GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Gemengd Nieuws.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gemengd Nieuws.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het plan is gevormd om te Jerusalem eene Joodsche universiteit te stichten. Het is gevormd door den heer Israël Abrahams, lector aan de universiteit van Cambridge in de Talmudische litteratuur en de bekende millionair Rabinerson te Kiew. De laatste wil ook beurzen schenken aan studenten bij bestaande Universiteiten, om hen in staat te tellen letterkundige en oudheidkundige colleges e Jerusalem te volgen. De heer Herbert Luwe, an St. Catherine's College te Cambridge, zal als oogleeraar aan de nieuwe Universiteit optreden.

Een waarxegger in de gevangenis. In Londen s dezer dagen door den bevoegden rechter een aarzegger tot zes weken gevangenisstraf verooreeld. De veroordeelde had met voorspellen van e toekomst uit de lijnen van de handpalm in 15 aanden ƒ7200 verdiend! De rechter was er van vertuigd, dat de waarzegger deze som voornameijk van armen had afgezet. Hoeveel geld de beefenaars van deze zwarte kunst verdienen, blijkt it het feit, dat zij in staat zijn een heele brigade andwichmen te huren om dag ia dag uit dwars oor het West-End, het verblijf vaa de rijken, te aradeeren, teneinde op die manier reclame te aken. De rechter, de heer Plowdeii, die den waaregger veroordeelde, schijnt echter niet van plan et soort pianeetlezers en waarzeggers dat zijn clienele in het West-End heeft, te vervolgen. Hij beeert »dat de armen moeten beschermd worden; e rijken kunnen zich zelven beschermen.» Doch aar kan men tegen opmerken, dat zoodra de et het waarzeggen voor geld verbiedt, evenzeer evangenisstraf, moet opgelegd worden wanneer en rijken, als wanneer men armen geld aftroggelt. een «klassenjustitie», noch ten bate van de armen, och ten goede van de rijken.

Twee ouAe predikanten in Engeland. De predikant Grey Hazelrigg van Leicester die den leeftijd van drie en negentig jaren bereikte, predikt nog tweemaal per Zondag en somtijds gaat hij ook nog in de week voor. Rev. Hazelrigg stamt van een oude Leicestersche familie af; een tijd lang was hij officier bij het 485te regiment infanterie. Drie en vijftig jaar geleden werd hg predikant te Leicester; niettegenstaande zijn hoogen ouderdom mag hij zich er in verheugen, dat tegenwoordig de arbeid Gods in Zijn kerk met vernieuwde kracht wordt ter hand genomen, Maar hij is niet de oudste predikant van Engeland. Rev. Alfred Brandon te Londen is vijf en negentig jaar oud. Hij is vier en zestig jaar predikant te Chelsea geweest. Hij kan den kansel niet meer beklimmen, maar brengt nog eiken Zondag voor eene tafel zittend het Woord des Levens tot zijne gemeente.

Sterfbedden. In de British Medical Journal wordt Maeterlinck's pleidooi, om den mensch het recht toe te kennen een eind te maken aan zijn leven, ten einde de pijn van het sterven te ontkomen, door William Osier ter sprake gebracht. Deze geleerde betoogde, dat sterven niet noodzakelijk pijnlijden met zich brengt. Hij had 500 sterfbedden nauwkeurig gadegeslagen. Van de 500 stervenden leden 90 licliamelijke pijn; 11 openbaarden dat zij zich bewust waren van hun toestand; 2 toonden vrees; één geestelijke verheffing; een bittere v/roeging, maar de groote meerderheid stierf zonder.van het een noch van het ander iets te laten blijken. Deze getuigenis door een man van wetenschap gegeven, bevestigt opnieuw, dat het dwaasheid is, het be denken wat tot eeuwigen vrede dient, te verschuiven tot het sterfbed. Verreweg de meeste menschen sterven zonder er zich van bewust te zijn, dat zij den grooten stap van den tijd tot de eeuwigheid doen. Geen geneesheer noch een lijdende heeft het zedelijk recht, het menschelijk-leven ook maar een oogenblik te verkorten. Alleen Hij die het leven schonk, heeft de macht het leven weder op te eischen.

In Brooklyn bestaat eene Presbyteriaansche gemeente, die dezer dagen het feit herdacht dat zij voor 90 jaar werd gesticht. De leeraar schreef bij die gelegenheid het volgende: Ï Heden hervatten wij onze gewone diensten. Dezen herfst is het negen­ t tig jaar geleden dat deze kerk gesticht werd. Wij hebben geen nieuw program om aan te koj)digen, geen nieuw evangelie om te prediken, geen op-e zienwekkende nieuwigheden om in te voeren. Ook hebben we niets opzienwekkends te zeggen aangaande hetgeen wij zullen doen. Het is beter iets te doen, dan om er over te spreken. Een luidklinkend manifest wordt dikwijls gevolgd door een zwakken veldtocht. Het is echter niet ongepast enkel grondfeiten in herinnering te brengen. Onze kerk tracht zekere vaste denkbeelden te handhaven zij staat een bepaald type van het Christendom voor. Wij zijn zeer ontvreden over ons zelven, maar zeer tevreden over ons ideaal. Wij gelooven dat onze Godsdienst geestelijk moet zijn en willen van een verwereldlijken van de religie niets weten. Onze geloofsbelijdenis begint en eindigt niet met philantropie, maar sluit deze in. - Ons Alpha en Omega is God in Christus.

Ook verkiezen wij bij ons doen de stilte boven de luidruchtigheid. Wij hebben geen neiging om »den tijd bij te blijven«, omdat er zooveel tijden zijn, die het niet waard zijn dat men ze bijblijve. Een oude waarheid is beter dan een nieuwe «humbug»». »Vox populi, vox Dek (de stem des volks is de stem Gods), is een spreekwoord maar ook t een leugen... Populariteit is geen bewijs dat God met ons is. We zijn als kerk iets ouderwetsch, en we verblijden ons er in, en we heeten ieder in ons midden welkom, van welk geloof ook en in welke omstandigheden verkeerend of door welken nood geperst.

Wij staan er naar om medewerkers Gods te zijn. Er is overvloed van werk te doen en we verzoeken om uwe hulp, uw gebed en uwe toegenegenheid. Indien deze type van kerk u, die vreemdelingen zijt, aantrekt, zoo verzoeken wij u om met ons te gaan. Het is voorwaar een aangename gedachte, dat deze kerk, bijna negentig jaar oud, niet verdord is, noch in haar top, noch in haar top, noch in haar wortels.»

Tegenover het jacht maken op nieuwigheden, dat men bij vele kerken vindt, klinkt in dat stuk een toon die weldadig aandoet. Ook wij zijn overtuigd, dat wanneer het oude Evangelie niet aantrekt, niets anders in staat is op den duur het volk te boeien.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 26 november 1911

De Heraut | 4 Pagina's

Gemengd Nieuws.

Bekijk de hele uitgave van zondag 26 november 1911

De Heraut | 4 Pagina's