1943 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 18

14

en de sectiekamer wordt, wat dit betreft, als ik het zoo zie en aanhoor, altijd nog wijder inplaats van kleiner. Het navorschen en ontdekken van de dynamiek van den dood in een bepaald geval schiet nog dikwijls te kort. Omdat de dood een teeken hiervan is, dat in het organisme een niet meer reversibele verstoring van de wetmatige correlatie, die tusschen de verschillende gebieden moet bestaan, is ingetreden; omdat de dood een teeken hiervan is. dat het complex der tallooze, geintegreerde op zichzelf staande mikroscopische levensprocessen, waaruit zich het leven van het individu samenstelt, de mogelijkheid verloren heeft, één geheel (één persoon) te vormen; omdat de dood naar Lipschütz' woord, de laatste phase van een ontwikkeling is: omdat van ons gevraagd wordt, inzicht te bekomen in het geheele complex der voorwaarden, welke in de laatste acte van het levensdrama, d.w.z. den strijd om het bestaan, om de existentie van dit individu werkzaam waren daarom mag de thanatologie haar steun niet vinden in een aetiologisch denken, maar alleen in een conditioneel denken, waarbii dit bestendig de functioneele anatomie in het oog moet houden, welke tot een enkel physiologisch geheel, nu en dan. ver uit elkaar liggende, en naar hun bouw geheel van elkaar verschillende, organen vereenigt. Bij zijn onderzoek van een cadaver moet de thanatoloog zijn uiterste best doen, het individu als zoodanig niet te vernielen, niet stuk te maken. Hij moet dus uiterst conservatief te werk gaan, om tot het einde toe de anatomische en physiologischc betrekkingen, waardoor de organen en systemen met elkaar verbonden zijn, niet te vernietigen. Van thanatologisch standpunt uit bezien, moet de arbeid van den behandelenden huisarts, medicus en van den patholoog-anatoom in dezelfde richting verloopen, d.w.z. beiden moeten de voorwaarden, de condities naspeuren, die voor het leven van het, neen van dit speciale individu noodlottig zijn geworden. Feitelijk toch behoorde de huisarts ter plaatse van de sectie een thanatologisch geformuleerde beschouwing (niet alleen een schouwbewijs) over de dynamiek van den dood bij dit bepaalde individu (voor zoover de klinische onderzoekingsmethoden en de klinische gcdachtengang dit veroorloven) ter beschikking te hebben. Aan den prosector is het dan, de beschouwing te controleeren en, op grond van zijn speciale onderzoekingsmethoden, aan het lijk aan te vullen. Eerst dan zou ook voor deze laatste phase van het levea de conditioneele-constitutioneele waardeering van de persoonlijkheid als één geheel — reeds in de khniek aanvaard — tot haar recht komen. Zij zou het mogelijk maken, de dynamiek van

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen