De hedendaagsche schriftcritiek in haar bedenkelijke strekking voor de gemeente des levenden Gods - pagina 54

50 zouden we zelfs eer in U verfoeien dan die aan te moedigen. Voor den jongeling is de bloesem des levens, de doornen zijn voor den man. Maar wat we wel van U vragen, wat we ü smeeken bij de eere van onze stichting, ontvliedt wat U wereldsch zou maken, mijdt wat Uw eerbaar zelfbesef zou krenken, weest edele, weest hooggevoelende jongelingen, bluscht het vuur van heiligen zin niet in Uw borst. Helaas, dat we het niet verzwijgen mogen, reeds één uit uwen kring leed schipbreuk en is door den Senaat met c o n s i l i u m a b e u n d i gerelegeerd. o. Laat dan toch die eerste schipbreuk voor U die bleeft en voor U die kwaamt een baken in zee worden. Heel het vaderland ziet op U, het volk des Heeren hoopt op U ; stelt zoo schoone verwachting niet te leur! Daartoe mogen ze U zijn opgedragen, Heere onze God! U opgedragen met onze leeraren en verzorgcren, ja, met heel onze stichting. U opgedragen ook voor den jaarkring, die zich thans weer in Uw gunste ontsluit. Neem het zondige uit ons weg, en wat er was, verzoen het. Drup op ons met den dauw Uwer heiligheden. En bovenal bind ons met heel onze zielen, bind ons met heel • onze Stichting, aan dat Boek der boeken, aan dat Woord, dat Ge uw Gemeente schonkt, opdat alzoo ook uit deze school U, o. Vader, Zoon en Heilige Geest, Drieëenig God der Verbonden, toekome de lof, de glorie en de dankzegging. A m e n . En als nu komende tot het doel dat ons in deze plechtige ure samenbracht, zoo leg ik dan in dit oogenblik M. H. de rectorale v/aardigheid neder en draag die, ingevolge het besluit van Heeren Directeuren, over op mijn ambtgenoot den Hooggeleerden Heer Frederik Lodewijk Rutgers, Doctor en gewoon hoogleeraar in de heilige godgeleerdheid, dien ik mitsdien als R e c t o r o n z e r s c h o o l proclameer. Zelf dus geen Rector meer, geniet ik ook zoo toch het voorrecht U, nieuw opgetreden rector, eer dan iemand en in aller naam, den groet van mijn hulde te brengen. Wat in mijn hart voor U loeft, is te teeder om het U hier te zeggen, maar dit ééne getuigen mag ik dan toch, dat ge meer dan een g e k o z e n , dat ge een g e b o r e n Rector zijt; voor Rector in de wieg gelegd; ja, vroeg men mij een rectorstype, ik wees op U als archetypisch model. Orden Gij dan met uw schoon geordenden en daarom alles om u ordenenden geest, wat uw minder gedisciplineerde voorganger nog ordeloos achterliet. Groeie onder Uw rectoraat de kring onzer leeraren en het getal onzer kweekelingen. Worde als we over jaar en dag hier weer saam komen, niet één uit de onzen gemist. En terwijl ik hiermede onze stichting, onze studie en onze personen aan de genade van God Drieëenig opdraag, eindig ik met der ouden spreuk ook over onze school uit te roepen: V i v a t G r e s c a t F l o r e a t A c a d e m i a ! IK HEB GEZEGD.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen