GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Het was een gelukkige gedachte,

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het was een gelukkige gedachte,

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

die bij enkele Geldersche diaconieƫn opkwam, om zich toch eindelijk ook de zaak der idioten aan te trekken.

Voor de blinden is reeds veel gedaan.

Veel gedaan ook voor krankzinnigen. Maar onze idioten blijven nog steeds onverzorgd.

En nu geven we wel toe, dat er in den regel voor wezenlijke idioten weinig kan gedaan worden, en dat ze maar al te dikwijls voor ontwikkeling van eenige beduidenis onvatbaar blijken; maar vooreerst vergete men nooit, dat er ook onder de idioten graadverschil is, zoodat velen hunner wel terdege zijn terecht te brengen.

Dan komt er bij, dat de onaandoenlijkheid van menig volwassen idioot nooit zoover zou gekomen zijn, zoo men in zijn vroege jeugd de kunst vetstaan had, om zijn bewustzijn op te wekken.

En al is het dan ook, dat dit niet bij allen gelukt, , toch mogen ook de volslagen idioten niet aan hun lot overgelaten. Reeds de menscheiijke meewarigheid, hoeveel meer dan niet de Christelijke barmhartigheid, roept ook voor deze ongelukkigen om een eenigszins menschwaardig bestaan.

In andere landen is men ons hierin dan ook vooruit.

Bijna overal vindt men voor deze idioten een asyl, waarin men de kunst verstaat, om door ongelooflijk geduld en vaste methode hun te hulp komen; hun een leven inricht op hun toestand berekend; en aan geheel hun bestaan een draaglijken vorm leent.

Van harte hopen we dan ook dat de Diaconale Conferentie te Voorthuizen op 16 October, waar deze aangelegenheid nader ter sprake komt, tot ernstige discussie en heldere denkbeelden moge leiden.

Van het eerste aanvatten van zulk een zaak hangt voor de toekomstige ontwikkeling zooveel af. .

Slechts verlieze men zich niet te veel in statistieken, die uiteraard toch altoos zeer globaal en onvoldoend zullen blijven.

Hoofdzaak is veeier, dat er broederen en zusteren gevonden worden, die alleen ^om Christus' wille zich. dit werk der barmhartigheid mogen aantrekken.

Gehuurde of betaalde verzorgers vinden we, althans in den aanvang, voor zulk een stichting altoos bedenkelijk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 6 oktober 1889

De Heraut | 4 Pagina's

Het was een gelukkige gedachte,

Bekijk de hele uitgave van zondag 6 oktober 1889

De Heraut | 4 Pagina's