De uitspraak van de Arnhemsche

De uitspraak van de Arnhemsche Rechtbank bevestigde het gerezen vermoeden.

Het geldt hier geen ernstig proces.

In eik ernstis; proces wordt een strijd over het recht gevoerd, en bewijsgrond tegenover bewijsgrond gesteld, en zoo het recht in het hangend geval gevonden.

Maar hier was geen rechtsstrijd.

De gedaagde President-Kerkvoogd doleerde niet meê, maar was tegen de Doleerenden. Hij streed dus niet, want het zou tegen zijn sympathie in zijn gegaan, zoo hij niet veroordeeld ware.

Veroordeeld te worden lag op zijn lijn; voegde bij zijn stelsel; leidde tot het beoogde doel.

De rechters hadden dus een vrij veld. Niemand, geen advocaat zelfs stond tegen hen over. En daar in het allerongelukkigste Beheersreglement van Bennekom nota bene expresselijk, als voor het geval bestemd, instond, dat alleen de President-Kerkvoogd in rechten de gemeente vertegenwoordigt, stak er dus kunst noch moed in, om op die wijs, tegen den zin der gemeente in, het gebruik van het goed te veranderen.

En wat de rechters te Arnhem betreft, zij mogen toezien.

Er is een Rechter, rechters zitten zal! die eens ook over

En wat ons aangaat, ons, Doleerenden, blijft altoos hoog de moed en blij de toon des harten kloppen, want verdrukt te worden is ons niet vreemd, en het dragen van een bitter kruis ons niet ongewoon.

„Indien ze dit doen aan het ^; -< ? ^«^ hout, wat zal aan het dorre geschieden!

„Mijne vrienden, in de wereld zult ge verdrukking hebben, maar uv/ loon is groot in de hemelen!”

Neemt dan uw kruis op en draagt het vroolijk uw Heiland na.

Ook Hem heeft een rechter veroordeeld!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen