De Reformed op onze Synodes.

III ¹)

De Synoid© van Leeuwarden nam! belangrijkte besluiten inziakJe de correspondentie met 'buitenland'sche iEerken en droeg aan haar te benoemen Deputaiten oi.a. ook op „zich steeds op d© hoogt!; © te stellen van bestaand© toestanden In all© iK'erk©n waarmede de Keuken dezerzijds in correspondentie staan". De laatst© Synode zal wel niet beschuldigd kunnen worden dat zij' het den te benoemen Deputaten voor Idez© aangelegenheid' al te gemakkelijk en licht maakt©. Een paar woioriden uit de onderstreepte behoef ik maar naar voren te brengen om 1© doen gevoelen dat deze Deputaten, zullen zij' de opdracht hun ge'daan trachten t© Vervullen, nog al wat hebben te doen vóór ide eerstvolgende Synode. Zij' hebben zich stee Ids idp, d© hoogte te stellen van be^ staande toestanden in all© Kierken enz> Dat onbepaalde van de uitidrukking bestaande toestanden vergemakkelijlct hun taak niet, maai! maakt die ©er zwaairder. Haid .er gestaan: de be^ staande toestanden, dan kon worden veronder.s.telidj dait deze toiestandien' bekend zijln, min of meer duidelijk naar Jjuiten zijn getneden. Er kunnen echter toestanden zijn idie m'oeten worden ontdekt, aan het hcht gebracht; dit nu is niet ©en gemakkelijk werk len versischt onderscheiden gaven biji hen idie het leven van iden ander, in .ons geval, dier Kerken hebben na te gaan. Ik noem er enkele, die ik meen, dat idaartoe noo'dig zijn: de g^-ve der voorzichtigheid, bezonnenheid, bescheidenheid^ omizichtigheid, Bchierpzannigheid. Om te kunnen doen wat d© Synode opdroeg moet men bizonder op ld© hoogte zijb met de wordingshistori© dier kerken; ook imet heerschende gewoonten in haar .midden en mag men geien vreemden zij'n ten opzichte van het volkskaxaldier in het midden waarvan di© kerken zich hebben geopenbaard. Ho© veel dit reedjsl moge inhouden met betr©kking tot di© kerken waarvan ©en groot deel der leden ons stamverwant isi, of ook d, ie met ide onzi© ongeveer ©enzelfd© wordingsgeischiedenis hebbien, moeilijker wordt dit reeda ten opzichte van de Engelsch© en Schotsche kerken en de Belgische zendiagskerk. D© Belgen en vooral de Walen, waaronder de Belgische zendingskerk haar meeste leden telt, zijb. ©en volk zoo verschillend van pns in karakter ©n historie. Al zullen derhalve de Deputaiben hun taak wel cum grano salis moeten opvatten, die Synode deed 'toch zeer goed met dezen eisoh t© stellen. Wij' moeten dje kerken, waar.melde wij oorrespondeeïen kennen! Dit kan onz© kerken ten goede komen en laten wij' met beschet denheid vertrouwen, .ook fli© kerken. Ik heb uilt d© Acta van 'd© vroegere Synodes, vooral van die der Christelijk© Gereformeerde Kerk den indruk gekreg^en dat de oorröspondentie vroeger wel zöo intiem was als in de laatste tijden. Dit verschijnsel kan te verklaren zijn uit het feit, dat de jonge dochters, nog jong zijlad© en dan al zoo ver van mioeider verwijiderd, wel eens wat trouwer schrijiven len wat vaker naar moeder komen en verlangen haar te zien, dan wanneer z© al wat ouder en zelfstanlda.ger zijn geworden. En de m'oeders denken ©erst ook wel w.at meer aan die jonge kinderen, idie nog zoo jong zij'n en eerst onlangs zijn heengegaan. En teoh, hoe ouider de kinderen |en hoe ouder de ouders worden, hoe inniger zij zich verbonjden gevoelen. Dit nu kwam' van onze zijde klaar uit opi dé Synode van Leeuwardea; vandaar! haar vele en gewichtige besluiten in deze aan-gelegenheid.

Wie nu nanwWeurig , de Acta onzier Synodes nar leest op hetgeen zij vermelden omtrent de afvaajr diging der buitenlandBche kerken en vooral niet vergeet miet ©enige belangstelling de redevoeringen en miededeelingen door de buitenlan'ders ten beste gegeven na te lezien, zal reeds daardoor in staat zijn zich een beeld te vormen van verschillende 'toestamden van het kerkelijk leven in d©n vreemde.

Van het grOiOtste belang acht ik jdat men hier ten lande goed op de hoogte zijl van de kerkelijke toestand'en der beide Amerifcaansche Klerken, waarmeide wij' d© nauwst© correspondentie voeren en door ontallijk© vriji sterk© banden verbonden zijln. Duizenden zijn voor en na van ons heengegaan laaal! het verre Westen. Van onze m^eest begaafde predikanten zijin beroepen en gegaan naar die beid© kerkgemeenschappen. Niet geheel onwaarschijnlijk is het idat in ide naaste jaren de landverhuizing! weer sterk' zal toenemien. Als de maatschappelijke condition'hier bij' het jaar bezwaarlijker zullen Wiorden, dan behoort er maar weinig bij' te komen of onze menschen nem^en weer de pelgrimsstaf op. Het hoofd van ontallijke families uit onze kringen hangt naar Amerika. In twee, drie opeenvolgende geslachten worden d© brieven bewaard uit Amerika geschreven. En nojg altijd lijken d© vooruitzichten ginds beter dan hier. Komen nu onz© menschen bij' ons om inlichtingen m©t het oog op het kerkelijk leven aldaai-, dan is bet zaak dat zij goeid© inlichtingen, betrouwbare kunnen bekomen. Zoo is het idan ©en ©isch voor ons geworden oni blij'vend' op de hoogt© te zijln van bet kei'kelijk leven in het Westen. Zoo is dan ook het woord BteeidfeJ uit het twaalfde besluit rakende 'de coirespondentije) met de buitenlanidsch© kerken niet te veel eischend.

Hoewel ik nu in dez© artikelen het eerst handel van de coaTösponden'tie tusschen de Reformed ön onz© iKerken, gelijk die uitkwam in de afvaardiging van ginidls naar hier, zioo njag het toch onz© aandacht niet ontgaan dat niet door haar het eesdst officieel werd verzocht om-correspondentie. Wel wals zij', gehjk kon blijken uit het vorig artikel, het ©erst op' onz© Synoidas officieel vertegenwoor-

digd; wel was er stödds' teön cLiukke coirtespooidieiiitiie gevoeiid tuisischeii Dr van Raalte em zijn verwanten hi©r, a.lsmeide met onderscheiden predikanten; ook werdien teEaeins wieer predikanten van hier uit onze Kierken en niet uit die Ned. Hervormid© Kerk beroepen naaï Amerika, doch officieel was VOOT fle kKMrast , van Van Raajte nog niet gevraagd naax doxresponidanti©. Bij' het naigaan vaji onze betrekklingen, möt die Reformed mag niet uit het oog worden verloren, d'ait zij' oorspxonkelijk, . gielijk ik vroeger mededeelde, predikanten kre^ uit „de Vaderland-Rche Klerk". Die band was steeds slapper gewoitden. Zij kreag een eigen opleddingBschool. Echter in het Ooisten vergatt men toch nimmier geheel dat de wortelvezelen van haar bestaan lagen in het oude vaderland. Lang had zij geheeiten „Dutch Reformed". A¥el idroieg 'zij' kennis, ©enig© kennis van de verandering die door het koninklijk besluit van 1816 had plaats gegrepen in het karakter der moederkerk'; maar de volle beteekenis kon zij niet zoo goed verstaan als dat hier het geval was. Voor haar besef was zij dus eigenlijk toch nog najiw verwant met de oude „Vaderlanidsche Kierk". Eerst door de nadere kennismaking met de voortrekkers beglreep zij dat d© „Afgescheidenen" geen scheurmaklers waren, maar de voortzetting van de aloude G-ereformeerde IKierk. Vooral het Westen voelde zich nauw verwant mfet de „Aigesoheidenen"; het Ooisten naai' den aard minder, daar het aantal emigranten dat in de oostelijke Staten zich vestigde, niet groot was en eer opsmolt in de Amerikanen. De Westersche Kerken vormden weldra d© vierde particuliere Synode; kregen een eigen opleiding; stichtten Hope-College. Uit dien kring kwamen de afgevaardigden naar onze Synodes. De eerste was Dr van Raalte. Vóór deze officieel© afvaardiging echter in het jaar '66, haldden zich in Amerika reeds weer emkel© gemeenten van die Reformed afgezondeiPd en gevestigd als Christ. iGereform. Kerk. Deze kerken zochten direct gemeenschap met de moederkerk en wel op de Synode van Leyden in '57, gepraeisideerd door Ds W. A. iKoÜt. Bij haar was een brief ingekom^i, onderteekiend door Ds J. M. Klijn en Ds K. van den Bosch, als Praeses en Scriba, „zoekende ver-©eniging m^et db Chiist. Afg. Geref. Kerk in Nederland". Uit het besluit der Synode blijkt, dat bet in dien brief ging over hunne „afscheiding", limmers de Synode besloot den brief „voor kennisgeving aan te nemen, dewijl de berigten uit Amerika tegen elkander (strijden, ©n zij daarom de vermelde noch goed-noch afkeuren kan en hun dus raden, om yoorzigtig en naar Gods Woord te handelen".

Ook op de Synode van 1860 te Hoogeveen kwam weer een brief in van Ds. Ki. v. d. Bosch, waarin Z.Ew. aandringt, om, hunne gemeenten aldaar onzlerzijdls te erkennen» zich beklagende tot nu toe Zioo stiefzusterlijk door ons te zijn. behandeld. De Synode antwoordt hierop, „dat zij alle kerken ertent, die de gereformeerde leer en kerkregeering hebben en daarbij' bUjven. Dit' antwoord zal Z.Ew. schriftelij'k worden medegedeeld". Op d© eeistvolgende Synoldie te Franeker 1863 \vordt medegedeeld door de Commissie van Rapporteurs, „dat er een brief is iiHgefcomen van de Leeraars W. H. van Leeuwen en K. van den Bosch namens d© klassikale vergadtering Zeeland, Staat Michigan, Noord Amerika, om hare gem'eenten aldaar onzerzijdsch te erkennen". De Synode „vermeent bij haar besluit, genomen in Art. 125 van de Synode van 1860, te moeten blijven". Op de eerstvolgende Synode was Dr van Raalte tegenwoordig. Daarvan schreef ik de vorige maal. Het kan ons niet verwonderen, dat de Chr. Gereformeerden in Amerika zich beklaagden „stiefsnoederlijfc" te wKWden behandeld.

¹) Het aantal artikelen over dit onderwerp zal nog al vrij groot moeten worden, diaxom zullen zij van nu af worden genummerd. Twee gingen aan dit vooraf.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen