PRIESTERESSEN ZONDER UNIFORM.

Het ware Priesterschap heeft geen behoefte aan het Priesterkleed.

En het jvU ons voorkomen, dat de drang-naar-hetpriesterscfiap, waarvan onlangs Elsevier gewaagde, meer de drang naar het priesterkleed dan een waarachtig zoeken van het priesterschap verraadt.

De dames in Amerika, tegen wie een dominee van Broadway Presbyterian Church onlangs zijn stem verhief, omdat Zijn Eerwaarde de vrouwen voor het priesterschap ongeschikt achtte, was er echter óók naast.

In hem sprak de geest van den vromen vrouwenhater Jezus-ben-Siraoh, wiens apocriefe boek „de kerk wel lezen mag", maar dat „de autoriteit van de andere, heilige, boeken niet mag verminderen" (Ned. Gel. Bel. art. 6).

Jezus-ben-Joseph handelde en sprak dan ook anders.

Hij heeft ook de Vrouwen uit den greep der harde joodsche schriftgeleerdheid verlost. Uit den greep van Jezus-ben-Sirach.

Hij sprak — als het noodig was •—• zelfs met een Vrouw. Tot verwondering van Zijn discipelen. Joh. 4 : 27. Hij heeft nooit vrouwen uitgezonden om te prediken, haar zelfs verboden in de gemeente te spreken (I Tim. 2 : 12) en alle kansels voor haar gesloten, maar vrouwen mochten hem dienen van hare goederen (Matth. 27 : 55) en na Zijn hemelvaart Zijn leden op aarde, als Dorkas (Hand. 10 : 39). Hij heeft van Zijnen (3eest uitgestort op alle vleesch, op zonen èn op dochteren (Hand. 2). Hij heeft ook de Vrouwen der kerk gezalfd tot Priesteressen Gode en het Liam. Niet om wierook te branden en een priesterkleed te dragen, maar om zichzelf tot een levend dankoffer op te offeren. H. Cat. Zondag 12.

Als de Vrouw in de Kerk naar het ambt dingt, dan is dat altoos symptoom van den afval. 2iOnde van Jerobeam. Eigenwillige offerdienst. Offers, die de HEERE niet mag rieken (Amos 5 : 22).

Maar de Vrouw, die den HEERE vreest stelt haar lichaam — d.i. héél haar leven op aarde — tot een levende, heilige, Grode welbehagelijke offerande.

Moeders zonder toga. Vrouwen zonder het nonnenhabijt. Meisjes zonder een priesterkleed. Priesteressen zonder uniform!

Priesteressen in huiskamer en keuken; die haar huis bouwen en niet afbreken met hare handen; die voor het behoud van een man koninkrijken hebben overwonnen, die zalig zijn in kinderen te baren en op te voeden in-den-Heere; die voor afdwalende zonen en dochteren als Monica den HEERE gebeden hebben en uit-de-vreeze verhoord zijn; die als Blandina den lof des HEEREN gezongen hebben in het martelaarschap.

Priesteressen zonder uniform. Priesteressen van den smallen weg.

Trouwens zoo moet het ook voor de mannen.

Toen in het jaar 1522 het eerste martelaarsbloed in de Nederlanden vloeide, Hendrik van Esschen en Johanne§ Voes te Brussel op den brandstapel kwamen, zong Luther: „Een nieuw lied van de twee martelaars van Christus door de sophisten van Leuven^) te Brussel verbrand." Daarin teekent Luther de „ontwijding" van deze beide priesters voor hun terechtstelling. Het kloosterkleed, de monnikspij, werd him uitgetrokken. De uniform ging uit. Het kleed van de Augustijner orde. Maar, zegt Luther, toen de teekenen van dat priesterschap („des duivels maskerade") hun waren ontnomen, toen heeft Gods genade hen eerst recht tot priesters gemaakt:

„zichzelf moesten zij off'ren toen en gaan in 't kleed der christenorde".

Dat is de imiform van Gods heiligen. Het kleed van het ware priesterschap. » De zelfofferande tot een levend dankoffer. Dat is het kleed van de orde der christenen. Het kruis der verdrukking en smaadheid om Chris­tus' wil vroolijk dragen!

God de HEERE 'verwekke genadig zulke priesters!

En priesteressen!

Meisjes-zonder-uniform!

1) De geloofsrechters, professoren van de Leuvensche Universiteit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen