Buitenland.

Zweden. Levert het rondgaan van den beker bij het avondmaal gevaar op?

Wij leven in een tijd, waarin men meer dan in vorige eeuwen voor het gevaar om door besmetting de eene of andere ziekte te krijgen, bevreesd is. Sedert men weet dat er bacillen en mikroben zijn, is men ook buiten de ge leerde medische wereld er op bedacht geworden, om zich tegen de het lichaam verwoestende macht der z. g. micro-organismen zooveel mogelijk te verweren.

Daaruit is dan ook te verkliren, dat telkens in de Gemeente des Heeren de vraag opkomt, of het wei goed is, dat men bij des Heeren Avondmaal drinkt uit een beker, die van mond tot n ond gaat. De mogelijkheid is toch niet uitgesloten, dat menscheu aan de tafel des Heeren aanzitten die aan de een of andere besmettelijke ziekte lijden. Vooral in Indië weet men, dat vele Javanen lijden aan krankheden die ten hoogste besmettelijk en gevaarlijk zijn. Als nu vele dier lieden toegang begeeren tot des Heeren Avondmaal moet men zich maar in dit gevaar begeven en met die inland sche Christenen op de tot hiertoe gebruikelijke wijze des Heeren Avondmaal gebruiken. Wie weet, welk een vreeselijke ziekte men zich daar door op den hals haalt!

Toch, hoe natuurlijk het ons voorkomt dat deze vraag opkomt, meenen wij, dat zij aanstonds bij ons behoort onderdrukt te worden. Immers de Heere beeft het Avondmaal aldus ingesteld gelijk v/ij het gebruiken. Noch de Roomsche, i.och de Luthersche avondmaalsvieiing komt overeen met de inzetting van onzen Hoere Jezus Christus. De Heere heeft bij de inzett'ng den met wijn gevuldcn beker van m'jnd tot mond laten gaan, en dit naar het bevel van den Chiistus: drinkt allen daaruit. De Heere heeft daarbij ook gezegd, dat de Avondmaalsviering op die manier zou moeten worden voortgezet totdat Hij zou wedexkomen. Dit alles is duidelijk uit de Schrift en kan door geen Gereformeerde weer sproken worden.

De bedenking dat men in de dagen des Heeren niet wist wat men nu weet, is gemak keiijk te weerleggen. Reeds honderden jiren voor de instelling van des Heeren Avondmaal wist de gemeente des Heeren in die dagen, het volk Israels, hoe besmettelijk de ziekte der melaaischheid was, en daarom werden daarvoor in de wet Gods allerlei beveiligingsmaatregelen voorgeschreven. Duizenden jaren vóór het ont dekken van de bacteriën worden er in Gods Woord voorschriften gegeven, die ons doen zien dat de Heere in het geven van zijne inzettingen uitgaat van eene wetenschap, dis den menschen eerst eeuwen later zou bekend worden. Aan de Kerk des Heeren van het Oude verbond werden dus reeds uitvoerige voorschriften gegeven, waarbij gerekend werd met het besmettelijk karakter van de melaatschheid; zou dan de Heere in het nieuwe verbond een duidelijk bevel hebben kunnen geven, dat besmetting in de hand moest werken ? Wij kunnen dit niet aannemen.

Deze dingen kwamen ons' voor den geest, toen wij het volgende uit Zweden vernamen. In 't jaar 1903 besloot de Rijksdag den koning te verzoeken, een onderzoek te laten instellen, of het gebruik van een gemeenschappelijken beker bij het Avondmaal ook gevaar voor besmetting oplevert, en indien deze vraag toestemmend moest beantwoord worden, of de regeering maatregelen daartegen wilde nemen. De regeering droeg het „medicinale college", de hoogste autoriteit in zaken die de gezondheid betreffen in Zweden, op, zijn gevoelen over dit verzoek te zeggeen. Daarop heeft genoemd college zicli tot alle inrichtingen voor epidemische ziekten en tot alle artsen gewend met het verzoek, te willen berichten of het in hunne praktijk reeds was voorgekomen, dat men den gerneenschappelijken Avondmaalskelk verdenken moest, oorzaak te zijn van be smetting. Het materiaal, dat hierdoor het col lege in handen kreeg, werd daarna verwerkt, zoodat men tot de volgende conclusiën kwam.

De gasthuizen voor epidemiën hadden in de laatste tien jaren 134 982 gevallen van diphteritis te behandelen gihad. Maar niettegenstaande nauwkeurige aanteekening over elk af zonderlijk geval, moesten de doctoren verkla ren, dat geen enkele maal het vermoeden werd gekoesterd, dat besmetting door het Avondmaal plaats had gehad. Ook de andere artsen uit Zweden wisten geen geval op te geven.

Het college kwam tot hetzelfde resultaat ten opzichte van andere zoogenaamde infectieziekten, als tuberculose, influenza, syphilis. Het college onderzocht ook de buitenland sche litteratuur over dit onderwerp, mia; ' kon geen enkel geval vinden, waardoor men töt het vermoeden moet komen dat de gemeenschappelijk Avondmaalsbeker oorzaak van besmetting geweest is.

Van bijzondere beteekenis is hetgeen het college meldt omtrent den strijd die in 1708 in Duitsch-!and ontbrandde tusschen den hoogleeraar Gruner te Jena en Hofraad Trolier te Breslau. De eerste betoogde nadrukkelijk, dat het gevaar van besmetting door het gemeenschappelijk gebruik van den Avondmaalsbeker werkelijk bestaat. Maar hij moest ten slotte het veld ruimen voor zijn tegenstander, daar hij liiet in staat was een feitelijk bewijs te leveren.

Wat het overbrengen der influenza betreft wees het college er op, dat deze ziekte gemak keiijker verbreid wordt door hoesten en niezen, dan door 1 et drinken uit denzelfden beker. Als men werkelijk de besmetting wilde bestrijden, moest men het kerkbezoek en alle veikeer met anderen aan hen, die de besmetting konden overbrengen, verbieden.

Ten opzichte van de tuberkulose wordt het advies van den hoogleeraar Fiönkel te Hall aangehaald, die verklaarde, dat alleen bij nauw en voortdurend verkeer met lijders aan tuberkulose besmetting plaats vond. De bacterioloog Dr. Sellander, te Stockholm, laat zich ook aldus uit. Het college neemt daaruit de gevolgtrek king : „Men heeft dus geen recht aan te nemen dat tuberkulose (tering) door den gemeensehappelijken Avondmaalskelk kan verbreid worden". Toch wil het college niet ontkennen, dat de mogelijkheid tot het overbrengen van besmetting door middel van het Avondmaal bestaat.

Het college vat zijn advies aldus samen:1. Geen enkel ziektegeval werd waargenomen, waarbij ' ewezen kon worden, of waar het gegronde vermoeden voor de hand lag, dat de kranke zich besmetting door het Avondmaal op den hals gehaald had.

2. Dat vele gronden, ontleend aan de eigenaardigheid der voornaamste infectie ziekten en aan den aard van hare verschijning, tegen de opvat ling pleiten, dat de tegenwoordig gebruikelijke wijze van Avondmaalsbediening op waarneem bare wijze tot de verbreiding van genoemde ziekten zouden bijdragen.

3. Dat de mogelijkheid, dat op die manier ziektekiemen zouden worden overgebracht, echter niet uitgesloten is.

Voor het overige heeft hetgeen de Zweedsche gezondheidsraad in het midden brengt, voor ons minder belang. Het êollege geeft ten slotte den raad, aan de afzonderlijke gemeenten over te laten hoe zij de Avondmaalsviering willen laten geschieden.

Het advies van het college is aan de ver schillende consistoriën des rijks ter hand gesteld, om daarover hun gevoelen te zeggen. De conistoriën wier antwoord bekend werd, spraken it, dat geen verandering in de gebruikelijke ijze van Avondmaalviering moet plaatshebben. e eenige maatregel dien genoemde kerkelijke esturen voorstellen is, de predikanten door een irculaire uit te noodigen, acht te geven dat bij et laten rondgaan van den beker de grootst ogelijke reinheid in acht g nomen worde.

Wij hopen later mede te deelen, welk besluit e Koning als opperste bisschop der Luthersche erk van Zweden in deze zaak genomen heeft.

Noord-Amerika. B ij belverbond. Den 9den December 1903 is The American ible League tot stand gekomen, ten doel hebende een dam op te werpen tegen de hedenaagsche afbrekende schriftcritiek.

De vraag of de Bijbel de onfeilbare regel van eloof en leven is, of hij het woord van God f het woord van menschen is, wordt ook door ele predikers in Amerika ontkennend beantwoord. Wie geen vreemdeling in het kerkelijk n godsdienstig leven in de nieuwe wereld is, eeft kunnen opmerken, dat de hedendaagsche chrificritiek, waar zij den Goddelijken oorsprong es Bijbels loochent, de fundamenten van de kerk des Heeren en daarom van het geestelijk leven ondermijnt. En uu zoekt The American Bible League tegenover de verguizing der H, Schrift deze te handhaven als Woord van God, en organiseerde zich naar het model van de tien jaar geleden in Engeland opgerichte British Bible League.

De grondslag waarop de League rust, is in de volgende verklaringen vervat:

1. Geloof in de Schriften des Ouden-en Nieuwen Testaments als het geïnspireerde Woord van God en als eenigen en onfeilbaren regel van het Christelijk geloof en leven.

2. Aanvaarding van den Bijbel als een bovennatuurlijke openbaring en niet als een resultaat van natuurlijke ontwikkeling (evolutie).

3. Erkenning van den Bijbel als eene éénheid - een groote en complete voorstelling van de ontvouwing van den Goddelijken Godsdienst van Christus.

Dit laatste punt is denkelijk wel zeer goed bedoeld, maar toch min goed uitgedrukt. Wij Gereformeerden laten het aan de modernen over, om van den Godsdienst van Christus te, spreken.

Dit neemt echter niet weg, dat wij het geboren zijn van den bond van harte toejuicheni In het eerste nummer van het maandschritt dat van de L, eague uitgaat, getiteld: The Bible Student and Teacher, koiwen artikelen voor, die bewijzen dat men de puntjes op de i zetten wil. Zoo bespreekt W. P. Hall te New York daarin sommige resultaten van verwoestende critiek, terwijl Dr. James Burell een opstel daarin leverde over de vraag of men zeggen moet: „de Bijbel is Gods Woord", of „de Bijbel bevat Gods Woord", terwijl de hoogleeraar W. M. Mc. Pheettrs de beteekenis aanduidt die een datum in den Bijbel heeft, enz. en-.

In dit maandschrift zullen ook opstellen verschijnen van in Nederland bekende professoren, als de Doctoren Gerhari'us Vos, Warfield en Patton van Princeton, Steffens van Holland en Dosker van Louisville.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen