PERS - SCHOUW.

Ds J. D. van der Munnik officier.

In , 3Friesch Kerkblad" schrijft Ds H. S. Bouma van Leeuwarden over den ridderslag van Ds J. D. van der Munnik:

Op zijn VOsten jaardag' werd Ds-' J. D. v. d. Munnik tot officier in de orde van Oranje Nassau benoemd.

Met „lintjes" is 't niet 'imliner zoo, dat een ieder terstond zegt: „dat is verdiend". Ze dalen soms neer met de grilligheid van een sneeuwvlok: g; e verwacht ze hier en ze vallen ginds, zoodat ge van zelve dubbel onderstreept het puntige woord van den ouden Gispen over het Gereformeerde karakter van puntige ridder-orden.

Bij DB V. d. Munnik staat het anders: hiji is goed Gereformeerd, maar zijn lintje of liever: zijn knoop is iet wat Remonstrantsch, want ook bij vorige gelegenheden waren er niet weinigen, die verwachtten zijne benoeming tot ridder.

Hartelijk feliciteert „Friesch Kerkblad" Ds v. d. Munnik met deze koninklijke onderscheiding. Friesland acht hem geëerd, naardat hij verdiend heeft, en we zijn blijde, dat de Heere ook aan hein bevestigt Zijne belofte, van „genade en eere" te zullen geven.

God geve, dat hij nog lang zijn officiersknoop moge dragen, die zoo geheel past bi| zijn officierengestalte!

En dan-aan het eind een ruime ingang in het Vaderhuis, waar genade en eere wordt genoten door allen, die door ^Christus uit grooten nood zijn verlost.

Gaarne voegt ons blad zijn gelukwenschen hierbij. Ds V. d. Munnik heeft den arbeid in de verschillende gemeenten, welke hij diende, met lust en ijver verricht, maar daarenboven ook gevoeld, dat hij zioh niet in een plaatselijke kerk mocht opsluiten. Daarom heeft hij onzen kerken in 't gemeen zulke kostelijke diensten bewezen. Iets wat hij kon, omdat God hem zoo rijke gaven had toebedeeld.

Wie de geschiedenis van ons kerkelijk leven in de; laatste 40 jaren overziet, vindt daarin weinig figuren, die zulk een vastheid van beginsel en beginseltoep.assing toonen als' hij. En daarnaar.t bleef hij — welk een zeldzame dombinatie — toch cok weer soepel in den omgang.

Dat alleen ware reeds een ridderslag waard.

Maar daarbij komt nog iets.

Zijn „onverbeterlijk" optimisme.

Wat heeft hij daarmee kerkelijke vergaderingen, en particuliere personen soms uit de narigheid geholpen!,

Ik heb een van zijn vrienden hooren zeggen; de omgang met hem is een gedurige maaltijd.

Want zijn optimisme is optimisme des geloofs.

Nog is hij groen en frisch, meer dan vele collega's, die dertig jaar jonger zijn dan hij.

Worde hem nog lang een actief en energiek erneritaafsteven door 's Heeren gunst verleend.

De zwarte das.

De „Leidsche Kerkbode", die voordeelig uit de verbouwing en uitbreiding, welke zij onderging, te voorschijn kwam, doet het volgende „historische"' verhaal:

Aan de lieflijke zeekust heeft men bij het wondere lied van de zee wonderlijke dingen. Dominé besluit na lang beraad te gaan preeken in de zwarte das. Toevallig is dat voor het eerst juist de Zondag na het overlijden van Professor Bavinck.

Zondagsmorgens

De gemeente ziet.... De Kerkeraad ziet.... Maar men zegt niets. D'eze geweldige overgang van wit voor zWart schijnt zonder storm plaats . te hebben. Het duurt weken, ja weken.

Maar daarna trekt één .der ouderlingen de stoute schoenen aan, grijpt al z, 'n durf in het woord zijner lippen saam en op Dominé toetredend vraagt ' hij bevende wijzend op de zwarte das:

„Hoelang bij Dominé de rouw over Bavinck nog wel zal duren? " Professor

Is er ook oorzaak?

„De Gereformeerde Kerk" benijdt onzen kerken den ijver, dien zij betoonen voor Hongarije. Dit geeft Prof. Bouwman als hoofdredacteur van „De Bazuin" het volgende in de pen:

Een inzender in het Confessioneele blad „De Gereformeerde Kerk", vraagt, naar aanleiding van het bezoek der Gereformeerde professoren en predikanten in de Paaschwieek aan Hongarije: „Waarom zulk een belangstelling voor een Kerk als de Hongaarsche, die zeker niet minder vervallen is dan onze Hervormde Kerk, die men den rug toegekeerd heeft".

Ds Lingbeek antwoordt hierop: „Ja, dat is merkwaardig. Maar wat hierin ook uitkomt, is hoe de Gereformeerden, die toch slechts een afgescheurd stuk uitmaken van onze Gereformeerde kerk, tegenover de huitenlandsche kerk ons en onze Kerk al meer op den achtergrond trachten te dringen, en zichzelf voordoen, als de voortzetting van de oude Gereformeerde kerk.

En als nu straks de Hongaarsche studenten aan de Vrije Universiteit en de Theologische school theologie komen studeeren, . Vordt het Neo-Calvinisme naar de oude Calvinistische kerken van Hongarije overgebracht.

En intusschen blijft onze kerk dralen met reorganisatie en laat zij zich al meer en meer verdringen."

Wij stemmen het Ds Lingbeek toe: „Ja, dat is merkwaardig".

Merkwaardig is het, dat van de Gereformeerde kerken, op wie de Confessioneele broeders zoo steeds het stempel van scheurkerken drukken, een reformatorische kracht uitgaat.

Merkwaardig is het, dat des levens stroom de Hervormde Kerk voorbij gaat.

Merkwaardig is het, dat Ds. Lingbeek zelf moet erkennen, dat de Hervormde Kerk zich al meer en meer laat verdringen. De oorzaak hiervoor ligt echter niet in de Gereformeerde kerken, maar in de Hervormde kerk zelve, die, gekluisterd door de boeien van eene valsche organisatie, zich niet als Gereformeerde kerk kan openbaren.

De inzender schrijft, dat de Gereformeerde kerken aan de Hervormde Kerk in ons land den rug heeft toegekeerd. Deze voorstelling is niet juist. Niet wij hebben de Hervormde Kerk den rug toegekeerd, maar deze kerk heeft ons den rug toegekeerd, omdat zij de vaders der Afscheiding en der Doleantie, die volgtens Gods Woord en de officieele belijdenis der kerk, de kerk - wilden reformeeren, • hebben uitgeworpen.

Er is bij c ons heusch wel belangstelling voor de Hervormde kerk in ons land. Gaarne zouden Wij haar willen helpen. Maar gij' laat zich niet helpen, omdat zij zich niet als belijdende kerk wil openbaren.

Wij verstaan de moeilijkheden, waarmee de Gereformeerde broeders in de Hervormde kerk hebben te worstelen, en wij hopen van harte, dat de wensch van Ds Lingbeek, dat de Hervormde kerk zich gaat reorganiseeren en zich als Gereformeerde kerk gaat openbaren, in vervulling treedt.

Wij eerbiedigen gaarne het standpunt van Ds Lingbeek, die meent dat er maar eene rechte kerk is in ons land, namelijk de Hervormde Icerk, en dat er maar eene echt Gereformeerde groep is in die kerk, namelijk de confessioneele groep.

Maar zou het niet mede aan dat standpunt liggen, dat de Hervormde Kerk op den achtergrond gedrongen wordt, dat de stroom des levens haar voorbij gaat? Men kan ook een utopie najagen.

Scholastica — het geheim van echte studie.

In een oude „Bazuin" vond tukje van Prof. B.avinck: i ik het volgende

Hoe moet men studeeréA? 'SfS^SffiE'"' Op deze vraag geéït Sydney Smith' bij Prof. Van Veen, Kracht tot Arbeid, Grbningen 1900, bl. 23, dit aardige antwoord:

De eenige te waardeeren wijze van studeeren is, zoo aandachtig te lezen, dat het etensuur slaat twee uur vóór gij het verwacht; met uw Livius vóór 'u te zitten en de ganzen te hooren snateren, die het Capitool redden; met eigen oogen te zien, hoe de Carthaagsche .zoetelaars na den slag bij Cannae de ringen der Romeinsche ridders verzamel--257 den en ze ophoopten tot stapels; en zoo verdiept te zijn in de gebeurtenissen, waarvan gij leest, dat, wanneer er aan de deur van uw studeerkamer wordt geklopt, gij twee of drie seconden noodig hebt, om U te vergewissen, of gij z'ijt in uw eigen kamer of op de vlakten van Lombardije, starend naar Hannibals verweerd gelaat en den glans bewonderend van zijn ééne oog.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen