GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Frankrijk. Het Godsdienstig leven in Frankrijk.

In Lyon komen elke maand de predikanten van de verschillende Protestantsche kerken dier stad samen, tot het houden van een „reunion des prières". De samenkomst die in Januari gehouden werd, trok veler aandacht door het onderwerp dat er in besproken werd, en doordat zij, die dit onderwerp behandelden, bevoegd moeten geacht worden daarover een oordeel nit te spreken. De vraag was aan de orde gesteld, hoe het met 't godsdienstig leven in Frankrijk tegenwoordig gesteld is, en welken invloed de wet op scheiding van kerk en staat, die in 1905 afgekondigd werd, op het godsdienstig leven gehad heeft. De inleider was van oordeel, dat men over de toekomst van Frankrijk optimistisch denken mocht. Hij wees er op dat er symptomen zijn, die voor een ontwaking op godsdienstig gebied gunstig zijn, als de groote ontnuchtering die op gebied van het politieke leven gevoeld wordt en het kennelijk matter worden van de aanvallen der vrijdenkers, die door hunne doctrinaire onverdraagzaamheid in botsing komen met „den goeden Franschen geest". Ook deelde de referent een reeks feiten mede, die van een toenemende belangstelling in de religie getuigen. In Parijs werden sedert de scheiding van kerk en staat drie nieuwe Roomsche kerken gebouwd, in geheel Frankrijk 50 nieuwe Roomsche kerken en 7 a 8 Protestantsche. Vroeger gebeurde het dikwijls, dat onder toespraken bij begrafenisplechtigheden de arbeidersbevolking eene vijandige houding aannam, tegenwoordig is, in plaats van oppositie, belangstelling bij dergelijke gelegenheden op te merken. De Roomsche godsdienstoefeningen worden drukker dan te voren bezocht. Op het terrein der letterkunde is een religieuse strooming te constateeren, zoodat men binnenkort een nieuwen bloei van de religie verwachten kon.

Bij de discussie bleek het, dat er op dat gunstig oordeel nog al wat af te dingen is. Men wees er op, dat men wel kan zeggen dit de stemming in Frankrijk welwillender ten opzichte van de religie geworden is, maar van wezenlijke vroomheid bemerkt men niet veel; de zedelijke ernst ontbreekt n(%. De gegeven karakteristiek gold bovendien alleen de steden. Op het platteland heerscht onverschilligheid; de geldmiddelen, die voor het onderhoud der Kerk noodig zijn, zijn haast niet te vinden; daarom blijkt het telkens, dat het noodzakelijk is gemeenten te combineeren, In Marseille worden de ontvangsten voor den eeredienst in de Protestantsche kerken kennelijk minder. Hetzelfde is in de rijke parochiën van Parijs het geval. Maar toch was de vergadering van oordeel, dat de scheiding van KerlÉ en Staat meer het slot, dan het begin van een materialistische periode is; zij heeft, gelijk altijd wanneer de boog te sterk gespannen wordt, de reactie voorbereid.

Opmerkelijk is het, dat bij de discussie met geen woord gewaagd werd van een ontwaken van de Protestantsche kerken.

Toch is, dunkt ons, niet te ontkennen dat sedert de scheiding van Kerk en Staat ook in Protestantsche krbgen meer leven en beweging ontstaan is. Opmerkelijk is het daarbij, dat in Protestantsche bladen het nationaal gevoel op den voorgrond treedt. Sedert i Januari verschijntj te Parijs een nieuw blad, La bonne cause (de goede zaak), dat zich ais orgaan der Fransche Protestantsche, patriottische jongelingschap aandient. Het wil strijden onder de banier van Frankrijk en van het Evangelie. „Voor Christus en Frankrijk" is zijn wachtwoord. De jongelingschap, die dit devies als het zijne overneemt, wil „dat Ctuistus in Frankrijk zal overwinnen, en dat door Hem en voor Hem Frankrijk in de wereld overwinne". Frankrijk is alleen Frankrijk, wanneer het de ridderlijkheid niet vergeet. Het kan zich alleen in het heldendom vinden. Het heeft een geloof noodig; het roept om een zaak, dat het dienen en bezingen kan; het zoekt een gedachte, waardoor het als een licht aan den horizon der volken blinkt.

Dit zijn idealistische woorden. Als men echter Frankrijk voor Christus gewonnen heeft, kan men er op rekenen, dat dit niet zonder invloed blijven zal op de wereld.

De Fransche regeering gaat nog steeds o^ den anti-clerialen weg voort; dat wil zeggen, z j voert steeds oorlog tegen alles wat naar religie zweemt. Te Montbeillard werden de Bemer diakonessen, ten gevolge van de tegenwerking van een radicalen gemeenteraad, genoodzaakt het hospitaal te verlaten. Men keert zich dus niet alleen tegen de geestelijke zusters der Roomsche kerk. In Madagascar heeft de gouverneur Picquié zoowel een synode van Christelijke inboorlingen — eene samenkomst van 57 kerken — als de vergaderingen van Christelijke ongelingsvereenigingen verboden. Die vereenigingen bestonden reeds 50 jaar. De gouverneur moest erkennen, dat hij nooit over de houding der inboorlingen die tot het Christendom overgingen, noch over de zendelingen, noch over de predikanten uit de intioorlingen te klagen gehad had. Te Parijs zal men bij den minister van koloniën stappen doen om het verbod op te heffen, doch wij vreezen dat het weinig helpen zal. Wat is er geprotesteerd, ook bij de ministers van Koloniën, over het optredm van den vorigen gouverneur van Madagascar Augagnenr, die maatregel op maatregel nam om de d w o d z e h z h d t v v n n d D v d v m v i e zending op dat eiland den voet dwars te zetten, zonder dat het iets uitwerkte! Sedert is de Fransche regeering, al wisselden de personen telkens, niet van koers veranderd. Eén ding zouden wij den Franschen Gereformeerden wel willen voorhouden. Als zij tegen den revolutionairen stroom, die zich in Frankrijk op elk terrein van het leven openbaart, willen oproeien, dan behooren zij zich eerst zelve te zuiveren van den revolutionairen zuurdeesem die hen aankleeft, en hebben zij daarbij weder te keeren tot hetgeen de Gereformeerde Vaderen in de belijdenis van Ia Roebelle beleden. Dan stonden zij sterker.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 17 maart 1912

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 17 maart 1912

De Heraut | 4 Pagina's