UIT DE SCHRIFT

ADVENTSRIJKDOM IN DAVIDS HOORN.

Wij zijn geneigd te denken aan een hoorn des over» vloeds, niet waar? als we deze profetische woorden lezen, gesproken door den dienaar van het tempelsymbool, Zacharias, die hier dienaar van het Tempel woord wordt: „en hij werd vervuld met den Heiligen Geest, en profeteerde".

Maar dat is niet de echt-bijbelsche zin van dit woord. In de Schriften is dfe hoorn zinnebeeld van macht en sterkte — denk maar aan het vierde dier uit Daniël 7: Tien hoornen heeft het, beeld van stootkracht — maar een kleine komt op, die er drie wegdrukt, ver» nielzuchtig, brutaal en snoevend.

, , Daar zal Ik David een hoorn doen uitspruiten". Zacharias heeft haar gekend, deze levende Godsbelofte uit psalm 132 — en nu jubelt deze oude priester over de naderende, neen de reeds werkelijke vervulling. De God Israels hééft ons een hoorn der zaligh, eid opgericht !

Dat is geloof staal. Want wie ziet daar iets van? Donkerheid ligt over het Bondsvolk, schijnbaar van den HEERE vergeten. Al Zijn beloften lijken geblokkeerd: wat is er overgebleven van Davids glorie? Het geweld van het vierde dier — in Daniels profetie aanduiding van het Romeinsche imperium — drakt zwaar op de schier-verstorven Kerk — wachter, wat is er van dén nacht?

Ja, maar de HEERE, de God Israels, heeft Zijn volk bezocht. De hemelen zijn gescheurd. De Geest heeft Maria's schoot overschaduwd — een Kind is óns geboren, en men noemt Zijn Naam: , , Wonderlijks.

Daniël 7 gaat in vervulling. Het vierde dier heerscht over de volkeren. En het v, fordt angstig op aarde: Tien hoornen, een veelheid van koninkrijken. En een kleine hoorn, drie van de tien vernielend: de antichrist !

Ons is een hoorn der zaligheid opgericht: zie, a'le glorie van dieren en hoornen verbleekt: "zie clien „Oude van dagejji", op Zijn vurigen troon, met de lichtsproeiende raderen — en tot Hem nadert, op de wolken, die gestalte als eens menschen zoon. Esn Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, de heerschappij is op Zijn schouder!

Laat de volkerenzee maar deinen — laten de hoornen maar stooten — laat dat nijdige hoorntje maar afgodische, revolutionnaire dingen spreken

Het wordt weer Kerstfeest: een kinderstem, opklinkend uit de schamele, kribbe! Het woi-dt weer Goede Vrijdag: zeven woorden, uitgestooten in kruiswee en hellesmart! Het wordt weer P a s c h e n, H-emelvaart, Pinksteren — het blijft alle dagen Advent! hoor die' stem van den hoorn der zaligheid:

, , Zie, Ik maak alle dingen nieuw!" ^

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen