GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

OPVOEDING EN ONDERWIJS

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

OPVOEDING EN ONDERWIJS

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

„Sociale voorzieningen in en voor de school".

We hebben onze week van de vergaderingen ten dienste van het onderwijs weer gehad. In de Paaschweek vergaderen Unie en Schoolraad, houdt de Vereeniging voor Chr. Paedagogiek haar Jaarvergadering en komt de Vereeniging van Chr. Onderwijzers in Voorvergadering bijeen ter afdoening van de huishoudelijke zaken. De vergaderingen waren goed bezocht. En toch zou ik ze nog wat voltaUiger willen hebben. Als bestuursleden en onderwijzers wisten, wat er zulke dagen te genieten valt, zou men nog meer belangstelling toonen.

Dezen keer wil ik nader stilstaan bij wat de naraiddagvergadering van den Schoolraad' bood. Daar sprak "de heer J. Schouten van Rotterdam, lid van de Tweede Kamer over het boven aangegeven onderwerp. Klaar en duidelijk heeft hij ons de eischen van het beginsel voorgehouden. De school behoort aan de ouders en de verre konsekwenties hebben we daarvan te aanvaarden. De spreker toonde aan, dat we in overeenstemming daarmee verwerpen het inzicht, dat de Overheid, de Staat, geroepen is voor de opvoeding en het onderwijs van de kinderen te zorgen. Ook kunnen wij het niet eens zijn met de gedachte, dat de ouders wel ingeschakeld worden üa verschillende voorzieningen, maar dat zij dat eigenlijk doen in dienst van de Overheid, waarom deze ook de algeheele regeling voor deze sociale voorziening heeft te treffen. Ook kunnen we ons niet vereeaigen met de meening, dat de school de taak van de ouders in dezen heeft over te nemen en mitsdien heeft te bevorderen, dat het schoolgaande kind alles ontvangt, wat het voor zijn verkeer in de schoolwereld noodig heeft, ten einde het onderwijs met vrucht te kunnen volgen. En evenmin huldigen wij de opvatting, dat de ouders het recht hebben, hetzij van de school, hetzij via de school, te eischen wat zij noodig of wenschelijk achten ten bate van de verzorging en het onderwijs hunner schoolgaande kinderen.

Met het vooropzetten van deze beginselen zijn we evenwel niet klaar. In de laatste jaren komt er op dit terrein heel wat kijken. Men is er algemeen van overtuigd, dat de school voor de gezondheid van het kind eigenaardige gevaren brengt, waardoor bijzondere maatregelen vereischt worden; en niemand heeft er bezwaar tegen, dat de overheid aan het toekennen van subsidie voor de bijzondere school voorwaarden verbindt omtrent bouw en inrichting, ventilatie, verwarming en verlichting, alsmede omtrent den bouw van de schoolbanken en de inrichting van privaten en waterplaatsen. De zorg voor de reinheid en de gezondheid van de kinderen is wel de zaak van de ouders, maar men vergete niet, dat het bijeenzijn van een aantal kinderen uit verschillende gezinnen gedurende versclieiden uren voor de gezondheid' gevaarlijk kan zijn. .

Moet de overheid met het oog op die gevaren en haar verantwoordelijkheid in dezen maatregelen treffen en moet voor het bijzonder onderwijs hetzelfde gedaan worden? De spreker zou het wenschelijk vinden, dat de ouders door den huisarts hun kinderen lieten onderzoeken, alvorens ze naar de school te zenden. In deze lijn voortredeneerend moet het wenschelijk worden geacht, dat de schoolorganisatie voor de bijzondere school een regeling treft, waardoor geneeskundige controle mogelijk wordt gemaald. De contriole moet alleen plaats hebben met medeweten der ouders en in tegenwoordigheid van één hunner. Men ga hier nieL te ver. Voor behandeling van de kinderen hebben de ouders in overleg met den huisarts te zorgen. Om het kort te zeggen: de schoolarts is alleen controleerend, , niet pracliseerend geneesheer. Er kome dus voor het bijzonder onderwijs een eigen geneeskundig toezicht.

Van de andere sociale voorzieningen door of via de school wil de spreker niet weten. Die schoolverpleegster en den schooltandarts wijst hij de deur. Van schoolvoeding, schoolkleeding, sclioolbaden wil hij niet hooren. De school moet worden uitgeschakeld. Immers hierbij gaat men uit van het abnormale geval en brengt daardoor o zoo licht het gezin in de verdriüiking.

't Spreekt wel vanzelf, dat in de discussie die op de rede volgde vooral de praktijk aan het woord kwam. 't Was wel vermakelijk te hooren, hoe goed men het principieel met den redenaar eens was, terwijl dan toch heel wat vragen doelden op een afwijkende toepassing, 't Is daarom maar gelukkig, dat in een nadere publicatie van den Schoolraad de vragen uit de praktijk nader zullen worden behandeld door den referent.

Want, inderdaad, ; er blijven vragen over. Bijvoorbeeld: Wanneer de overheid voor haar scholen een schoolarts heeft aangesteld, zijn er dan bezwaren tegen, dat de schoolorganisatie van, het bijzonder onderwijs zich daarbij aansluit en geheel vrijblijvend, denzelfden arts in de school toelaat? Of nog een stapje verder: We erkennen het recht van de overheid, door haar inspecteurs te waken voor een behoorlijk peil van het onderwijs. Mag ze nu ook niet haar controleerende geneeskundigen zenden, om te waken voor een behoorlijk peil van de. volksgezondheid, dat door schooltoestanden kan worden bedreigd?

Over de mclkvoorziening is ook heel wat te doen geweest. Ik wil nog eens een ander voorbeeld noemen. In een arme gemeente, waar de diaconie al niet aan haar verplichtingen kan voldoen, besluit de in meerderheid socialistische gemeenteraad aan de hoofden der openbare en bijzondere school klompenbons te verstrekken. Deze kunnen daardoor een zeer gewenschte hulp bieden aan de arme ouders, voor wie het eenvoudig onmogelijk is zoo om de drie weken aan elk hunner kinderen een paar nieuwe klompen te geven. De schoolweg is lang en de kinderen zijn niet altijd voorzichtig. Het hoofd der openbare school verstrekt de bons graag, het wordt haast een lokmiddel voor zijn school. Hel hoofd van de bijzondere school heeft principiëele bezwaren en moet nu menigen armen vader te woord slaan, die eenvoudig niet in slaat is, zijn kinderen dan naar de school te laten gaan. Geloof maar dat er dan wat wordt afgestreden. Melk en middagmaal, kleeding en klompen propagandamiddelen voor de openbare school, betaald uit de algemeene kas.

Wij vinden het natuurlijk verkeerd, wanneer hel medelijden met de kinderen pas begint, wanneer ze naar de school gaan, maar in menige streek geeft dit toch praktische moeilijkheden. Daarom verheugt het mij, dat over deze vragen het laatste woord nog niet gevallen is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 29 april 1938

De Reformatie | 8 Pagina's

OPVOEDING EN ONDERWIJS

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 29 april 1938

De Reformatie | 8 Pagina's