Buitenland.

Eng; eland. Getuigenissen omtrent het verval van het kerkelijk leven.

Men is het er in de kerkelijke bladen van Engeland en Amerika over eens, dat, indien er in de kerken geen nieuw leven komt, zij niet alleen de massa's niet voor haar kunnen winnen, die buiten haar staan, maar ook dat zij hen geheel van zich zullen vervreemden, die nu nog voor het uitwendige binnen hare grenzen zijn.

Zelfs het orgaan der hoogkerkelijken, welke richting in Engeland zoozeer aan invloed toeneemt: The Guardian, klaagt over den toestand met deze woorden: »Wij vreezen dat de onderstelling, dat de hoogste en middelste klassen reeds geëvangeliseerd zijn, met den dag minder gegrond wordt. Het kerkgaan is niet langer fatsoenlijk, de godsdienstige opvoeding van de kinderen der hoogere klassen laat veel te wenschen over, en het groote middel tot evangelisatie, dat steeds zoo werkzaam gebleken is bij armen in goed bearbeide gemeenten, wordt feitelijk ten opzichte der rijken niet toegepast."

En zoo schrijft een blad, dat|zich in de gunst der hooge aristocratie van Engeland mag verheugen.

De Nonconformist, een blad dat een orgaan genoemd mag worden van de «modern thought", gelijk men in Engeland de opkomende moderne denkbeelden noemt, haalde onlangs de 'woorden aan van een populair predikant te Londen, die aldus luidden:

»Eemgen tijd geleden heb ik God gevraagd, waarom de menschen zoo kennelijk breken met het kerkelijk leven en het heerlijk ideaal van het lidmaatschap van Christus' lichaam laten varen. Ik ben van gevoelen, dat onze kerk in dat opzicht niet alleen staat. Overal vindt men meer vrouwen dan mannen ter kerk. Zelfs op Zondagsscholen blijven de jongens, wanneer zij den leeftijd van i6 jaren bereikt hebben, meermalen tehuis, en weldra verdwijnen zij geheel. In onze gezinnen is hetzelfde op te merken. Jongelieden vermijden eerst die kerken waar men te veel op den man afgaat en zoeken die op, waar men door aesthetische ontboezemingen de roepstem van overgave van het hart aan Christus zoekt te vervangen; maar weldra worden zij er toe geleid-om de houding aan te nemen van duizenden, zoowel rijke als arme mannen in Londen, die zeker zeer te betreuren is, indien er althans grond is voor de apostolische vraag: »Hoezullen wij ontkomen, indien wij op zulk een groote zaligheid geen acht geven? "

Ook in Duitpchland doen zich dezelfde verschijnselen voor. In de sleden komen de meeste menschen slechts eenmaal ter kerk; en op het platteland is het gezet kerkgaan, dat algemeen was, zeer verminderd. Het is hoog tijd, dat naar de oorzaken van dit treurig verschijnsel gezocht worden. De Nonconformist zegt, »dat hoorders, die voor Christenen moeten gehouden worden, er op aandringen, dat de preek zal besnoeid worden. Een man van de kerk van Engeland beweerde, dat een leeraar niet langer dan tien minuten mocht leeren, een Dissenter wilde hem wel twintig minuten toestaan. Wij zouden dien raadgevers willen vragen, hoe zij hun inwendig leven voeden; terwijl zij hunne dagen doorbrengen met eenige vertooningen van gevoel en verbeelding, zij toch de wereld van wezenlijkheid kunnen vasthouden, n.l. datgene wat boven is en blijft, en niet door de zinnen kan gekend worden. Zijn dat mannen, die de prediking kunnen missen door zelf te studeeren en te bidden? En kunnen zij zorg dragen voor eenig aardsch belang, indien zij er twintig minuten per week aan willen besteden ? ''

Merkwaardig is een redevoering van Dr. Dale over: »De oude Evangelische leer en de nieuwe". Ofschoon zelf in Engelschen zin een »modern" man, schijnt hij een open oog te hebben voor het gevaar, dat de kerken bedreigt, indien de moderne gedachten de overhand mochten krijgen. Hij zegt o. a.: »Br is bij sommigen eene neiging om de inklevende gerechtigheid, die de uitwerking is van Christus' malcht in ons hart en leven, werkende te houden voor den grond onzer rechtvaardigmaking. Indien dit streden eenige merkbare uitwerking gehad heeft op den gedachtengang en het geloof van hen, die zichzelven nog altijd Evangelischen (orthodoxen^ noemen, dan hebben wij den groeten strijd der Reformatie opnieuw te strijden.^''

Al de aangehaalde getuigenissen doen helder zien, dat velen in Engeland gevoelen, dat het verval der onderscheiden kerken schrikbarend toeneemt. Een tijdlang was vooral naar aanleiding van het optreden van het Heilsleger in de kerkelijke wereld de vraag aan de orde: »Hoe zullen wij de verschillende volksmassa's in 3e groote steden bearbeiden? '' De toenemende ellende in Lond3n en elders, het veldwinnen van het socialisme, deed deze vraag nog meer op den voorgrond treden. Doch men zag voorbij, dat, om een zwaren arbeid te verrichten, men op een vasten bodem staan moet, terwijl leeraars en gemeenteleden van lieverlede het vaste fundament zijn gaan verachten. Met Dr. Dale zijn wij van gevoelen, dat de strijd der groote Reformatie opnieuw dient gestreden; dat de waarheid opnieuw op de leugen veroverd, en het leger der belijders opnieuw verzameld moet worden onder de banier der Schriftuurlijke waarheid, die door de Reformatie op den kandelaar werd geplaatst.

Hoe zouden we ons verblijden, als we uit Engeland een min of meer algemeene belijdenis van schuld vernamen, dat men met de vaderen den Sprinkader des levens heeft verlaten, om zich gebroken bakken uit te houwen, die geen water houden. Doch het erkennen van schuld tegenover den Heere schijnt nog te ontbreken, althans wij vernamen in de bladen, die wij onder de oogen krijgen, geen enkelen toon, die vermaande om de hand in den boezem te steken, teneinde te onderzoeken of men geen schuld draagt aan het kwijnen der kerken, die eertijds zóo hebben gebloeid, dat door het overjarig koren, door den Engelschen schrijvers geleverd, ons Gereformeerd volk tegenwoordig nog wordt gesticht. Er was een tijd, dat hier te lande de Engelsche schrijvers voedsel gaven aan ons volk, toen het van eigen leeraars daarvan niet genoegzaam voorzien werd. Hoe treurig steekt daarbij het heden af!

WiNCKEL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen