Onjuiste titulatuur?

De heer Casimier zendt ons een protest tegen den onjuisten titel, dien we hem zouden gegeven hebben van »gewezen predikant bij de Gereformeerde Kerken«. Hij was predikant, schrijft hij, niet bij de »Gereformeerde Kerken«, maar bij de Gereformeerde Kerk van Oldenkerk. Deze heeft bij wettig Kerkeraadsbesluit van 23 December 1904 hem eervol ontslag »uit zijn dienstwerk aldaar verleend* en de Classis Enumatil of Grootegast verleende hem bij wettig besluit van 4 Januari 1905 »rust«, zoodat zijn officieele qualiteit nu zou zijn »rustend predikant*. Voorts deelt hij ons mede, dat zijn bedoeling niet is langs rechterlijken weg zijn aanspraken te doen gelden op het jaargeld door de Synode hem toegekend, maar dat het proces over een heel andere quaesties zal loopen, ook al wil hij 't geheim van 't proces vooruit ons niet verklappen.

De heer Casimier vergeet, dat een eervol ontslag uit het dienstwerk van een Gereformeerde Kerk, hetzij dan bij emeritaat of bij zoogenaamde losmaking, alleen verleend kan worden met goedkeuring van de Classis en niet door een plaatselijke Kerk alleen. De Classis heeft dit eervol ontslag hem echter niet toegestaan en hem alleen een zekeren rusttijd gegund, met de uitgesproken bedoeling, dat hij daarna weer naar zijn Kerk zou terugkeeren. En toen de heer Casimier dit laatste weigerde te doen, nadat de rusttijd was afgeloopen, heeft de Classis hem wegens deze verlating van zijn dienst ontzet uit het ambt van predikant. De titel van rustend predikant kan hem dus moeilijk worden gegeven.

Tevens mogen we nog meedeelen, dat hel antirevolutionaire dagblad, op welks voorstelling we een vorig maal critiek oefenden, terstond erkende, dat het niet juist was geweest te zeggen, dat de rechtspositie onzer predikanten niet behoorlijk geregeld was. Overigens zijn we het met den schrijver van dit artikel geheel eens, dat zoowel het vonnis door de Classis Grootegast uitgesproken, als de latere weigering om het door de Synode toegestane jaargeld uit te keeren, ons hard en onbillijk toeschijnt. Hierover loopt het geschil dan ook niet. We betreurden het alleen, dat de heer Casimier niet den wettigen weg heeft bewandeld van in appel te gaan bij de Provinciale Synode. VVant wat de schrijver meent, dat de heer Casimier dit wel zou gedaan hebben, is een vergissing. De heer Casimier heeft wel appèl aangeteekend tegen het eerste besluit van de Classis, waarbij hem geweigerd werd eervol ontslag uit den dienst te verleenen, maar niet tegen het later gevolgde afzettingsvonnis.

Dieper op deze droeve quaestie ingaan, doen we thans niet. Wie van die officieele acte-stukken kennis heeft genomen, heeft wel geen anderen indruk gekregen, dan dat aan beide zijden gezondigd is. En het smartelijkst is, dat nu deze zaak door den wereldlijken rechter zal moeten worden beslist.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen