Hoofddienst en Huipdienst.

Wat is zending? 'Over het algemeen zal het antwoord onder ons eenstemmig luiden; in de formuleering zal er 'verschil zijn, imaar hierin gaan wij met elkander accoord, dat Iziending is het brengen van het Evangelie aan de niet-Christelijke volken; het doel is om 'zielen te winnen voor Christus, doch tevens 'om' dez'e te vereenigen tot een 'kerk; ook 'blijven wij hij de enkelen niet staan, want het is om' het volk te doen.

Dit is geheel in overeenstem'ming toet het zendingsbevel; Jezus zeide: „Predikt hét Evangelie aan alle creaturen", en ook „Onderwijst alle volken", d.w.z. maakt alle volken tot mijn discipelen. En opi een andere plaats luidt het: „Gij znlt 'mijn getuigen zijn".

Moeten nu de scholen, de hospitalen enz!, ook tot het zendingswerk worden 'gerekend ? Wij weten, dat op de izendingsscholen de naam' van Jezus allerminst wordt achtergehouden; jhet heil in Christus wordt den kinderen met opzet en nadruk' getoornd; ook in de hospitalen zwijgen de dokters van het Evangelie niet, evenmin de verplegers; zelfs wordt aan de wachtende patiënten Christus verkondigd door een daartoe aangewezen helper. Toch zijn daardoor schooldienst en hospitaaldienst geen zendingswerk; h'et onderwijzen der jeugd ea de verzorgin, g der kï, arikfen zijn middelen, wel zeer welkome en beteekenisvolle middelen, maar toch niet meer dan •hulpmiddelen; zij ploegen den akk'er van het Inlandsch volksleven om; zij vormen een brug, waarlaiiigs de zending het 'hiart van den Inlander bereikt; zij hebben ook inderdaad sommigen voor Cliristus mogen gewinnen; zij dragen sterk bij tot verheffing van het volk, en zijn oo'k middelen, om de Inlanders op te voeden. Doch tot het Zendingswerk' in den eigenlijken zin van h'et woord mogen zij niet Iworden gerekend.

Degradeeren wij daardoor deze 'hulpdiensten tot iets minderwaardigs? Beperken wij opi deze wijze willekeurig het werk der zending? Toonen wij alzoo geen oog ie hebben voor de beroeringen, die de Javanen sidderen doen tot in hun onderstel volkslagen toe?

Misschien ziet gij bij deze vragen verwonderd' op. Maar deze verwondering wijkt, indien gij leest het referaat van Ds M. Lindenborn, gehouden op; de Predifcantenconferentie voor de zending te L'unteren en uitgeigeven onder den titel „Actueele z'endingsvragen in Ned.-Indië".

Het is waar. Ds Lindenhorn noemt onze kerkten niet met name, en telkens miaalkten wij bij onszelf de opmerking, dat , hij ons ook niet kan bedoeld hebben, daar |hij daarvoor te zeer op de hoogte is' met het zendingswerk der Gereformeerde Kerken, om zulk een onjuiste voorstelling der zaiken te geven. Maar wij kunnen ons to-ch' ook weer niet losmaken van de gedachte, dat hij in ieder geval' op soamnige plaatsen op ons doelt. Maar zelfe afgezien hiervan, is het toch Van helang, om de beschouwing van D's Lindenhorn, die een m; an is

van jzeer groote bekwaamjieid, te bezien. wat vaal naderbij

In den aanvang van zijn referaat, na een k'orte schets te hebben gegeven van de ontwaking in Indië, vraagt hij: „Wat heeft de zending in deze beweging te doen ? Onder den indrufe van de schrikkelijke gevolgen van den oorlog op het zendingsveld is in Diütsahland bij velen de stemming, dat men niets moet doen; wij moeten leuzen als invloed oefenen op Ihet openbare leven e.d. loslaten, om af te steken in de diepte van het zielen winnen voor den Heer. Ik zou, zoo 'gaat nu Ds Ijindenb'orn voort, uw aandacht bij dezie stemming in de Duitsche zending niet bepialen, ware het niet, dat de daar uitgesproken gedachten veelszins leven in breede zendingskringen van ons vaderland, die alles wat orngaat buiten de rechtstreek'sche Evangelieverkondiging, rekenen tot den ballast der zending, die over boord geworpen moet worden. Zij beantwoorden de Vraag, wat de zending te doen heeft in de beweging van ons Indië, met een eenvoudig: niets. Zij heeft rechts noch links 'ziende, voort te gaan op haar ouden weg, te trachten enkelen te brengen tot het geloof, deze te verzamelen in •kringen, welke dan wel invloed zullen oefenen op het geheel".

Men wrijft hij [het lezen dezer woorden zich de oogen uit, en vraagt: op wie onder ons, op wie in ons land, ipast deze beschrijving? Wa.t onze Gereformeerde Kerken beti-eft, kunnen wij volstaan met het wijzen op onzen zendingsarbeid in Indië, dat, meer en beter dan 10 lartikelen vermogen, ons toont, dat onze houding tegenover Indië's ontwa-. king een geheel landere is, dan Ds Lindenborn hier toekent.

Doch neem eens laan, dat in breede kringen (welke echter? ) in ons vaderland de gedachte heerscht, dat het der zending slechts om' de enkelen te doen is, wordt dan hiermee uitgesproken, dat men blind is voor de heweging onder de Inlanders? Zoo beweert Ds Lindenborn, als hij schrijft: „Diaiarom kunnen wij de vraag, wat de zending in deze heweging te doen heeft, niet maar beantwoorden met een eenvoudig: niets!" Maar is het prediken van het Evangelie dan niets?

Wij hebben altijd gemeend, dat de prediking de hoofdzaak is; .het Evangelie is toch een kracht Gods tot zaligheid een.iegelijk, die gelooft? Onderwijs, landontginning, ziekenverpleging, kunnen, miogen toch niet op; één lijn worden gesteld met de verkondiging van het levende Woord van God? Wat kunnen wij het Javaansche volk, dat ontwaakt, beter en hooger aanbieden dan het Woord des Heeren, . dat de innerlijkste. behoeften bevredigt, en den dorst naar de hoogere dingen lescht? dat Woord, hetwelk den zondaar den Borg Christus brengt?

Het is maar de vraag, .wat men onder zending verstaat, om te beoordeelen of de zending haar roeping betracht, indien zij het Evangelie predikt. Ds Lindenborn vraagt ook: „Wat is zending"? En dan antwoordt hij: „Gij behoeft niet te vreezen, dat ik nu een tiental omschrijvingen zal geven, waaruit wij dan moeten kiezen. Waar ik tot verstandigen spreek, ineen ik het wel heel kort te mogen zeggen: is-zending een werk van bekeering of een werk van opvoeding? heeft de zending haar doel bereikt in het winnen van enkelingen of in het vestigen van een 'z'elfstandige volkskerk? Ik aarzel geen oogenblik om — zonder hiervan een tegenstelling te maken — 'zendingi te noemen een werk van opvoeding".

Het is goed, da, t er de uitdrukkelijke verzekering bij staat, dat hij geen tegenstelling wil maken. Want als vanzelf vragen wij: is Evangelieprediking geen opvoeding? Zeide Jezus niet: „Onderwijst alle volfeen" (d.w.z. toaakt alle volken tO't 'mijn discipelen), en komen de heidenen tot het geloof, zoodat zij Jezus' discipelen zijn, zonder te 'zijn opgevoed? Een , andere vraag is, of 'daarmee 'de opvoeding voltooid is; en dan zeggen wij natuurlijk' neen. Maar het eigenlijke zendingswerk h'eeft hierm'ee toch het einddoel bereikt. En dat het dan niet maar om de enkelingen te doen is, vloeit uit het zendin, gsbevel duidelijk voort, want Jezus sprak van de volken. Daarom' wil onze zending niet maar de Javanen, doch het Javaansche volk winnen voor Christus, en op Java de Christelijke 'kerk stichten.

Toch aanvaarden wij [hiermede niet de conclusie, die D's Lindenborn trekt uit zijn boven aangehaalde woorden n.l.: „Daarom iaarzel ik geen oogenblik om de tegenstelling los te laten tusschen eigenlijken zendingsarbeid — rechtstreek'sche Evangelieprediking en hulpmiddelen — school, medischen dienst enz-. De school, zonder rechtstreeks bekeeringsinstituut te zijn, heeft een plaats niet slech'ts in het voorportaal, tóaar in de 'z'ending. In dezen sta ik volkomen laan de zijde van wijlen den Bazelschen Missionsinspector Frohmeyer, weUde „sich zeitlebens dafür iliat eingesetzt, dasz die Schiilarbeit, speciell die Heidenschularbeit, nicht niederen Ran-' ges als die übrige Missionsarbeit und nicht etwa nux als „indirecte" 'Mission zu werten sei". Een zelfstandige volkskerk heeft 'niet alleen 'leidende persoonlijkheden van ontwikkeling noodig, maar door de school wordt „eine Art von öffentlichten Gewissen herangebildet und der Evangelisationsarbeit direct vorgearbeitet".

Wel eigenaardig, dat dit beroep op den Inspector Frohinèyèr alleen-yiöor de school g'éldtf'-v^an den 'medischen dienst, landontginning enz', schijnt hij dit niet te beweren. Maar , afgezien hiervan, meenen wij, dat 'het beroep op Inspector Fr. ook voor de school niet opgaat; want hij zegt zelf, dat door de school de Evangelieprediking wordt „voi; gearbeitet", wel direct, miaar toch' „voTgearbeitet"; dus daaruit toogen wij de gevolgtrekking miaken, dat ook tvoor hem de soh'ooldienst hulp-' dienst is.

Hoe voortreffelijk de rede vlan Ds Lindenbbrn ook in menig op'zicht is, toch heeft hij ons niet kunnen overtuigen, da.t wij met onze Ger. zending niet in het rechte spoor zijn. De feiten bewijzen overvloedig, dat wij een open oog hebben voor de ontwaiking in Indië; de reorganisatie van onz'en soh'ooldienst, de uitbreiding van den hospitaaldienst, de benoeming Van-een taalgeleerde als Dr Bakker, de voorgenomen stichting van een, opleidingsschool voor Bandita's Dja.wa enz. geven ons gelijk. Toch' blijven wij de eigenlijke prediking van het Woord Gods Koofdzaak achten; hiermee staan wij op Nieuw-Testamentischen grondslag; ook' de apostelen hebben dit als hoofdzaak beschouwd. Én het is niet tot kleineering van den schooldienst, enz'. indien wij daar van [hulpdiensten sp'reken, 'doch het 'mlaiakt ihiin 'eere uit het Woord Gods te mogen dienen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen