Souvereiniteit in eigen kring - pagina 35

beginsel, hief na eiken golfslag die over ons henen sloeg, het moede hoofd zich weêr even moedig uit de wateren op. Indien toch uit den Machtige Jacobs deze zaak niet ware, hoe zou ze stand kunnen houden? Want ik overdrijf niet, het is tegen al wat groot heet, het is tegen een wereld van geleerden, het is tegen heel een eeuw, een eeuw van zoo ontzaglijke bekoring, ingaan en oproeien, wat we met de stichting dezer School bestaan. En daarom zie vrij, zoo laag uw zelfbesef meent dit te moeten doen, neder op onzepersonen, op onze krachten op onze wetenschappelijke beduidenis. „God alles en alle mensch niets te achten," is het Calvinistisch credo, dat u daar volle recht op schenkt. Dit ééne slechts bid ik u, ook al waart ge onze felste wederpartijder, onthoud aan de geestdrift die ons bezielt den tol van uw eerbied niet. Want immers, die belijdenis, waar wij weêr het stof van wegvaagden, was eens de zielskreet van een vertrapte natie; die Schrift, voor wier gezag wij buigen, heeft als onfeilbaar Godsgetuige eens de bedroefden getroost in uw eigen geslachten ; en die Christus wiens naam we in deze Stichting eeren, is hij niet de Bezieler, de Verkorene, de Aangebedeue uwer eigen vaderen geweest ? Stel du s al, dat, naar reeds in de studeercel geschreven en in de hoogovens nagezongen wierd, stel dat naar uw eigen credo, het dan wezenlijk met de Schrift uit en het Christendom een overwonnen standpunt ware, ook dan nog vraag ik : Is dan toch dat Christendom ook in uw oog, historisch, niet een te imposant, een te majestueus, een te heilig verschijnsel geweest, om smadelijk in een te zinken en om te vallen zonder eer? Of is er dan geen No b l e s s e o b 1 i g e meer ? En mocht een banier, als we van Golgotha meêdroe gen, dan ooit in 's vijands handen v allen, zoolang niet het uiterste was beproefd, nog één pijl onverschoten bleef, en er nog een lijfgarde hoe klein ook van dien door Golgotha gekroonde op deze erve leeft ? Op die vraag, en hiermeê besluit ik, M. H.! op die vraag heeft een : „B ij God, dat nooit !" in onze ziel weerklonken. Uit dat :

37

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen