STEMMEN UIT ONZE KERKEN

Hooggeleerde Heer,

In „De Reformatie" van 3 Mei j.l. neemt U een schrijven op van den heer H. Oudekerk te De Bilt. U heeft de moeite genomen uitvoerig op den inhoud van dezen brief in te gaan. Ik meen dat het nuttig is mijnerzijds eenige dingen die den heer Oudekerk tot schrijven noopten, in het juiste licht te plaatsen.

Het congres van vrijgemaakten, in den brief bedoeld, zou oorspronkelijk in Zwolle gehouden worden. Op grond van bepaalde overwegingen meende men later dat Utrecht geschikter zou zijn als vergaderplaats. Met het oog daarop werd vanuit Schiedam contact gezocht met Uw neef, Ds H. J. Schilder, die op zijn beurt weer eenigen, waaronder ik, verzamelde om met eenige Schiedammers verschillende details te bespreken. Enkelen van de uitgenoodigde personen wenschten slechts onder bepaalde voorwaarden daaraan mede te werken. Zoo heb ik zelf deze voorwaarde gesteld: er zijn momenteel concrete moeilijkheden t.a.v. de A.R. partij, voor een deel ten gevolge van de vrijmaking. Niet alle moeilijkheden worden door ledere vrijgemaakte als zoodanig beschouwd en/of gevoeld. Sommigen meenen dat in de A.R. voor vrijgemaakten geen plaats meer is, anderen meenen met evenveel recht te moeten strijden voor blijven in de partij. In een dergelijke situatie' leek me een congres waar uitsluitend sprekers zouden optreden die zouden aantoonen dat breuk gebiedende eisch was, niet gewenscht. Wel echter een congres met als achtergrond den gedachtengang: wij vrijgemaakten hebben inderdaad zeer reëel allerlei moeilijkheden t.o.v. A.R. partij en - politiek, laten wij samen daarover spreken, zonder ons van te woren in eenigerlei opzicht te binden.

Bij de bedoelde organisatorische bespreking bleek a. dat meerderen deze gedachte deelden; b. dat in' Schiedam moeilijkheden waren ontstaan die Utrecht b.v. nü nog niet had.

Sommigen vonden het zelfs zeer ongepast om deze zaken op een dergelijk congres te behandelen. Moeilijkheden van dezen aard moest men liever bespreken op de eigen kiesvereeniging.

Juist daarom werd besloten als onderwerp te kiezen: „Wat is heden onze politieke roeping? " Pas wanneer deze vraag principieel juist is beantwoord kan over de andere vragen worden gesproken.

De heer Oudekerk houde zich er van overtuigd dat zijn beschouwingen ten aanzien van dit congres misplaatst zijn. De titel van de aankondiging (hoewel niet dooir mij onderteekend, door mij geschreven) heeft hem op een dwaalspoor gebracht. Wij wisten zelf dat de titel niet klopte met het karakter van het congres; aangezien deze titel steeds gebruikt was, hebben we hem uit continuïteitsoverwegingen gehandhaafd. Aan dit „conservatisme" is dus zijn brief te danken.

Misschien zal deze toelichting hem niet overtuigen. Het is te hopen, dat dq weergave van referaat en bespreking in de pers zoodanig is, dat hij daaruit zuiver kan concludeeren op welke wijze men op dat congres bijeen is geweest.

Overigens ben ik blij én dat hij zich hierover uitte, én dat deze brief in „De Reformatie" werd opgenomen. Het eerste laat zien dat men in vrijgemaakten kring eigen standpunt durff en kan hebben, het tweede, dat het met die „Schilder-dictatuur" nog niet zoo'n vaart loopt. Dingen die men van synodale zijde ons wel eens anders poogt te suggereeren.

Hoogachtend, J. M. ZINKSTOK.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen