EVEN PARKEEREN.

Vier generaties van de familie Gulden.

De familie GULDEN is nu jiiisl lüeL van hooge kom-ai'.

Van den over-grO'Otvader wordt verteld, dat hij zijn levensdagen heeft doorgebracht in een aude, zwarte kous.

Grootvader en Grootmoeder GULDEN waren ook maar van de smalle gemeente. Zij woonden m „de Buul" en riekten naar zweet. Toen zij door arbeid versleten waren, genoten zij een rustigen ouden dag op Jiet Spaarbank-Hof.

Vader en Moeder GULDEN klommen wat hooger op de maatschappelijke ladder. Zij woonden in de nette middenstandsbuurt „Het Zilveren Dak".

Toch was er van deze oude familie veel goeds te zeggen.

In de eerste plaats - waren zij zeer rustige menschen. Over het geheel leidden zij een zittend bestaan. Het was een familie, waar de deugd der huiselijkheid in hooge eere stond.

Als zij soms O'pi straat gezien werden, ; dian bewogen zij zicli met een nistigen, statigeii tred. Hard loepen strookte niet met hun soliditeit.

Van dansen hadden zij een afkeer. Vliegen bestond toen nog niet.

Ook waren zij zeer bemind, de familieband werd strak aangehaald. Zij konden bijna niet van elkander scheiden. Zij hingen aan elkaar als de leden van een Schotschen clean.

Bovendien was de familie Gulden goed-kerksch. Zij was zeer thuis in het psalmboek en als het zevende vers van Psalm 66 werd aangeheven: „Ik zal het brandaltaar doen rooken!", zie, daii konden zij zich niet bedwingen, maar sprongen Van aandoening in het kerke-zakje.

Die rustige familie kende echter ook haai- heldendaden. Zij wist te verhalen van dragonnades waarbij de leden van haar geslacht bij duizenden waren neergesabeld! Van pionierswerk in andere 'werelddeelen! Van geloofsstukken, waarin veenarbeiders scholen stichtten en waschvrouwen universiteiten bouwden!

De laatste generatie van de familie Gulden was althans in vele familietakken fleuriger, maar ook veel minder rustig en huiselijk.

. Dat bleek al uit haar spraak en taal.

Grootvader zou verteld hebben: ik kwam uit de buul.

'Maar de nazaten zeiden: Ik ben gevoteerd door de Staeten!

Met zwier en elegance liepen de dochters vaia de familie de stoepen van het Raadhuis af.

Velen deden buitenlandsche reizen vanwaar zij nimmer terugkeerden.

Maar al was alzoo het leven der familie in vele opzichten verrijkt, zoo stérk als vroeger waren zij niet meer.

De gezondheidstoestand baarde veel zorg. Er werden groote sanatoria gebouwd als Rekenkamers, en specialisten als wethouders van financiën werden met de verpleging belast.

Patent-geneesmiddelen onder het fabrielismerk „Economie" overstroomden het land.

Desondanks süerven de meeste leden van de familie Gulden een ontijdigen dood en zagen de blijvertjes er flets uit, met kringen onder de oogen.

Thans heeft de familie haar toevlucht gezocht in heilgymnastiek; dat zij er baat bij moge vinden!

Deze vierde generatie van de familie Gulden was ook veel minder kerksch dan haar voorzaten. Zij ging veel naar concerten, sportdemonstraties, reciteer-uitvoeringen, pikte wel eens een bioscoopje en zoo al meer.

Maar als des Zondags de kleine centen dapperlijk hun beentjes kerkwaarts bewogen, had de familie Gulden migraine.

Ook liet zij burgerlijke vermaken als de Uniecollecte enz. aan den minderen man over, onder het motto: Dubbeltjes moeten ook leven!

Nu ik hoor, dat de geachte familie zwaar ziek i%| kamt bij mij de gedachte op, dat de oude levens"-*

wijze toch beter is geweest.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen