Verdienste of genade? - pagina 65

was niet een oneerlijke interpretatie. Men moest dit prediken van de zekerheid, haar mogelijkheid en werkelijkheid wel zien als een te hoog gegrepen zaak. En wanneer op het ooncüie van Trente de leer der dubbele gerechtigheid geen genade kan vinden — ondanks de justitia inhaerens — dan blijkt daaruit, dat de relatie: rechtvaardiging—heüiging anders werd gezien en men stelde zo de justitia inhaerens in het middelpunt van een analytische rechtvaardigingsleer, die alle ruimte Het voor de leer van de verdienste. Daarom is het ook onjuist, wanneer Harnack zegt, dat als het decreet over de rechtvaardiging een halve eeuw eerder was tot standgekomen, de scheuring over» j>. X I ^ A / T bodig zou zijn geweest, een uitspraak, die door Stakemeier V«P*^*»'*^''n « met insteonming wordt aangehaald, maar die miskent de diepste motieven van het conciHe van Trente in zijn afweer van de Reformatie ^^^). j Wel kan men zeggen, dat onder de invloed van de Reformatie de formuleringen zeer voorzichtig en overwogen zijn ^^^) en dat de situatie anders was dan in allerlei vormen van scholastieke theologie, maar de structuur van het justificatie-decreet valt duidelijk te onderkennen, omdat het in de justitia inhaerens maar niet gaat om wat ook de Reformatie leerde — de kracht van het werk des Geestes in de gemeenschap met Christus — maar ook om de functie der verdiensteHjkheid. Diepgaand heeft het probleem der zekerheid Trente beziggehouden en ook de theologie ten tijde van het concilie. We denken aan de felle strijd tussen Ambrosius Catharinus en Dominikus Soto, waarin Catharinus zich voor de zekerheid des heils op Romeinen 8 : 16 beroept — het getuigenis des Geestes aangaande het kindschap Gods — een strijd rondom 1546—1547 — terwijl de Soto slechts van een morele zekerheid wil spreken ^^^). Maar Catharinus heeft geen 211) Vgl. Stakemeier, a. w. pag. 180. ^^^) Men denke in dit verband aan de uitspraak van het Erlauthaler Bekenntnis (Muller, pag. 327): „Tridentinum anno 1547 et 1546 celebratum de justificatione, de fide, operibus recipimus." Vgl. Barth, K. D. IV, 1, pag. 69 over het rechtvaardigingsdecreet als „ein theologisch Iduges und in manchen Zügen nicht rmsympathisches Dokument." ^^^) Stakemeier, a. w. Cap. X.

63

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen