Buitenland.

Dultschland. Uit de Beijersche an Badensche landskerken.

In Beijeren heeft de Ritschliaansdie theologie onder de jonge predikanten veel aanhangers gevonden, en vooral onder de candidaten tot den Heiligen Dienst schijnt het dweepen met de ontkenningen van bovengenoemd stelsel zeer in de mode te zijn. Dit is dezer dagen aan den dag gekomen bij het examen tot toelating tot den H. Dienst; twee examinandi hebben het hun opgegeven _ schriftelijk werk geheel en al gemaakt van uit het Ritschliaansch standpunt. Een van hen, die een rijk begaafd jongeling schijnt te zijn, heeft zich daarbij de uitspraak laten ontvallen, dat de Christelijke gemeente ook zonder sde krukken" van den Bijbel moet leeren gaan. Men bemerkt hieruit, hoe de Doopersche geest en die der Ritschliaansche theo ogie eenstemmig is. Ziet menigeen, die door valsche mystiek geleid wordt, met minachting neder op hen, die zich _ vastklemmen aan het geschreven Woord Gods, in plaats van, gelijk zij, te willen gedreven worden door onmiddellijke werkingen des Heiligen Geestes, ook de Ritschlianen spreken met zekere geringachting van die stumperds, die de skrukken" van den Bijbel nog noodig hebben, omdat zij anders niet kunnen gaan. Nu zullen zij die zich als kreupelen, ook na, of liever, door ontvangene genade leerden kennen, zich daaraan niet stooten. Zij weten toch, dat zij niet kunnen gaan en dat daarom de Heere zulk een heerlijk steunsel gegeven heeft in Zijn heilig en dierbaar Woord, zoodat de gelsovige met David den Heere er voor dankt, dat Zijn stok en Zijn staf hem vertroosten.

Wij aehten het een gelukkig verschijnsel, dat de tPrüfungscommissar" en ook een der examinatoren den overmoedigen jongeling heeft beduid, dat er voor hem geen plaats was in de Beijersche "landskerk, en hij daarom niet op eene definideve aanstelling rekenen kon. Deze uitspraak is nu in een schrijven aan de dekens door het Opperkerkbestuur overgenomen, zoodat de voorstanders van het Ritschliaansche stelsel het nu weten, dat, wanneer zij voor hunne ge-' voelens uitkomen, zij niet tot candidaten tot den H. Dienst kunnen bevorderd worden.

Den dekens wordt het opk in het sluk van het Opperconsistorium op het hart gedrukt, om zich met de candidaten onder hun ressort te bemoeien, en hen bijzonder er toe aan te zetten, dat zij zich zullen bezighouden met het bestudeeren van werken van positieve Godgeleerden. Volgens het hoogste kerkbestuur hadden vele candidaten wel eenige kennis van de nieuwere theologie, maar van de werken der positieve Godgeleerden wisten zij niets. Het kerkbestuur stelt zich op den bodem van de belijdenis der Beiersche landskerk en zoekt die tegen de aanvallen der Ritschlianen te verdedigen.

Nu krijten de voorstanders der z. g. «nieuwere theologie" (welke echter niets andersis, dan eene herhaling van de Ariaansche, Sociniaansche en Remonstrantsche dwalingen) het Opperconsistorium wel uit voor jenghartig" en • onverdraagzaam"; maar wanneer het kerkbestuur zoo ruim van hart en zoo verdraagzaam wordt, dat ook de Ritschlianen tot den kansel worden toegelaten, dan werkt het mede tot de ontbinding der kerk.

Een jong predikant zeide onlangs: sErmoet een anderen grondslag gelegd worden, niet de Bijbel, maar de Christus moet het fundament der kerk zijn, " alsof niet de Christus naar de Schriften het eenige fundament is, waarop de kerk is gebouwd. Ook in Baden is de strijd tegen de Ritschliaansche school in vollen gang. De predikanten van Karlsruhe Langin en Bruckner vielen, op het voetspoor van prof. Harnack van Berlijn, de apostolische geloofsbelijdenis aan, terwijl het bestuur van de liberale, ^kerkelijke vereeniging" zich veroorloofde een heftige uitval tegen de jongste evangelische conferentie te Karlsruhe in de wereld te zenden, omdat deze vergadering zich ruiterlijk tegen hen gesteld had, die de belijdenis der kerk zochten te ondermijnen.

Langin en Brückner werden echter door den Oberkircherath niet ter verantwoording geroepen, omdat art. 18 van de instructie genoemd ichaam het houden van voixdractiten buiten de kerk en het schrijven van we/Kc • van ongezonden inhoud, niet strafbaar verklaart.

Daardoor heeft een predikant met name Gottfried Schwartz te Neckarbinau het bestaan om ïzestig stellingen tegen de dwaalleeringen der Christenheid" in de wereld te zenden, waarin op drieste wijze de leer van de Drieëenheid, de Godheid van Christus, de verzoening door Christus' bloed, de rechtvaardiging door het geloof alleen, met eenige groote woorden worden op zij gezet.

Schwarz is daarvoor door den Opperkerkeraad ter verantwoording geroepen, doch heeft aan het hoogst bestuur in de Badensche landskerk de bevoegdheid, ora tegen hem op te treden, betwist. De Opperkerkeraad heeft hèm een hulpprediker gegeven, doch het is niet uit te maken, of dit gedaan is omdat Schwarz ziek is naar het lichaam of omdat hij ongezond is in de leer. Het gerucht dat Schwarz wegens ongehoorzaamheid tegen het bestuur uit zijn ambt zou zijn ontzet, werd niet bevestigd. Niettegenstaande dat ^het Badensche kerkbestuur zacht, ja al te zacht tegen de Ritschlianen opgetreden is, zoekt men nu reeds de liberale elementen op, om in massa de landskerk te verlaten, ten einde eene j nieuw Gereformeerde Protestantsche kerk op te richten, waarin een ieder naar zijn geloof leven kan". Als het daartoe komt, zal het zeker tot zegen van de Badensche kerk zijn.

WiNCKEL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen