Buitenland

Engeland. De vergadering der Evangelische Alliantie.

Met groote belangstelling hebben wij nage gaan wat op de vergadering der Evangelische Alliantie die dit j»ar te Londen gehouden werd, omtrent den toestand op religieus gebied in verschillende landen werd medegedeeld. Wij wenschen ook het een en ander daarvan over te vertellen.

Frankrijk werd vertegenwoordigd door den predikant Appia, die met blijdschap constateerde dat de Protestantsche kerken van zijn geliefd and hare positie in troebele tijden hadden ehandhaafd.

De een na de andere had hare Evangelische cgissclcs op nieuiv bevescigd, XiX'sy^ «j ia en geest van da volmaakste harmonie en eeneid voortschreden. Hij was er van overtuigd at een natie met zulk een verleden niet aan et ongeloof en godsdienstloosheid zou prijs egeven worden.

Bisschop Cabrera rapporteerde omtrent , §> a«; V n herinnerde aan de dagen van vervolging een ijf jaar geleden, toen hij zelf eea balling was m des geloofswille. Hij zeide, dat de Protesanten in Spanje geduld worden, zij genieten r geen vrijheid. In alle deelen van het land ond men echter kleine gemeenten, die onder e prediking van het Evangelie opkomen. Hij ad veel verwachting van den arbeid der schoen; de Protestantsche scholen hebben een aanzienlijk getal leerUngen; het gebeurde nu en dan dat ouders door hunne kinderen, die in Gods woord onderwezen waren er toegebracht werden om zich bij de kerken te voegen. Wel waren onderscheidene Protestantsche kerken in Spanje vertegenwoordigd, doch bij alle uitwendig verschil, was men één in den Geest.

Duitschland was vertegenwoordigd door pastor Christlieb, die verhaalde hoe de Heere onlangs de Rijnprovincie en Westfalen bezocht had, zoodat er zoovelen bekeerd werden, ook het getal, hetwelk op den eersten Pinsterdag toegebracht werd, overtroffen is. God had ook den arbeid van Kolonel Von Viebshn gezegend. Het evangelie werd ijverig verkondigd, maar het rationalisme verbreidt zich ook, en het conflict binnen de kerk is heviger geworden dan in vervlogen jaren.

Omtrent Nederland zeide de heer A. H. Brandt, dat de evangelisatie arbeid dat volk zocht te bereiken, dat niet.door de nationale kerk bereikt wordt en dat men het Evangelie ook zocht te brengen' onder hen die al gaan zij ter kerk niet het volle E/angelie hoorden. Hij sprak met, groote y/aardeeiing over het ieit dat hare majesteit 'oazé.Koningia grpol^p.-belangstelling betoppd had v'j? • de tenkending' en andere manieren - cp .^.t-E 'aagslipi t^^er-^ breiden. Men hadgKiöte moeite oin de SBomschen te bereiken. Na nog iets opgemerkt te hebben omtrent de zending onder de Joden, zeide de Heer Brandt nog dat de revival beweging op menige plaats diepen indiuk had gemaakt.

Uit Zwitserland deelde de predikant Sauvin mede, dat l-sden van verschillende kerken met elkander zaamwerkten op hei; gebied van jongelingsvereenigingen, het Blauwe Kruis enz. Groote belangstelling werd ook getoond in de uitwendige zending.

Bisschop La Trabe sprak over Saksen, als het land, waar het regeerende vorstenhuis wel Roomsch is, maar de bevolking, voor meer dan negentig percent Protestantsch is. Hij sprak met geestdrift over de „Gemeiaschaft" beweging die grootea invloed ten goede uitoefent.

Omtrent Ilali'e rapporteerde de predikant Arturo Muston, dat de kerk dir Walden zen en menige andere Protestantsche kerk toenam, al zijn vele moeilijkheden te oversvinnen. Hij beweerde ook dat een nieuwe geest van vrijheid over vele jonge leden der Italiaansche Roomsche geestelijkheid vaardig werd.

Het verslag omtrent den staat van zaken in Frankrijk werd uitgebracht door den predikant R. Saillens, Hij noemde dien staat een chaos, maar hij verheugt er zich in, dat er nooit een chaos geweest is waarover de Geest Gods niet broedde,

Aaagaande China werd bericht, dat de tijd, waarin het Evangelie werd geweigerd, voorbij is, en dat nu de tijd van aanneming aangebroken is, In den tijd van Morrisson was het de vraag: „waar kunnen wij gaan? ", omdat het land gesloten was. Nu is het de vraag: „wie zal er gaan? ", daar er zoovele geopende deuren zijn. Wel werken er verschillende kerken in China, wel bewandelen die onderscheidene kerken verschillende wegen, doch in vele belangrijke zaken gaan de kerken hand aan hand.

In zake Japan werd medegedeeld, dat het volk door den jongsten oorlog de geesteloosheid • hunner oude religiën had leeren kennen, dat de trouw der zendelingen menig veroordeel had laten wegvallen en dat het bevonden was, dat de Christenen onder de beste menschen die men vinden kon, waren. Het volk was dorstig van geest en begeerig om het Evangelie te hooren.

De verslaggever omtrent den toestand van de Vereenigde Staten deelde mede, dat de Protestantsche kerken aldaar vijfden miUioen toegelatenen tot het H. Avondmaal hebben. Aan 140 000 Zondagscholen werken anderhalf millioea onderwijzers en elf millioen leerlingen. In de uitwendige zending arbeiden 6000 Amerikaansche zendelingen.

De predikant Amström gewasgde van vervolgingen die in Zweden ondergaan waren, en van den geestelijken zomertijd dien men tegenwoordig aldaar door geestelijke opwekking doorleefde.

Omtrent Noorwegen werd gezegd, dat dit land onder de Zoeloe's in Afrika en op Madagascar, China en Indië arbeidt, In Noorwegen had een groote opwekking plaats gehad, waardoor ongeveer twee-duizend zielen tot ontwaking kwamen.

Van uit Finland, zoo werd gerapporteerd, arbeidde men tot evangelisatie van Rusland, met nariie werkt men onder de stommen die in wouden bij de Witte Zee gelegerd zijn.

In zake Oostenrijk deelde men mede, dat de „los van Rome"-beweging oorzaak geworden was, dat menigeen niet alleen de Roomsche kerk vaarwel zegde, maar ook gewonnen werd voor het Evangelisch geloof.

Dit alles en nog enkele andere mededeelingen omtrent den stand van zaken in Hongarije en Turkije, vonden wij vermeld in het uitvoerig verslag van de vergadering der Evangelische Alliantie in „The Christian." Wij maakten de opmerking, dat wel veel op die vergadering gehandeld is over de evangelisatie in verschillende landen door particuliere vereenigingen, doch dat daarbij weinig medegedeeld is omtrent den toestand in den arbeid der kerken in de vertegenwoordigde landen. Het komt ons voor, dat dit vroeger anders was.

£en oorzaak van groote vreugde was het ons echter, dat de predikant Fuller Gooch uitsprak, dat de Alliantie nog altijd aan een onverminkten Bijbel vasthoudt. Ook bleek het op de vergadering dat de Alliantie ook nog in den tegenwoordigen tijd, gelijk als in vroeger tijden, het heeft op te nemen voor vervolgden en verdrukten om der wille van het Ëvangeli: . Het moet dankbaar erkend worden, dat de Alliantie gedurende de zestig jaren van haar bestaan, het manmoedig opgenomen heeft voor de vrijheid van conscientie.

Duitschland. Spreken in tongen. Eenige weken geleden deelden wij het oordeel mede dat Dr. Pierson velt over het verschijnsel van het spreken in talen of tongen, dat zich in sommige deelen der .wereld voordeed.* Bij de plaatsen en landen waar zich dit verschijnsel openbaard", werd Duitschland niet genoemd.

Het blijkt echter uit een artikel in de Reichsbote, dat het spreken in tongen zich ook in Hessen vertoont. Men meldt daaromtrent het volgende: In Kassei worden sedert drie weken in het zoogenaamde „Blaue Kreuz-Haus" dagelijks Godsdienstige samenkomsten gehouden, die door de vreemde manieren welke daar gevolgd worden, voor het Evangelische Duitschland iets nieuws en ongehoords zijn. Men zingt liederen, men houdt boetpredikatiën, men belijdt zijne zonden en daaronder mengt zich het stamelen van onduidelijk uitgesproken woorden, weenen en zuchten. Men ziet daar wilde, krampachtig vertrokken aangezichten, gebaren als van krank zinnige menschen, die half in onmacht op den grond vallen, en anderen die half bewusteloos om zich slaan of door zenuwtrekkingen aangegrepen schijnen te zijn. De een of ander springt plotseling overeind en begint onverstaanbare woorden uitte roepen, die door den leider der vergadericg verklaard en uitgelegd worden als een uitvloeisel van bovenaardsche verlichting. Dolzinnig jubelen, in de handen klappen, nederknielen levert het bewijs, dat de vergadering steeds meer opgewonden wordt. Enkele vergaderden willen visioenen zien, vrouwen omhelzen elkander, anderen bidden. Men doet met bevende lippen belijdenis van schuld. Het geheel maakt een verbijsteren den indruk, men meent dat men te doen heeft met gehypnotiseerde menschen. Hem die niet mede doet, niet nedeiknielt, wordt de deur gewezen. De in Kassei voortspruitende beweging, v/aarbij twee Zweedsche vrouwen die kennelijk bijzondere krachten bezitten, een hoofdrol spelen, is van Kassei uil verder verbreid. Zoo werden ons uit Groszalmernde disgen bericht, die ongelooflijk klinken enz.

De Reichsbote, dit alles mededeelende, heeft van een predikant die aan de redactie bekend is, de volgende opmerkingen ontvangen:

„Het land van Hessen is sedert lang de zetel van alle mogelijke bewegingen op het gebied der Gemeinschaften — gezond en ongezond — eS" de hoofdstad Kassei is het centraal punt daarvoor.

Den 8: , ten Juli 1.1. zijn op verzoek van den evangelist Dalmeier en zijne broeders twee Zweedsche vrouwen overgekomen, die geen woord Duitsch verstaan, maar met behulp van een tolk opwekkende godsdienstige toespraken houden oca de „bruidgemeente van Christus" te vergaderen". De zaak heeft met de vereeniging voor inwendige zending hoegenaamd niets uitstaande; ook heeft Dalmeier, die tot hiertoe voor de vereeniging van het „Blauwe Kruis" arbeidde, genoemde vereeniging vaarwel gezegd, om cene zelfstandige „Gemeicschaft" op te richten. Hij heeft meest lieden van den geringen stand uit Kassei om zich vergaderd, van buiten voegen zich ook boeren bij hem, enz. Eecige gasten van het „Blauwe Kruis" vroegen op Zondagnamiddag een kamer tot het houden van eene bespreking; daar men niet wist, wat het doel dier bespreking zijn zou, werd de zaal van het „Blauwe Kruis" afgestaan. Toen de kelner na eenigen tijd de zaal binnentrad, zag hij mannen en vrouwen op den grond liggen en hoorde hij allerlei onduidelijke woorden uitspreken."

Ten slolte geeft de predikant den raad, dat door de politie een eind aan die samenkomsten gemaakt vi'ordt, en deelt hij mede dat enkele „stadszcndelingen" en „gemeentezusters, " door de beweging zijn medegesleept. Zij spraken er de zieken over, waarvan sommige slecht er over te spreken zijn, dat zij aan de samenkomsten der Bruidgemeente niet kunnen deelnemen. De Zweedsche vrouwen moeten zich op het oogenblik te Wilhelmshöhe bevinden, om van de inspanning der laatste weken te bekomen.

Wij onthouden ons voorloopig van alle oordeelvelling. Gaarne hadden wij gezien, dat de predikant correspondent van den Reichsbote niet gesproken had van de politie er bij te halen. In zulke dingen is met politie niets te doen. Ook hadden wij gaarne gezien, dat in de correspondentie van de Reichsbote over de maatschappelijke positie van de mannen en vrouwen dis in de Kasselsche beweging aangegrepen werden, gezwegen was. Immers ook de eerste apostelen behoorden tot de geringen van deze wereld, en de belijders der Gereformeerde religie in deze landen behooren over het algemeen evenmin tot de machtigen en grooten dezer wereld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen