GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Buitenland

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Duitschland. De Blankenburger Conferentie.

Met zekere spanning werd dit jaar de „Blankenburger Allianzconferenz" te gemoet gezien. De lucht was zwoel. Eenige weken te voren was de opwekking in Hessen begonnen, en van daaruit sloeg zij over in andere deelen van Cuitschland. Waar men „Gemeinschaften" vond werd deze opwekking druk besproken, en in menig hart werd de begeerte levendig, ook zulk een opwekking te doorleven ofin het leven te roepen.

Anderen zagen in de Hessensche beweging iets bedenkelijks, vooral de oude broeder Seitz, wiens woord zooveel invloed heeft, verhief zijn waarschuwende stem. Men had hem uitgenoodigd de dingen in Groszalmerode te onderzoeken; wat hij daar zag deed hem schrikken. Zonder omwegen zeide hij den leiders der beweging, dat er demonische krachten aan het werk waren en wees hij op het gevaar waarin zij zich zelvea en anderen brachten. Daarbij kwanrea de waar schuwende woorden van Rektor Dietrich, waarvan wij reeds het een en ander in ons blad mededeelden.

Maar zou men te Blankenburg daarvoor uit den weg gaan? Vroeger was juist Blankenburg de plaats, waar geestelijke opwekkingen zich openbaarden en tot haar hoogtepunt plachten te komen. Daarbij kwam nog iets. Blankenburgen het Duitsche „Gemeinschaftswesen" vormen geen organisch geheel; al zijn de vrienden der „Allianz" meest leden van „Gemeinschaften", niet alle leden dier vereenigingen zijn met de Blankenburger Alliantie vereenigd.

Velen hadden bezwaren tegen de manier waarop het blad der Alliantie in den laatsten tijd geschreven werd, omdat daarin een toon tegen de predikanten en de kerk werd aange slagen waarin geea liefde en ook geen rechtvaardigheid tegenover de kerk en de predikanten werd beluisterd. Dat wilden de leiders der „Gemeinschaften" niet, maar toch konden zij op de redactie van het orgaan der Alliantie geen invloed uitoefenen. Hoe zou de Blankenburger Conferentie verloopen ? m

Wanneer de geest van het blad der Alliantie de overhand kreeg, moest het tot een breuk in de Gemeinschaften komen, en dit zou niet zonder invloed blijven op de verhandelingen van Duitschlands kerk. Want het is niet te ontkennen dat de „Gemeinschaften" een factor geworden zijn, waarmede de kerk heeft te rekenen. h g k o d D

De conferentie had van 26—31 Augustus plaats. Als in vorige jaren kwamen velen tot de vergadering; men schat hun aantal op 1700. Velen dachten dat zij ditmaal iets bijzonders zouden beleven, iets van datgene wat zich in Hessen geopenbaard had. Tot ieders verwondering, en tot veler smart, was een element op de vergadering niet vertegenwoordigd: er waren geen Engelschen. Hun plaats op het platform werd. door nuchtere Duitschers ingenomen. Waarom er geen Engelschen [aanwezig waren, werd niet verklaard; sommigen zeiden dat het bureau een verzuim had gepleegd. s w g o e v d t E z

Wel was bovengenoemde Seitz uit Teich-l wolframsdorf (koningrijk Saksen) op uitnoodiging verschenen. Deze had zich zoo krachtig mogelijk tegen het „in tongen" spreken verklaard. Het advies van Seitz vond bij de leiders veel bijval. Toen een hunner verklaarde, dat de door hem geleide vergadering op het punt was om tot het spreken in tongen te komen, werd met beslistheid verklaard, dat dit in geen geval te dulden was.

Het verloop der conferentie was dan ook geheel anders als men voorspeld had. De toespraken waren stichtelijk en schriftuurlijk; de bedestonden levendig, en men sprak en bad niet door elkaar. „Wie gezegend wilde worden, kon gezegend worden, " schreef een bezoeker der conferentie; anderen noemden haar zelfs een rijk gezegende conferentie. Er waren ook teleurgestelden. Voor alles waren het diegenen welke uit Hessen gekomen waren, die meenden dat de Geest Gods in de conferentie gebonden werd. Ook kan men het voor een bijzonderheid houden dat er niet tegen de kerk uitgevallen werd.

Wie den toestand van het „Gemeinschaftswesen" niet kent, moet hier voor een raadsel staan. Waar was de geest die vroeger in Blankenburg heerschte? Of heeft, men met een voorbijgaand verschijnsel te doen? Zouden zij gelijk krijgen, die beweren dat in de Gemeinschaften de ongezonde geest steeds meer de overhand krijgt?

Het is moeilijk te zeggen. Ook is uit verslagen der conferentiën en vergaderingen der Gemeinschaften weinig op te maken. Zoo had" den bijv. op een conferentie te Schönebeck, een geheele reeks redenaars adhaesie betuigd aan de zondeloosheid-theorie van den predikant Paul, terwijl slechts weinigen tegen die leer hunne stem hadden verheven. Men hield dit voor eene overwinning van de enthusiastische richting. Maar de enthusiasten kwamen onder den indruk van datgene, wat weinige maar waardige mannen daartegen getuigden, en sedert is die theorie geheel op den achtergrond gedrongen.

Wij voor ons hopen, dat het verloop van de conferentie te Blankenburg een bewijs is, dat er bij de mannen die voor Gemeinschaften ijveren, een kentering is gekomen. Zou het nog eenmaal de overtuiging van hen worden, dat met alle macht moet gearbeid worden, niet om naast de kerk of tegen de kerk „Gemeinschaften" te organiseeren, maar om de kerk des Heeren naar den Woorde Gods te reformeeren?

Noord-Amerika. Het Ursinus-en het H eidelberger-seminarium saamgesmolten.

Het Ursinus-seminarium te Philadelphia en Heidelberger-seminarium te TifRn, in den staat Ohio, beide inrichtingen tot opleiding van Gereformeerde predikanten in de Vereenigde Staten, zijn tot ééne instelling saamgesmohen, onder den naam van „Theologisch Centraal seminarium der Geref. kerk in de Vereenigde Staten". Het zal den uden September van dit jaar te Tiffin met acht hoogleeraren geopend worden, en belooft het grootste seminarium der Geref, kerk in de Vereenigde, Staten te worden. Duitsche studenten wil men daar opleiden voor den dienst des Woords. Zij die nog niet voldoend voorbereid zijn om hooger onderwijs te volgen, kunnen op het seminarium het voorbereidend onderwijs ontvangen. Men wil geen theologen daar hebben, die elders reeds opgeleid werden, maar alleen jonge mannen, die hunne geheele theologische opleiding aan het seminarium wenschen te ontvangen, wijl het heet, „dat zulke predikanten, die in Europa in de godgeleerdheid studeerden, zelden in Amerika het gewenscht succes heb' ben." Men moet immers, zoo beweert men verder, met de taal, de zeden en de kerkelijke werkmethode vertrouwd worden, en dit gaat alleen, wanneer men een Amerikaansch seminarium bezoekt De aspiranten moeten beslist Christelijke mannen zijn, studiegavcn bezitten en lichamelijk gezond zijn.

Engeland. Een staatswet tegen eene kerkelijke wet aangenomen. De opwekkingsbeweging in Wales. In Engeland is eindelijk na een strijd van 70 jaren een wetsontwerp aangenomen waarbij het geoorloofd wordt verklaard, dat iemand trouwt met de zuster zijner overleden vrouw. Zeer dikwijls werd zulk een wet door het Lagerhuis aangenomen, doch door het Hoogerhuis verworpen. Nu is de wet met twee derde van de stemmen van het huis der Lords aangenomen. Daar het aantal menschen die een z. g. vrij huwelijk met de zuster hunner overleden echtgenoote hadden aangegaan, tamelijk groot was, is ook aangenomen, dat zulke huwelijken als wettig te beschouwen waren.

Daarentegen zal geen geestelijke der Engelsche staatskerk gedwongen kunnen worden, zulk een huwelijk kerkelijk in te zegenen. Gelijk bekend is, heeft de Anglicaansche kerk steeds verboden met de zuster zijner overleden vrouw in den echt te treden met een beroep op Leviticus r8: r8. Uit een uitlegkundig oogpunt is dit niet te verdedigen, daar niet te ontkennen is, dat in genoemde plaats alleen het in den echt vereenigd zijn met twee zusters te gelijk verboden wordt. In htt Book of Common prayer, diA ieder lid bij zich heeft als hij de Episcopaalse he kerk bezoekt, vindt men op de laatste bladzijde, na de 39 Geloofsartikelen (de confessie van Westminster), een opgaaf welke huwelijken op grond van verwantschap verboden zijn, en daaronder is ook het huwelijk met de zuster der overleden vrouw genoemd. De bisschoppen van alle richtingen hebben zich tegen de door de wetgevende vergaderingen aangenomen wet verklaard. Voor het eerst is nu , 'de staatswet in tegenspraak met de wet der staatskerk gekomen. Van kerkelijke zijde spreekt men nu de vrees uit, dat de eerste schrede is gedaan om het Christelijk huwelijk te ontwrichten.

Vele geestelijken moeten wel toegeven, dat Leviticus 18:18 niet datgene zegt wat de Anglicaansche kerk er vroeger in las. Toch wil men op een anderen grond het verbod om et de zuster der overleden vrouw in het uwelijk te treden, handhaven. Men redeneert daarbij aldus. Het familieleven behoort rein ehouden te worden, en daarom iroet een man bij het leven van zijn vrouw nooit de gedachte unnen koesteren, dat een zuster van zijne vrouw oit zijne echtgenoote zou kunnen worden. En us moet de kerk bij haar standpunt volharden. at dit geen steek houdt, valt ia het oog.

De opwekkingsbeweging in Wales schijnt tot tilstand gekomen te zijn. De bedestonden orden niet meer gehouden, de boeken die edurende de beweging werden gebruikt, zijn „winkeldochters" geworden. Toch is niet te ntkennen, dat op het gebied van het kerkelijk n maatschappelijk leven de beweging 'goede ruchten heeft afgeworpen. Het aantal leden er kerken nam toe en het aantal vonnissen egen gevallen van dronkenschap enz. nam af. van Roberts, de leider der beweging, lijdt aan enuwoverspanning. Zijn geneesheer heeft hem aangeraden, het in het openbaar optreden vooroopig geheel na te laten. Hij erkent daarin, dat hij tot werkeloosheid is veroordeeld, de hand Gods en is zich bewust, dat de menschen in hem het buitengewone zouden zoeken als hij in het openbaar sprak, en dat daardoor de onmiddellijke invloed van het Woord Gods niet bevorderd, maar door zijn persoonlijkheid zou gehinderd worden. Hij verzocht daarom allen Christenen, niet het wonderlijke en ongewone in het geestelijke leven te zoeken, maar het eenvoudige, zuivere geloofsleven met Christus in God op den voorgrond te plaatsen.

Dit zijn voorzeker wijze woorden. Mocht men ze ook in Duitschland verstaan.

WiNCKEI, .

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 6 oktober 1907

De Heraut | 4 Pagina's

Buitenland

Bekijk de hele uitgave van zondag 6 oktober 1907

De Heraut | 4 Pagina's