Woestijnliederen.

Het zingen heeft Israël vergeten in de dagen harer voorspoed.

Ja, ze zingen in Israël nog wel, maar het is het echte zingen niet. Ze zingen nog die oude tempelpsalmen, maar het hart is er niet bij; het ia zingen alleen met de lippen en dat is een walging in bet oor van den Heilige Israels, die toornig 'Amos heeft laten zeggen: „doe het getier uwer lippen van Mij weg"! En met hun hart zingen zij de liederen van woeste afgodsfeesten.

Maar het echte blijde zingen ter eere van hun God zooals in de dagen van vroeger, de dagen der blijde jonge liefde tot hun God, dat zingen zijn ze vergeten en dat hebben ze verleerd.

Maar hun God leert het hun weer.

De woestijn komt. De ballingschap naar Assyrië en daar temidden van de ellende, daar gebeurde het wonder.

Daar ^ijn de afgoden weg. De band is gebroken. De betoovering is geweken. De oogen gaan open voor de realiteit. En als daar de Heere komt om de afgedwaalden weer terug te brengen tot Zich daar in de woestijn, dan gaan ze zingen het lied der boete, het lied der verlossing, het lied der aanbidding.

Dan zingen zij in God verblijd Aan Hem gewijd Van 's Heeren wegen.

Gods doen herhaalt zich eindeloos.

De maatschappelijke en staatkundige en financiëele ellende is tot een wereldcrisis geworden. Haar karakter is op velerlei wijze gezegd. Zij heeft voor het volk van God ©en heel bizondere beteekenis. En voor het kind van God dat was verdwaald.

Ja, „het leefde nog wel mee", het was nog wel kerksch en godsdienstig. Het zong op Zondag zijn psalmen nog wel.

Maar het ging van harte niet meer. Het hart was zoo vol met de dingen van beneden, zoodat er bijna geen plaats meer was voor den Heere en Zijn dienst.

Toen kwam de ellende. Dat was de woestijn. Daar zijn de afgoden weg. De feesten. Het drukke moeilijke leven waarin het hart klopte en dat alles in beslag nam.

Maar nu in de crisis is dal alles weg. Nu is bij meer dan een de band gebroken. De verdwazing en betoovering weg.

Er is in de woestijn bij veel van Gods kinderen weinig overgebleven. Maar als zij daar hun God weervinden, dan zingen zij weer het lied van hun geloof.

In de wereldellende blijft er bijna geen lied meer overig.

In den nacht verstomt het woeste zingen.

Maar God geeft zelfs psalmen in den nacht en in de woestijn. Het lied van boete: ik heb gedwaald als een verloren schaap. Het lied van verlossing: maar de Heer zal uitkomst geven. Het lied van aanbidding:

Dan zingen zij in God verblijd Aan Hem gewijd Van 's Heeren wegen.

Lezer hebt gij dat zingen misschien reeds bij de gratie Gods geleerd in de woestijn?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen