Buitenland.

Engelaad. Verzet tegen de nieuwe Schoolwet.

Door de Hoogkerkelijke partij is in Engeland een regeling van het onderwijs verkregen die voor haar zeer gunstig is.

De Dissenters hebben dan ook alle mogelijke middelen in hel werk gesteld om de tot standkoming dier wet te verhinderen. DochdeTorypartij had verreweg de meerderheid in het parlement, en deze was vóór de nieuwe schoolwet; de liberalen zijn innerlijk verdeelden er is geen tweede Gladstone opgestaan om hare gelederen te verzamelen en ter overwinning te leiden.

In Nederland zou hiermede de zaak uit zijn.

De belijders des Heeren hebben zich aan de schoolwet van Kappeyne onderworpen, toen zij eenmaal door den koning bekrachtigd was. In Engeland willen de Nonconformisten zich echter niet aan de tot stand gekomen wet onderwerpen, en daarom gaan zij „passive Resistance" of lijdelijken wederstand, gelijk zij dit noemen, bieden. Men weigert namelijk om de belasting te betalen, waartoe men door de nieuwe onderwijs-wet verplicht is. Deze beweging neemt steeds in omvang toe. De British Weekly geeft iedere week onder het hoofd: „Nieuws van de vervolging" mededeeling van de gevallen waarin Nonconformisten, dat zijn zij die niet tot de Engelsche staatskerk behooren, voor het gerecht gedaagd en hunne eigendommen ter verkoop worden aangeboden. Er zijn plaatsen waar het aantal van hen, die zich op boven beschreven manier tegen de nieuwe wet verzetten, zoo groot is, dat de overheid geen kans

ziet om deze door te zetten of in te voeren. Het is te denken, dat wanneer zulke onwillige belastingbetalers voor de rechtbank gedaagd worden, vele nieuwsgierigen ter terechtzitting aanwezig zijn. Nog meer is dit het geval, wanneer er overgegaan wordt tot het verkoopen van goederen en eigendommen. Een van die verkoopingen wordt aldus beschreven:

„Te midden van heel wat beweging en minder vriendelijke uitlatingen tegen den auctioneer greep te Wirksworth in het kantoor der politie de verkoop plaats van goederen, behoorende aan acht personen, die weigerden te betalen.

De hoofdambtenaaj van de county was tegenwoordig met 50 man politie en eenige geheime agenten in burgerkleeding. Bij de verkochte goederen was een naaimachine, behoorende aan den leeraar der Congregatiohalisten; een tafel met nog andere stukken huisraad van den leeraar der Baptisten; verder een wagentje, een gouden en zilveren horloge enz. De saamgekomen menigte van eenige honderden maakte zooveel drukte en gaf zoo duidelijk uitdrukking van ontevredenheid, dat niemand een woord kon verstaan van wat de verkooper zeide. Vele dingen werden voor spotprijzen verkocht; de dingen van waarde werden door vrienden ingekocht, om ze terstond aan den eigenaar terug te geven."

Of een dergelijk optreden volgens Gods Woord is? Die vraag schijnen de Nonconformisten, waartoe ook de Congregationalisten, of de afstammelingen der oude Independen ten, gerekend worden tot welke eenmaal Cromwell behoorde, niet te doen. In elk geval mogen de Nonconformisten niet spreken van een „li delijk" verzet tegen de gehate wet. Men kan zich haast niet scherper tegen de overheid verzetten, dan door te weigeren „schot en lot" te betalen. De sociaUsten hebben in ons land getracht, op dezelfde manier op te treden als nu de Engelsche Nonconformisten doen, nl. door zich tegen de overheid schrap te zetten.

Bulgaiije. Een noodkreet. In het Engelsche blad 2 he Christian vonden wij den volgenden noodkreet van de Protestantsche kerken in Bulgarije tot de Christelijke kerken in Engeland, N, - Amerika en elders:

„Volgens consulaire en andere authentieke en geloofwaardige verslagen, zijn de Turksche bloeddorstige autoriteiten door het uitmoorden, het plunderen en het verbranden van.de dorpen, snel en systematisch bezig de geheele Christelijke bevolking uit te roeien. De streek rondom de stad Monastir biedt reeds een vreeselijk en afschuwelijk schouwspel aan; door bloedstorting is het land ontvolkt, terwijl honderd dorpen nog branden of rooken.

Doch het droevigst is de zonderlinge houding van de Europeesche diplomatie. Sommige mogendheden gaan zoo ver, dat zij openlijk den Turk aanmoedigen om voort te gaan de weerlooze Christenen te verdelgen, terwijl de overigen de rol spelen van onverschillige toeschouwers, zooals zij gedaan hebben toen de Armeniers in Constantinopel en Klein Azië vermoord werden. De hedendaagsche moord van duizenden Christenen en de verwoesting van honderden dorpen met hunne Christelijke kerkgebouwen is een triomf van het Mahomedaansch fanatisme over de Christenheid en over de Christelijke beschaving der twintigste eeuw. Zal onze Christelijke belijdenis vermorzeld worden door den voet van het Mahomedanisme ? Zal het volk van God het zwijgen daartoe blijven doen?

Door de Bulgaarsche Evangelische vereeniging, die reeds twintig jaren lang een macht ten goede geweest is in de Europeesche provinciën van Turkije, smeeken de Protestantsche kerken van Bulgarije u dringend, uwe eendrachtige stem te verheffen om uwe regeeringen te vragen tijdig zulke maatregelen te nemen, dat er een einde gemaakt wordt aan de gruwelijke wreedheden en aan de verdelging van de Christelijke bevolking in Macedonië. Alleen wanneer de Europeesche diplomatie tusschenbeide treedt, zal er paal en perk gesteld worden aan de tegenwoordig plaats hebbende slachting, en dit zal ook het eenige middel zijn, waardoor vrede orde en een goede regeering gebracht wordt, " Het is helaas te vreezen, dat ook deze noodkreet niet veel zal uitwerken. Doch de Heere doet afgesnedene dingen!

Rusland. Een nieuwe dwangmaatregel.

Schoon wij niet medegaan met hen die in Rusland alleen het land zien, waar de knoet regeert en waar overal het dwangsysteem heerscht, toch is niet te ontkennen dat de Russische regeering in de laatste tijden meermalen misbruik gemaakt heeft van hare macht. Men denke slechts aan de behandeling van de Lutherschen in de Oostzee provinciën en datgene wat het arme Finland in de laatste jaren moest ondervinden, dat zich al zijne door den Czar bezworen privilegiën zag ontnemen, om algeheele Russificeering te kunnen doordrijven. Nu is weder een daad van de Russische regeering te melden, waardoor zij er blijk van geeft de vrijheid van de kerken oneer haar gebied niet genoegzaam te willen eerbiedigen. De regeering maakte toch bekend, dat de Armenisch-Gregoriaansche kerk voortaan niet meer hare eigene goederen zal mogen bebeeren, en dat de regeering het bestuur daarover zou overnemen. Eerst wilden kenners van Russische toestanden dit niet aannemen; zelfs toen eenige bladen meldden dat er Armenische gemeenteleden geweest waren, die zich gewapenderhand verzet hadden tegen het overnemen van het kerkegoed, meende men dat dit verzet sloeg op een roofachtig optreden van enkele Russische Tschinowniks. Maar nu de Regeering de bepalingen heeft gepubliceerd om de overname van de kerkelijke goederen der Armeniërs te regelen, blijft er geen twijfel meer over. Daarin wordt gezegd, dat huizen, winkels, karavansera's molens, wijnkelders met den geheelen daarbij behoorenden inventaris, met den grond waarop zij staan, door de regeering worden overgenomen. Daarvan zijn uitgezonderd de woonhuizen die de geestelijkheid noodig heeft, evenals het zomerverblijf van den Patriarch en de Eparchial-bisschoppen, met de daarbij behoorende tuinen. Ook de kapitalen en rentegevende papieren, hypotheken op vaste goederen en schuldbekentenissen enhetgereede geld, moeten aan de regeering worden overgegeven.

Wellicht heeft het verkeerd gebruik, dat hier en daar van het kerkegoed gemaakt werd, aanleiding gegeven tot het nemen van bovengenoemden maatregel, maar hij is toch desniettemin een aanslag op de vrijheid en zelfstandig­ heid der kerk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen