Buitenland.

Frankrijk. Evangelisatie door de Baptisten.

Voor een zestig jaren trachtte eene Amerikaansche Baptistische Zendingvereeniging in Frankrijk te Evangeliseeren; maar hoewel er door hare zendelingen veel werd gearbeid, bleven de resultaten langen tijd gering. Dit is echter in den laatsten tijd anders geworden. Nieuwe mannen gingen tot den arbeid in, nieuwe wegen werden ingeslagen, enkele gemeenteleden deden hunne getuigenis omtrent de kracht van het Evangelie hooren, en de uitkomst is, dat eene tweede Baptistische kerk te Parijs werd gebouwd, dat de samenkomsten der Baptisten in Frankrijks hoofdstad driemaal drukker worden bezocht, terwijl het ledental meer dan verdubbeld werd. De Baptisten hebben in Parijs thans 270 leden; zij die zich in den laatsten tijd bij hen voegden zijn gewezen Roomschen. En deze beweging is niet alleen tot Parijs beperkt. Ook in andere plaatsen, waar de Baptisten kerkgemeenschappen stichtten, merkt men op, dat het aantal leden toeneemt en het kerkelijk leven opbloeit. De verklaring van dit verschijnsel is niet ver te zoeken. De zendelingen der Baptisten zijn bescheiden, maar besliste belijders van de onfeilbaarheid der Schrift, de verzoening van de zonde door het bloed van Jezus Christus, de persoonlijkheid van den Heiligen Geest en van de leer dat zonder wedergeboorte niemand in het Koninkrijk Gods kan komen. Deze stukken staan bij de Baptistische broeders op den voorgrond en het zou ons niet verwonderen of velen die in de Gereformeerde Staatskerken of Vrije kerken deze leerstukken of hooren bestrijden of verzwijgen, zullen zich tot de samenkomsten der Baptisten getrokken gaan voelen.

Het spreekt wel van zelf dat de arbeid dezer evangelisten tegenstand ontmoet, niet enkel omdat de Baptisten den bejaarden doop drijven, maar vooral omdat hun optreden een openbare aanklacht is tegen de verwaterde of ontkennende leer die door velen, welke nog steeds voor evangelisch of orthodox willen doorgaan, verkondigd wordt. Het moet ook den naijver

wekken van predikers die hun gehoor zagen verloopen dat men ziet dat de Baptisten veel menschen, voornamelijk bestaande uit mannen, weten te vergaderen, terwijl deze menigte zeer eerbiedig is bij het toedienen van den heiligen Doop door middel van onderdompeling, schoon deze plaats vindt in een zaal, die uitkomt op een der drukste gedeelten van Frankrijk's hoofdstad.

Verblijdend is het dat in Frankrijk eene meer schiiftuurlijke leer door de Baptisten verkondigd wordt, dan door de meeste predikers van Gereformeerden naam gedaan wordt. Wij zou-

den niet één Fransch theoloog van eenigen naam weten te noemen, die de fondamenteele stukken onzer religie belijdt. Wij zeggen daarmede niet, dat ze er niet zijn, doch dat ze ons niet als zoodanig bekend zijn, terwijl we ons zooveel mogelijk op de hoogte stellen van hetgeen in het buitenland op kerkelijk en godgeleerd terrein omgaat. Het optreden der Baptistische broeders kan dus niet anders daji gezegend werken, al was het enkel maar om de Fransche Gereformeerden te doen zien, dat men waarlijk de pit en het merg van de leer des heils behoeft te verzwijgen om de menschen tot luisteren naar de prediking des Evangelies te bewegen. Tot hiertoe poogden vele Fransche predikers die het Evangelie aan de Roomsche bevolking poogden te brengen, zich diets te maken, dat hoe meer men de prediking in overeenstemming bracht met l'esprit moderne (den hedendaagschen geest) hoe meer men aanhangers zou krijgen. Doch de uitkomst leert het telkens anders. Zal men nu eindelijk wijzer worden?

Zeer achten wij het daarentegen te betreuren, dat niet de nationale Gereformeerde kerken, met haar rijk historisch verleden de kerken blijken te zijn, die de taak der Evangelisatie van het Roomsche Frankrijk kunnen aanvaarden. Keerde men maar terug tot de leer der vaderen! Dan zou men ook kracht hebben om tegen de Baptistische broeders vol te houden dat krachtens Gods Verbond, de kleine kinderen der geloovigen moeten gedoopt worden.

Onlangs wierd in eene predikanten-conferentie te Parijs het leerstuk der Drieëenheid besproken, door den hoogleeraar Sabatier, waardoor hetgeen wij hierboven schreven, bevestigd wordt. De leer van de Drieëenheid was volgens den professor door de kerkvaders onder den invloed van de Heilige Schrift, de overlevering en de Giieksche philosophie vastgesteld. Er moest heel wat van die leer vallen, wilde men haar in overeenstemming brengen met de moderne educatie en wetenschap! Wij vernamen niet één woord van protest tegen dit zeggen. Wij blijven zeggen dat het kenmerkend onderscheid tusschen liberaal en orthodox in Frankrijk zoo goed als verdwenen is.

WINCKEL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen