkhof en Kromminga, de president der Synode en schrijver dezes. Wat daarvan nog komen zal is nog een open vraag terwijl wij dit schrijven. Calvijn in zijn dagen had hart voor deze zaak. Hij schreef aan Aartsbisschop Cranmer in 1552 dat hij wel-tien zeeën wilde oversteken oin een oecomenische Synode in 't leven te roepen. Zie de Verhandelingen der eerste vergadering van den Plan-Pfesbyteriaji Council — 1877, te Edinburgh gehouden, de „Alliance of Reformed Churches holding the Presbyterian system", zooals de volle titel is. Jammer dat deze organisatie met haar prachtigen opzet ons als strikte Gereformeerden teleurstelde. Doch — daarover is heel wat meer te melden. Men vergelijke Art. 254 der Notulen der Arnhemsche Gen. Synode. Dat luidt, dat deputaten VOOT de correspondentie met buitenlandsche kerken, zoo uitgenoodigd, en zoo ze 't wenschelijk achten, enkelen hunner kunnen aanwijzen om aan de vergaderingen der Presbyterian Alliance deel te nemen. Edoch — zonder dat daardoor de Geref. Kerken in eenig opzicht door de besluiten dier Alliantie worden gebonden of daarvoor verantwoordelijk zijn. Dat besluit duidt aan, dat men dieai Bond niet al te veel vertrouwt als zuiver op de graat.

Had de Generale Synode de constructie nauwkeurig gelezen, dan had ze echter die reserveerende conclusie niet behoeven te aanvaarden. Want de Alliantie is alleen deliberatief en raadgevend. Of zooals het in de preamble wordt uitgedrukt: „to confer upon matters of common interest". Éen Conferentie dus. Om over zaken van gemeen belang met elkaar te raadplegen. Doch hoe het zij — w© herhalen, dat de bovengenoemde Bond ons als strikte Gereformeerden teleurstelde. Wel jammer, inderdaad. Later meer, D.V.

HENRY BEETS.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 juli 1932

De Reformatie | 8 Pagina's

De Synode der Amerikaansche zusterkerk in zitting.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 juli 1932

De Reformatie | 8 Pagina's